3.Bölüm

27 4 4
                                    

Oda'ya girdiğimde on yaşlarında bir kız çocuğu bana doğru koşup sarıldı.

Şaşkınlığımı üzerimden atamamıştım. Çünkü kız bana o kadar fazla benziyordu ki bir an hayal görüyorum sandım.

Odası benim odamdan daha küçüktü. Yatağı bebek mavisi, duvarları sarıydı. Bir kaç oyuncağı ve tıpkı benim odamdaki gibi banyosu ve giyinme odası vardı.

"Abla!"

"Ef-endim."

"Ne zaman eve geldin?"

Kardeşim olduğu şüphesiz olduğu için bende hemen ısındım ve çok neşeli davranmaya çalıştım.

"Neredeyse 1 saat oldu."

Üzgün bir ifadeyle konuşmaya başladı.

"Yani birlikte yemek yiyemeyeceğiz. Ha?"

"Sen yerken yanında dururum."

Gülümsemesi geri geldi ve başını sallayarak konuşmaya devam etti.

"Olur. Ama sabah Kahvaltı'da beni beklemezsen küserim. Tamam mı?"

"Tamam. Hadi salona inelim annem yemek yapar birazdan."

Ev ortamına alışmaya başladım. Ve eminim ki her geçen gün daha da fazla seveceğim.

"Abla hadi!"

"Tamam. Geliyorum!"

Salona inecekken odamdan sesler gelince odaya gittim. Telefon' umun çaldığını görünce açmak istedim ama kapanmıştı. Bi süre sonra wattsapp'tan mesaj geldi.

Bitanem:Aşkım Bak biliyorum hata yaptım ama gerçekten bir daha olmayacak. Tek seferlik bir şeydi. Lütfen beni affet yarın evine geleceğim. Seni seviyorum.💜
(Görüldü✔)

Bitanem: Lütfen görüldü atma bir şey yaz. Lütfen!

Ne olduğunu anlamamama rağmen öğrenmek için her şeyi biliyormuş gibi yaptım. Tahminime göre benim sevgilimdi. Çünkü mesajda 'Aşkım' yazmıştı ve bende 'Bitanem' diye kayıtlı. Acaba bana ne gibi bir hata yaptı?

Aşkım: Beni kırdığın halde neden hâlâ yazdığını anlamıyorum.

Bitanem: Bizi öyle gördüğün için çok üzgünüm. Sadece bir anlık bir hata için ilişkimizi bitirmeyelim. Gerçekten çok pişmanım lütfen affet beni.

Beni aldattığı için özür dilediğini anladığımda sadece tek bir şey yapmam gerekiyordu. Neyseki beni aldattığını hatırlamıyorum. Yoksa çok üzülürdüm.

Aşkım: Sakın beni bir daha arama! Evime gelmeyede çalışma. Hata'nın telafisi yok!

Bitanem: Lütfen böyle yapma! Yarın sana geleceğim. Bunları konuşmak için çok erken. Seni Seviyorum. İyi Geceler.
(Görüldü✔)

Telefonu kapatıp Annem'in yanına gittim ve bana her şeyi anlatması istedim.

"Anne!"

"Efendim kızım."

"Şey bana hafızamı kaybetmeden önceki yaşantımızı anlatır mısın?"

"Tamam bunu söylemeni zaten bekliyordum. Ne öğrenmek istersin?"

"Her şeyi. Okulum, Arkadaşlarım, Gittiğim yerler ve... şey birde...sevgilim?"

Annem sırıttı ve tripli bir şekilde konuşmaya başladı.

"Demek sevgilini hatırladın. Anneni bile unuttun sevgilini hatırladın. Ha?"

"Hayır sadece telefonuma bakarken anladım. Yoksa sen hatırlanmaz mısın?"

"Öyle olsun.Bugün okulun son günüydü yani yaz tatiline girdin lise bitti. Fen Lisesi'nde okuyordun.
Okuldan 4.olarak ayrıldın. Yakın olduğun beş arkadaşın var. Hepsi senin sınıfındaydı:
Ali,Sinem,Serhat,Melek ve Burak.
Melek ve Ali ile çocukluktan beri arkadaşsınız.
Yani baya yakınsınız.
Sinem'le 10.sınıftan belli arkadaşsınız ve yakınsınız.
Serhat yan villadaki komşularımız ama aynı okula gidiyorsunuz.
Son olarak Burak ile tam 2 yıldır çıkıyorsunuz."

Artık çıkmıyoruz.

"Gittiğin bir yer var ama kimse bilmiyor yani bize söylemiyorsun, genelde yalnız kalmak için gidersin ve en az bir saat orada kalırsın."

"Teşekkürler anne. Bu arada kardeşimin adı ne? "

"Melis ve istersen telefonundaki resmimlere bak. Belki hatırlamana yardımcı olur."

"Tamam ben odama gidiyorum."

Merdivenlerin başına gelmiştim ki Melis yanımda belirdi.

"Abla yemeğimi yedim ama yanıma gelmedin."

"Bir işim vardı söz bir daha olmaz. Zaten Kahvaltıda birlikteyiz."

"Tamam. Kahvaltıda kaçamazsın o zaman. Nereye gidiyorsun abla?"

"Odama."

"Abla bende gelebilir miyim?"

"Tabiki ama koşmak yok."

"Tamam."

Merdivenlerden çıktık ve odama girdik. Kapıyı kapattım ve yatağa geçtim. Melisa yanıma yattı ve Telefonumu açtım. Galeri'ye girdim ve resimlere tek tek bakmaya başladım.

Devamı Geliyor.

Lütfen Takipte Kalın💜

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ki devam edeyim.

●Sizi seviyorum●

Karanlık HayallerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin