Chapter 10 : End
Tatlong buwan na simula ng nangyari iyon at hindi na namin nakita si Louie pagkatapos ng nangyari.
Ang sabi ng adviser namin ay lumipat daw siya ng school at hindi na daw siya pumunta ulit sa classroom kasi nakapag-paalam na daw siya.
That is weird to be honest,hindi siya nagpaalam sa amin.Ang huling pag-uusap namin ay yung sinabi niya lahat ng tungkol sa past ko.
Simula din noon ay naging magkaibigan kami ni Cody.Andami niyang sinabi tungkol sa buhay namin dati.
It took time for me to digest everything happened,yung leon,si Ian,ako,tsaka si kambal.I never thought he's Yuri.Hindi niya alam iyon,at kaming dalawa lang ni Cody ang nakakaalam noon.Hindi na namin sinabi kay Ferry kasi baka sabihin nun ay baliw kami.
Hindi din naging madali kaibiganin si Cody.Nainis kasi ako sa ginawa niya dati,hindi niya kailangang magnakaw para mabuhay,o para makatulong sa ibang tao.
Iyon din ang narealize ko,kaya naghanap kami ng paraan para makakuha ng matinong trabaho para hindi na kami magnakaw.Ofcourse,with the help of Cody.
Naalala ko din kung gaano ako kalungkot noong umalis si Louie.I mean,oo naparusahan niya kami pero siya pa din ang kaibigan ko.Hindi kasi basta basta maaalis ng ganoon nalang yung pinagsamahan namin.
Hindi ko alam kung nagpapanggap lang siya dati,but the time we spent together made me realize that I should be good from now on.Lahat kasi ng bagay ay may kapalit.
Just like in my case,mas pinili kong pagtakpan ang mali kaysa magsabi ng totoo,that's why I lost a friend.
|¦¦|
May isang manager na nakabangga sa akin,he noticed my looks.Hindi ako ganoon kaganda,but I'm pretty enough to have a decent job,which I didn't realized when I'm still stealing things from others.
Nanotice niya na baka mayroon akong potential upang maging artista,or atleast a model if I'm lucky.Kaya sabi niya na iinterview-hin daw niya ako.Ofcourse I agreed.
Doon ko narealize na..being an idol is my thing.
|¦¦|
"I'm Fiona Ahn,16 years old and I'm in highschool.",I said formally.
"I'm Cody Johnson,16 years old,also in highschool",I tried to look at Cody from my peripheral vision.Nangako kasi siya na sasamahan niya ako sa audition,para hindi ako kabahan.
"I'm really sorry,but our speaker have some problems at the moment.You can't sing or dance today,so maybe we'll just move the schedule for your audition.",biglang sabi noong producer manager.
Nalungkot naman ako kasi naghanda kaming dalawa ni Cody para doon.
"We'll leave then..thank you",sabi ni Cody atsaka tumayo para umalis.
"Oh,wait! I didn't told you to leave yet,we're not here to waste your time.We will conduct an interview to the both of you para naman kahit papaano ay may nangyari ngayong araw.",dahil doon ay napaupo ulit si Cody.
"Yung mga sagot niyo ang magpapakita kung anong klaseng tao kayo.So better understand the question before you answer,because it will have a huge impact.",sabi nung isa pang pd-nim.
Tumango kaming dalawa ni Cody,at ako lang ata ang kinakabahan.
"Mr. Johnson,I would like you to go outside for the meantime.",fashion show ba ito or something?
Tumango nalang ulit si Cody atsaka lumabas para maghintay.
"Ms. Ahn,what would you like to be your second life?",napahinto ako.
This is my second life.Ano nga ba ang gusto ko maging? Sino nga ba ako? Masaya ba ako sa second life ko?
"Uhm,I..well,this might sound a little cliche but I want to be better in my next life.I want to be a better person,and not a burden one.As a 16 years old teenager,I could say that I've gone not quite far,but there is something that I can't restart.
May mga bagay akong gustong bawiin pero hindi na pwede.Others would say 'Kalimutan mo nalang iyan' but no.It is not that easy.You can forget them,but the impact will stay until you get gray and old.I am a better person right now,but I want to start my second life with a nice,peaceful life.Not the life that I used to have,stealing things,making a friend leave,at yung pagtatanim ng galit sa magulang.I don't want that,but I did.So yeah,I want to be a better person in my second life",its kinda short,but I think they're smart enough to know my point.
Nakita kong tumango-tango sila.
"Thank you for being honest,but,are you still angry in your parents?",hindi ko alam kung paano sila sasagutin.
"Me and my twin are abandoned by both of our parents.Our father left,so did our mother.One made another family,and one died.After experiencing both,you can't really say that you don't hate your parents.All of us would think that we became a burden for them,because they left us without leaving a second thoughts.
But I'm in the process of healing,I can't grow up hating them because I know that would leave an impact for me.Kapag kasi may galit ka,may gusto kang makuha.You want justice.Pero hindi sa lahat ng oras ay kailangan ng hustisya.Nakakabulag iyon ng isang tao.I do hate them,but I am not angry at them anymore.",sagot ko ulit.
"You can leave now,thank you.",tanggapin man nila ako o hindi,sinabi ko sa kanila kung anong klaseng tao ako.So with satisfaction,I left the room.Sinalubong ko ng ngiti si Cody atsaka sinabihan na siya na ang kailangang mag-sagot.
Masyadong mahaba ang mga paliwanag ko at feeling ko ay nanunuyo ang lalamunan ko.
Huminga ako ng malalim habang inaalala ang mga napagdaanan ko noong nakalipas na tatlong buwan.
Nakakuha kami ng matinong trabaho,nalaman ko kung anong gusto ko sa buhay,which is maging idol,kung papalarin.
At ang magbago,dati akong magnanakaw,katulad ng isinumpa sa akin.Pero natuto akong maghanap ng paraan para mapigil iyon.Cody suffered because he stole something,and I don't want that to happen to me.Kaya kung may gusto,may paraan.
Mas masaya at mas payapa na ang buhay ko ngayon.What can I say?
"It's a good day to reincarnate."
THE END.
![](https://img.wattpad.com/cover/219167508-288-k706907.jpg)
BINABASA MO ANG
a good day to reincarnate ┊湊崎 紗夏
Mistério / Suspense❝ What would you like to be in your second life? Do you want to be a better person? ❞ ---- ░ m.sana fanfic ░ a good day to reincarnate © April 2020