Too Young (Larry Fanfic)

Hoofdstuk 9: Pijn

Pov Louis

De pijn is hetgeen waardoor ik wakker word. Alsof mijn hele lichaam in brand staat. Elk gewricht doet pijn. Dit heb ik eerder gehad. Deze pijn is de reden dat ik de eerste keer naar het ziekenhuis ben gegaan. Die pijn is een symptoom van de leukemie. Ik sper mijn ogen open en duw Harry van mij af. Harry kijkt mij verbaast aan. Ik bal mijn vuisten en probeer krampachtig een positie te vinden waarin ik geen pijn heb.

Als ik op geen manier goed kan liggen, begin ik te schreeuwen. Harry legt een hand op mijn wang en zegt: "Lou, wat is er?" Liam drukt ondertussen op het belletje. Ik krimp ineen van de pijn in elke centimeter van mijn lichaam. Harry streelt zachtjes over mijn wang. "Babe, wat is er?" Vraagt hij nog een keer. "Pijn." Weet ik uit te brengen. Totaal overspoeld door de pijn begin ik weer te schreeuwen.

Gelukkig zie ik dan Sofia naar binnen lopen. "Hij heeft heel veel pijn." Zegt Harry. Zayn en Niall kijken mij angstig aan. Tranen stromen over mijn wangen. "Ik zal hem wat morfine geven." Zegt Sofia. Nog nooit ben ik zo blij geweest om dat te horen. "De pijn zal binnen enkele minuten moeten wegtrekken. De morfine heeft alleen wel wat bijwerkingen. Hij kan zich een beetje raar gaan gedragen." Verteld Sofia. Dat neem ik voor lief. Ik gedraag me altijd raar. Dat zijn ze van mij gewend.

Zoals Sofia zei is de pijn al snel weggetrokken. Ik haal opgelucht adem. Harry trekt mij tegen zich aan en vraagt: "Gaat het weer?" Ik knik alleen. Harry veegt de tranen van mijn gezicht. Mijn lichaam begint steeds beter aan te voelen. Zo goed heb ik me de afgelopen weken niet gevoeld. Ik zoen Harry. Mijn tong laat ik over zijn lip gaan. Hij opent zijn mond en ik laat mijn tong naar binnen glijden. We zoenen elkaar passievol. Ik verbreek onze zoen alleen om adem te halen. Dan fluister ik in Harry's oor: "Wacht maar tot vanavond." Harry begint te lachen en zegt: "Je bent high van de pijnstillers." Ik leg mijn vinger op mijn mond om te gebaren dat hij dat niet verder mag vertellen.

Iedereen begint te lachen. Zo grappig is het toch allemaal niet. Toch schiet ik zelf ook in de lach. Ik laat mijn hand over Harry's wang gaan en zeg: "Jij bent sexy." "Thanks." Antwoord Harry lachend. De anderen moeten ook weer lachen. Als Niall opstaat gebaar ik hem om naar mij toe te komen. Aan zijn shirt trek ik hem naar beneden en fluister: "Ik heb een geheim." Niall knikt en dan vertel ik: "Ik ben verliefd op Harry." Niall kijkt mij met grote ogen aan en vraagt: "Echt waar?" Ik knik hevig. "Misschien moet je dat aan Harry vertellen." Stelt Niall voor. Ik knik en antwoord vermoeid: "Als ik wakker ben." Niall knikt en zegt: "Ga maar slapen."

Als ik bijna in slaap ben, hoor ik iemand de kamer inkomen. "Alles goed hier?" Vraagt een bekende stem. Als ik mijn ogen open zie ik dat het Sofia is. "Fantastisch!" Roep ik. Weer moet iedereen lachen. Sofia ook. "Liam is verliefd op jou. Sofia en Liam zitten in een boom t-e k-u-s-s-e-n." Roep ik. Liam loopt rood aan en antwoord: "Hij is gewoon high van de pijnstilling." Niall is ondertussen helemaal rood van het lachen. "Dat is jammer, anders had ik je mijn nummer kunnen geven." Zegt Sofia. Daarna loopt Sofia de kamer uit. "Leeyummm, ga achter je liefde aan." Roep ik. Als Liam dan opspringt begin ik te juichen. Daarna vallen mijn ogen dicht.

"Louis." Hoor ik zachtjes. Iemand streelt over mijn wang heen. "Babe, wakker worden." Hoor ik dan. Met moeite open ik mijn ogen. "Je hebt overgegeven in je slaap. Je moet je even omkleden en je bed moet verschoond worden." Zegt Harry. Tranen branden meteen in mijn ogen en ik mompel: "Sorry." "He geen tranen. Nergens voor nodig. Daar zijn wij voor." Zegt Sofia dan. Dat stelt mij een beetje gerust. Dit is al de tweede keer dat ze mijn bed moet verschonen vandaag. Harry helpt mij naar de badkamer. "Ik wil even douchen." Zeg ik dan. Harry laat mij op de stoel zitten en vraagt: "Heb je mijn hulp nodig." Ik schud mijn hoofd. Harry geeft mij een kus op mijn wang en gaat dan de badkamer uit.

Met moeite kleed ik me uit en zet de douche aan. Ik heb geen energie om te blijven staan, dus ik zet de stoel onder de douche. Die warme stralen ontspannen mij weer even. Eigenlijk voel ik me helemaal niet zo slecht nu. Wel ongelooflijk moe, maar niet zo ziek. Ik had al een aantal dagen niet gedoucht omdat ik me er niet goed genoeg voor voelde. Het wel lekker om me even helemaal schoon te voelen.

Als ik klaar ben met douchen zet ik de stoel weer in de badkamer. Nu ben ik echt helemaal op. Het laatste beetje energie is totaal verdwenen. Het lukt mij uiteindelijk om mijn boxer aan te trekken, maar de rest van mijn kleding lukt mij echt niet meer. "Liam?" Roep ik dan. "Wat is er, Lou?" Hoor ik Liam antwoorden. "Ik heb hulp nodig." Antwoord ik beschaamd. Liam komt meteen de badkamer in. "Hulp nodig met aankleden?" Vraagt Liam. Ik knik. Liam pakt mijn shirt en helpt mij om die aan te doen. "Je bent echt dun geworden." Zegt hij. Ik knik instemmend. De afgelopen weken ben ik heel veel afgevallen. Als Liam mij helpt met mijn broek aantrekken vraagt hij: "Waarom heb je Harry niet geroepen?" "Ik wil niet dat Harry mij zo ziet." Antwoord ik. Liam knikt begrijpend. Liam ondersteunt mij terwijl we de badkamer uitlopen.

Harry komt meteen weer naast mij in bed liggen. "Thanks, Li. En sorry voor net." Zeg ik. Liam grinnikt en antwoord: "Ik heb nu wel haar nummer." Daardoor moet ik lachen. Heeft het toch nog nut gehad. Harry streelt door mijn natte haar en vraagt: "Voel je je al wat beter?" Ik knik meteen en kruip weer tegen hem aan. Voor ik het weet zijn mijn ogen weer dicht gevallen.