Flademian Monarchy 10: Hendrick The Great Prince

IV

Tila hindi nagustuhan ni Hendrick nang malamang hindi makakauwi sa palasyo ngayon si Ava. Walang dahilan ang babae na pumunta roon ngayong pagkat ang kanyang kapatid na si Simon, kasama ang asawa at mga anak nito ay umuwi sa sariling bahay ng mga ito pagkat gusto raw ng kanyang kapatid na pansamantalang lumayo upang makapagpahinga, malayo sa ingay at polusyon na dala ng siyudad.

Ilang taon na nang nakabili ng sariling bahay sa isang suburb na lugar si Simon. Hindi naman din kalayuan sa Metro Primo ngunit hamak na sariwa ang hangin roon at tahimik. Maybe Simon just wanted relax for a while, away from everything.

Napangiti siya kahit papaano. Naisip niyang sana ay may ganoon rin siyang pagpipiliang desisyon sa kanyang buhay. But he couldn't just leave his post, could he? Naisin man niya na kahit minsan ay pansamantalang iwan ang kanyang trabaho at iba pang mga tungkulin, paano nalang ang kanyang ina? Tiyak na mahihirapan ito kapag hindi niya ito matulungan sa trabaho nito. Napabuga siya. The thought of Ava not going there to the palacw really bothered him, making him feel uncomfortable.

He shook his. Alam niyang nagkakaganoon lamang siya ngayon pagkat hindi siya basta-basta makaalis lamang sa kanyang trabaho kahit naisin man niya He wanted to go to Ava ang properly apologize to her for.. well.. for everything.

Hindi naman niya alam na may ganoon pala itong nakaraan ay dahil roon ay labis na nababahala ang kanyang konsensiya. Again, he sighed.

Ngayong araw ay nakatakda ang pagdalaw nila sa Daltonshire upang kamustahin ang lagay roon ng mga refugees. Biyernes at wala siyang kasama sa pagpunta roon kung ang kanyang ama at kapatid na si Carson. Mukhang ayos naman roon ang lagay ng mga refugees ngunit inabot parin sila ng gabi nago makauwi.

Paano, ang kanyang ama ay naawa sa mga pamilyang naroroon. Siksikan raw masyado ang mga ito sa mga cottages na ipinagawa niya kaya't kahit pa sa tingin niya ay tama lamang ang bilang ng mga ito sa laki ng espasyo ng mga cottages, ganoon nalang ay nag-utos ang kanyang ama magdagdag sila ngayon roon ng mga bagong cottages para sa mga refugees.

Napakamot siya sa ulo. Ang dating five is to one ratio para sa isang cottage ay nais gawin ng kanyang ama na three is to one, para naman daw maging mas kumportable ang bawat pamilya roon. Bilang gawa naman sa kahoy ang bawat cottages, ang isang maghapon ay naging sapat na para madagdagan ang mga iyon. Ang ibang may malalaki talagang miyembro ng pamilya, imbes na ilipat ng ibang cottages ay mas pinalikahan na lamang ang bahay.

Good thing, his father shouldered the expenses as well. Tama si Leon. Kung hindi siya magtitipid ngayon sa paggasyos, baka hindi pa natatapos ang taon ay mag-advance na naman siya sa kanyang royal allowance. Ayaw rin naman niyang ubusin ang dibidendong nakukuha niya sa Horecois Industries. Paano kung may bigla na namang mangyaring sakuna, saan siya kukuha kung sakaling sasaarin niya ang kanyang allowance?

Pag-uwi ng palasyo kinagabin, pagod man sa maghapon ay hindi parin niya magawang makapagpahinga agad. He tried to focus on his paperwork instead of resting but he couldn't do that as well. He felt like he need to talk to Ava.

He was not used to drinking alcohol since he has much work to do ever since than but he felt that needed one right now. Napabuga siya. He needed to relax. Saglit siyang lumabas ng kanyang opisina upang puntahan ang opisina ng kanyang ama. Hindi rin ito madalas uminom ngunit alam niyang may mga alak itong natatabi roon sa kadahilanang para iyon sa mga panauhing dumadalaw rito sa araw-araw.

He was on his way to get his booze when suddenly, someone bumped in to him. Medyo madilim narin sa hallway ng palasyo pagkat nagsisimula nang magpahinga ang nga staff roon tuloy, hindi niya napansing mayroon na pala siyang nakasalubong.

"I'm sorry iI didn't see you. Okay ka lang?" Ava asked. Mukhang ito pa nga ang higit na nasaktan sa pagkakabunggo nito sa kanya ngunit ito pa ang ang siyang nag-aalala kung nasaktan ba siya.