Tek Gerçeğim

1.3

Gözlerimi hafifçe araladım. Daha sonrasında tekrar hatırladığım o ses geldi kulağıma " Abi bana bunu nasıl yaparsın. Hani ben senin kardeşindim. Abi sırrımı herkese neden anlattın. Abi neden ya neden? Amacın neydi?"
"Esila" Evet ağzımdan sadece kardeşimin adı çıktı.
"Abi,uyandı Egemen kalk uyandı"
"Ne uyandı mı?"
"Evet uyandı ama kısık sesle bir şey söyledi sanki"
"Yok be Berke ne diyecek"
"Ne... Ne oldu bana."
"Bilmiyoruz biraz bağırdın sonra bir kız geldi. Ona bakarak bir şeyler mırıldandın sonra da bayıldın işte."
"O. O kesin o"
"Ne diyorsun kardeşim kim?"
"Esila."
"Ne Esila'sı Gökmen o intihar etti sonra öldü gömdük onu hayal mi görmeye başladın."
"Hayır Berke onun gözleri onun saçları onun sesiydi."
"Kız konuşmadı bile. Ne sesi kardeşim iyi misin sen?"
"Hayır oydu işte. Onu gördüm. Onun sesini duydum"
"Tamam Berke üzerine gitme hemşireye durumu anlatalım o anlar durumundan"
Onlar benim hayal gördüğümü düşünürken ben tam tersine onu gördüğümü iddia ediyordum ve emindim. Esila'nın gözlerine baktım o kıza bakarken. Esila ölmedi. Belki de gerçekten hayal görüyordum. Sesini duydum belki de gerçeklere alışmam gerekiyordu.
"Evet Gökmen Bey tam olarak kardeşinizi görmüşsünüz doğru mu?"
"Evet onu gördüm gibi oldu. Hatta sesini duydum"
"Peki Gökmen Bey bir psikiyatriye yönlendireceğim sizi"
"Hayır. Hayır gerek yok sadece 1 haftadır alışamadım gerek yok teşekkür ederim."
"Peki siz bilirsiniz ama destek almanız gerektiğini düşünüyorum daha doğrusu düşünüyoruz. 1 haftadır uyku düzeniniz nasıl"
"Uyku düzenim her zamanki gibi"
"Peki hiç kabusla uyandığınız oluyor mu?"
"Evet. Birkaç kez ama sadece 1 2 kez fazla değil"
"Evet Gökmen Bey bence bir yardıma ihtiyacınız var sonuçta yaşadıklarınız normal değil bayılma, halüsilasyon görme, ölen birinin sesini duyma hiç normal şeyler değil ve bir psikiyatra görünmenizi tavsiye ederim"
"Hayır. Hayır gerçekten gerek yok. Sadece kardeşimi unutamıyorum en kısa sürede normale dönerim"
"Peki siz bilirsiniz."

Hemşireyi başımdan savmıştım. Egemen ve Berke beni izliyorlardı sanki bir şey söylemek istiyorlarmış gibi bakıyorlardı. 

''Abi hemşire haklı yardıma ihtiyacın var''
''Sus Berke istemiyorum işte tek isteğim evime gitmek''
Bu söylediklerim onları ikna etmiş gibi eve gittik.

''Abi bende geleceğim'' dedi Egemen.
''Yalnız kalmak istiyorum sizde gidin''

''Abi rahat bırakalım azıcık kafasını boşaltsın''
''Peki bir şey olursa bize haber vereceksin'' dedi Egemen.

''Tamam''

Onlar gittikten sonra bende Esila'nı odasına girdim. Kardeşimi unutamıyordum. Onun sırrını hiç bilmediğim biri uğruna herkese anlatmıştım. Odasında fotoğrafını ararken bir defter buldum. Esila yazmayı seviyordu açıp okumayacaktım sonuçta her ne kadar ölmüş olsa da onun özel defterini okumak istemiyordum. Odasından çıktım ve buzdolabını açtım. Evde süt olmadığını fark ettim. Markete süt almak için dışarı çıktım. Markete gidip süt aldım. Kafamı dağıtmak için de bir şişe bira aldım. Esila olsaydı şu anda benim içki içmemi engellerdi. Eve geri döndüğümde kapıya asılı bir kağıt buldum. Yine mi bir mektuptu? 

'' Merhaba Bayım. İlk olarak gerçekten özür dilerim. Sizi bu kadar derinden etkilemiş bir olay olduğunu tahmin etmedim. Gerçekten o kadar üzüldüm ki. Elbette size acı...''

'' YETER! YETER BENİ DUYUYORSAN YETER ARTIK. DAYANAMIYORUM YAZMA ARTIK YAZMA! NE YAŞADIĞIN UMRUMDA DEĞİL. NE HİSSETTİĞİN ÖNEMLİ DEĞİL. ÇIK GİT HAYATIMDAN BIKTIM. YORULDUM, YILDIM. DUYUYORSAN TAKİP ETME BENİ DUYUYORSAN GİT UZAKLAŞ BENDEN KİMSEYİ İSTEMİYORUM HAYATIMDA YETER!''

Bu şekilde bağırırken yine bir ses duydum. ''Abi o kız bir şey yapmadı. Onun tek suçu sana mektup göndermesiydi. Her şeyi sen yaptın bağırıp durma. Yeter diyorsun ya asıl sana yeter abi'' iyice delirmiştim.

''SUS. GERÇEK DEĞİLSİN. YALNIZCA HALÜSİLASYONLAR DUYUYORUM. SEN ÖLDÜN. SADECE SESİNİ DUYUYORUM.'' Bu şekilde bağırırken kapı çaldı. Kapıya yöneldim. Açtığımda karşımda Esila'yı gördüm. 

''Hayır hayır sen öldün hayır sadece hayal görüyorum rahat bırak beni'' dediğim sırada yine bir karanlık ve yine bir ses bu sefer Esila'nın sesi değil Berke'nin sesiydi.

Gözlerimi açtığımda karşımda dikilen korkudan beti benzi atmış bir Berke duruyordu.

''Abi iyi değilsin sen''
''İyiyim''

''Bırak Allah aşkına şu haline bak. Yarım saattir seni takip ediyorum. Evden çıkıp süt aldın bir de bira aldın hepsini gördüm. Sonra kapıdan bir şey aldın. Sonra seni dinledim. Bağırmaya başladın iyi değilsin abi hadi kalk hastaneye gidelim.''
''Yine mektup geldi.Okuyamadım devamını sonra onun sesini duydum. Kapıyı açtığımda sanki onu gördüm gibi oldu.''

''Abi iyi değilsin işte hadi gidelim.''
''Hayır abi istemiyorum ben burada kalmak istiyorum.''
''Peki o zaman o mektubu okuyacağız''

''Tamam peki''

''Merhaba Bayım. İlk olarak gerçekten özür dilerim. Sizi bu kadar derinden etkilemiş bir olay olduğunu tahmin etmedim. Gerçekten o kadar üzüldüm ki. Elbette size acımadım. Çünkü acımak ne haddime değil mi? Sizin bayılmanız ve hastaneye kaldırılmanız da dahil olmak üzere sizi takip ettim. Hastanede öylece sizin durumunuzu öğrenmek için bekledim. Haddime değil ama evinize kadar takip ettim. Kesinlikle saplantılı biri değilim size de zarar vermek gibi bir amacım yok. Lütfen Bayım lütfen o birayı içmeyin. Lütfen o birayı öylece bırakın lütfen içmeyin. Siz kendinize zarar vermemelisiniz sonuçta kardeşiniz sizi görüyor ve yaptıklarınızı hissediyor. Kendinize zarar vermeyin Bayım. Bayım ilk olarak durumunuz hakkında bazı şeyleri öğrendim. Lütfen lütfen Bayım bir psikiyatra gidin bu sizin için daha iyi olacaktır. Ruhunuzu bu karmaşadan uzak tutun lütfen.  Sizi düşündüğüm için binlerce kez özür dilerim. Sizi bu duruma getirdiğim için defalarca özür dilerim. Sizin yaralarınızı saramadığım için, size önceden ulaşamadığım için binlerce defa özür dilerim. Ama en kısa sürede kendinizi toparlamanız gerekiyor. Haddime değil belki ama sizin psikolojik olarak çökmüş olduğunuzu düşünerek gerçekten bir yardım almanız gerektiğini düşünüyorum. Beni sizi seven biri olarak görmüyorsanız bile bir dost bir arkadaş olarak tavsiyeme uyun lütfen. 

Sizi seven bir psikoloji öğrencisi''

Ne beni takip mi etmişti? Ne yani bir psikoloji öğrencisi bana öneri de bulunuyordu?

''Abi bu kızı buluruz derdini anlarız''
''Hayır hayır sadece beni düşünen biri başka bir amacı yok''
''Abi sen baya baya alıştın bu duruma kız seni takip etti hayır mesele o değil sadece bu kişi bu kadar teknolojik alet varken neden mektup yazdı?''
''Psikoloji öğrencisi büyük ihtimalle ondan''
''Abi sen iyi misin kimse bu devirde mektup yazmaz başka bir şey var bu olayda''
''Off kardeşim fazla abarttın ama''
''Neyse o zaman hadi bakalım psikiyatra''
''Hayır iyiyim ben sadece biraz bunaldım beni yalnız bırakır mısın lütfen biraz kafa dağıtmak istiyorum''
''Peki gidiyorum ama sadece kafa dağıtmana izin veriyorum kendini dağıtmana değil'' deyip bira şişesini alıp evden çıktı. Ben kendimi de dağıtmak istiyordum ama kimse buna izin vermiyordu. 

''Esila abicim duy beni lütfen dayanamıyorum bana yol göster. Ben seni kaybettim dağıldım gel topla abicim sen benim üzülmeme kıyamazsın lütfen gel gel abicim.''
''Abi sen salak mısın? İyice delirdin sen.Kalk kalk gidiyoruz. Seni öylece burada bırakıp gidemezdim yürü hadi gidiyoruz''
''Berke istemiyorum bu evden bir adım daha uzaklaşmak istemiyorum. Berke beni anla artık bu ev benim için acılarla dolu ben bu evden gidemem. Tek yaşam bağımı elimden alamam lütfen bırakın beni'' 

Dedim ve yine karanlık bu sefer karanlıktan hemen sonra beyaz bir ışık ve meleğim. Belki ölüm belki yaşam ama o benim meleğim...

________________________________________________________________________________

Evet arkadaşlar bu bölüm ile beraber 3 bölüm yazdım umarım güzel ilerliyordur. Yorumlarda belirtmeyi ve oy vermeyi unutmayın please. Hepiniz benim için cansınız aşksınız sizi seviyorum.

Instagram: