Tek Gerçeğim

1.6

Song: Lovely

_________________________________________________________________________________

"... Çünkü doktorum Cotard Sendromu olduğumu söyledi. O yüzden yazmaya karar verdim. Ah sevgili günlüğüm o kadar zor ki şu anki durumum. O kadar zor ki ben bile dayanamıyorum. Ah ne zor! Ne zor biliyor musun? Sevdiğin insanların sana yabancılaşmaya başlaması. Mesela annem ve babam. 2 yıl önce çocukları ne kadar önemliydi şimdi ise hayatlarını kendi merkezlerine çektiler. Önceden ayda 3-4 kez ararlardı. Şimdi ise ayda 1 kere arasalar ona bile şükredeceğim. Ah ne zor! Ne zor biliyor musun? Yanında nefes aldığın kişinin senden kilometrelerce uzakta gibi hissettirmesi. Mesela abim. Yanında yaşıyorum fakat bir gün olsun bana nasılsın demedi. Her gece çığlık atarak uyanıyorum bir kere gelip sarılmadı. Peki ya sevgilim? Ah çok zor! Çok zor sevgili günlüğüm."

Cotard Sendromu da ne? Google'a girip aradım. Cotard Sendromu olan kişiler kendini ölü gibi hissediyormuş ve her gün bir yerlerinin çürüdüğünü düşünüyormuş. Ne? Esila böyle bir durumdayken bana hiçbir şey dememişmiydi? Evet düşününce ben nasıl bir abiydim. Kardeşim hastaydı ama ben ona bir kere bire nasıl olduğunu sormamıştım. Cidden nasıl bir abiyim ben? Ben daha abi olamıyorum elin kızına eş mi olacağım? Baba mı olur benden? Ben kimim ya ben neyim? Ne ara bu kadar duygusuz birine dönüştüm? O benim kardeşimdi. Gerçekten neden annemlere haber vermedim? Gerçekten neden morga dahi inmedim? Önemsemedim. Çünkü evet onun yaptıklarından utandım. Çünkü evet ondan utandım. Lanet olsun! Nasıl yaptım ben? Ben nasıl biri oldum? Ben kimim?"

Farketmeden bağırmaya başlamışım. Kapının çaldığını duydum. Kapıyı açtığımda elinde mektup o derin kahverengi gözlü kız vardı. Ah kalbimin atışı neden bu kadar hızlı vurursun?

" Gökmen konuşmamız gerek"
" Adımı nereden biliyorsun?"
"Hepsini anlatacağım. Ama öncelikle bana aşık olamazsın Gökmen çünkü sana anlattıktan sonra zaten aşık olamazsın"
"Neden? Ben neden sana aşık olamam"
"Çünkü ben, ben değilim"
"O ne demek"
"Ben yani bu değilim Gökmen"
"NASIL yani anlamıyorum?"
"Gökmen ben bu değilim. Ben senin aşık olacağın kişi değilim. Ben senin evleneceğin kişi değilim. Gökmen sakın peşimden gelme söyleyemiyorum işte gelme. Bana mektup yazma, bana aşık olma, benim hakkımda bir şey öğrenme, ben hiç kimseyim. Ben gerçek değilim Gökmen. Ben bu değilim. Gerçek beni sana gösteremem Gökmen. Bana bir şey yazma, beni öğrenme,bana bakma,brni görme"
"Peki ama neden? Neden?"
"Çünkü sana acıyorum. Sana acımamam gerek ama sana acıyorum. Daha fazla yapamıyorum. Gökmen git. Git beni unut"
"Kolay mı sanıyorsun? Birine beni unut deyince o kişiyi unutmak gerçekten kolay mı sanıyorsun? Beni unut, benden vazgeç demek kolay peki yapmak kolay mı? Aşık olmak senin elinde mi? Ben buna aşık olamam deyince olunmuyor mu? Siz hanımefendi aşk nedir bilir misiniz? Ansızın kapınızda biter. Ansızın geliverir. Siz hiç istemeseniz kalbinize tomurcuğu düşmüştür ve onu söküp atmak 15 ay 27 gün sürer. Beklersiniz kalbiniz yana yana beklersiniz. Aşk siz isteyince gelen bir şey değilse siz isteyince de gidemez. Bu sizin elinizde değil ben ah ben hanımefendi size aşık oldum şimdi kalbimin tekrar dirilmesi için 15 ay 27 gün bekleyeceğim"
"Gökmen herkes karşılıksız bazı şeyler yaşar. Bu kadar abartma. Sen sen gerçekten yakışıklısın ama sen iyi biri değilsin. Kardeşin gözlerinin önünde ölmüş ama sen onu engellemeye çalışmamışsın bile. Sence gerçekten bir ilişki yaşayabilir misin?  Gökmen aslında sen iyi biri olsaydın biz seninle karşılaşmayacaktık. Sen iyi biri olsaydın biz daha farklı yerlerde olacaktık. Sen iyi biri değilsin o yüzden bana gönderdiğiniz mektubu size geri iletiyorum."
"Adın ne? Bari onu öğreneyim"
"Adım mı? Adımı öğrenmenize gerek yok"
"Hayır var lütfen."
"Pekala. Adım Gündüz"
"Gündüz mü?"
Soruma cevap dahi alamadan evden çıkmıştı. Adı Gündüz olamazdı herhalde. O zaman Esila'nın her zaman anlattığı masal gerçek olurdu.