Tek Gerçeğim

1.2

"Merhaba Bayım. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Geçen gün sizi ağlarken gördüm. Sonra biraz size yaklaştım." Ben ne yapacağım onsuz" diye ağlıyordunuz. Sevgilinizden mi ayrıldınız? Burnumu sokmak istemiyorum elbette. Ben zaten kimim ki burnumu sokayım değil mi? İnanın gidenin arkasından ağlanmaz. Size biraz kendimi açmak istiyorum. Benim hikayemi anlatmak istiyorum. Ben 10 yaşında iken babam işten eve dönmüştü o nün benim doğum günümdü. Bir doğum günü pastası almıştı. Zar zor geçiniyorduk ama o bana doğum günü pastası almıştı. Ona o gün çok kızmıştım çünkü evde ekmek zor buluyorduk o ise pasta alıyordu. Babam çok üzülmüştü bu tavrıma. Annem yanıma gelip babana yaptığın doğru değil demişti. Evet doğru değildi ama onun yaptığı da doğru değildi. Babam o gün evden çıkıp gitmişti. Akşam gelmesini bekledim ama o gelmedi. Ertesi gün de öyle gelmedi. Annem defalarca onu aradı açmadı. Bir gün evimize arkadaşı geldi ve o akşam babamın bara gidip içtiğini ama parası olmadığı için parasını ödeyemediğini ve bardakilerin onu öldüresiye dövdüklerini anlattı. Hastane yoğun bakımda yattığını ve durumunun iyi olduğunu söyledi. 1 hafta sonra babam eve gelmişti. Ondan özür dilemek istiyordum ama kuru kuru değil bir sürpriz yaparak özür dilemek istedim. Her şeyi hazırladığım gün annemler hastaneye kontrole gideceklerdi ben de her şeyi ayarlayacaktım. Ama o gün annem ve babam eve geri dönmediler. Ne kadar beklersem bekleyeyim geri dönmediler. Komşumuz beni görmeye geldi ve her şeyi anlattı. Annem ile babam kaza geçirmişti. Ve hastaneye gidene kadar hayat bağlarını koparmıştı. Annem ile babam beni 10 yaşımda iken terk etmişlerdi adeta. Ağlamaya başladım belki duyarlar da geri gelirler diye ama gelen olmadı. Cenaze günü geldiğinde tabutlarına sarılıp ağladım. Ağladığımı duysunlar da o karanlıktan kalkıp beni öpüp koklasınlar istedim. Ama ikiside öylece yattılar öylece çukura gittiler. Annem ile küs bir teyzem vardı. Bir de babam ile çok iyi anlaşan halam. Babaannem ve dedem ben doğmadan, anneannem ve dedem de ben doğduktan 3 yıl sonra ölmüşlerdi. Başka da kimsem yoktu. Teyzem o gün bana merhametli davranıp beni yanına almak istedi. Teyzem varlıklı biri ile evliydi eğer onunla kalırsam her şeyin benim olacağına ve ileride hayatımın güzel olacağına inandırmıştı. Teyzemin çocuğu olmuyordu o yüzden de bana bakmak istiyordu. Halam ise babaannemden kalan tarlaları ve evi satıp bir şirket kurmuştu. Halam evli değildi ve benimle de çok iyi anlaşıyordu. Bana ikisi arasında tercih yapmam gerektiğini söylediler. Halam her zaman bana ''Eğer biri ile benim aramda kalırsan onu seç çünkü beni gerçekten sevseydin beni tercih olarak bile görmezdin'' derdi. Ama ben teyzemi tercih olarak görmüyordum onlar tercih olarak görüyorlardı. Halam beni o gün kenara çekip ''Birtanem ben sana aile ortamı veremem ama teyzen sana aile ortamı verebilir içinden geçen teyzense sakın beni kıracağını düşünme o benden daha iyi'' demişti. Halam beni başından savmıyordu halam beni düşünüyordu ama çocuk aklım ile beni başından savmaya çalıştığını düşünmüştüm. Neyse teyzemi seçmiştim. Ben şu zaman buradaysam bunların hepsi teyzem sayesinde yani ikinci annem sayesinde oldu. Teyzemi bu yaz kaybettim. Onu kanser denilen illet yüzünden kaybettim ve halam ile yaşamaya başladım. İnan ben annem ile babamın arkasından ne kadar ağladıysam da onlar geriye dönmedi bayım. Giden geriye dönmüyor bayım. Onsuz yapamam diyorsunuz ama bir süre sonra yapıyorsunuz. Bir süre sonra alışıyorsunuz yokluğuna. İnanın bu hayatta hep sevdiklerini kaybetmiş biri olarak ne kadar ağlarsam ağlayayım geriye getiremedim onları. Kimsenin arkasından ağlamayın bayım. O güzel gözlerinizden bir damla düşmesin bayım. Kendinize şimdilik iyi bakın bayım. 

Sevgilerle sizi seven biri.''

''Abi yok artık kız ailesini kaybetmiş'' dedi Egemen.

''Kardeşim anladıkta kız kim''

'' Off Berke saçmalama kız bildiğin ailesini kaybetmiş sen kim olduğunu soruyorsun Gökmen bazen çok haklı oluyor. Kız ailesini kaybetmiş sen kalkıp kızı merak et hayır sanki kızı bulsan ne yapacaksın.''
''Aynı Gökmen gibi konuşmaya başladın Egemen. Kardeşim yanında tuta kendine benzettin bunu da.''
'' Kötü mü ettim Berke? Bir seni adam edemedim kaç yıldır''
''Ve Gökmen vurdu gol oldu.Top ağlarda sayın seyirciler.''
''Off cıvıma hemen Egemen. Sen nasıl avukat olcan be kardeşim''
''Bak ilk defa haklı burada Berke, gerçi oğlum sen nasıl öğretmen olcan. Çocuklara nasıl kız tavlanırı mı anlatcan?'' dedim gülerek.

''Aman senden doktor oluyor da benden öğretmen olmuyor değil mi Gökmen Bey?''
''Tamam sinirlenme hemen bir şey demiyorum da Egemen nerede?''
''Bu sefer de o kızla buluşmaya gitmiştir.''
''Olabilir senin yanında kalan herkes sana benziyor bir ben benzemedim Allahtan''
''Aman benzeme sen zaten insan şu yaşına kadar bir kere bile aşık olmaz mı?''
''Olmuşumdur belki Berke ne dersin?''
''Neeee kime? Nasıl ya?''
''Oğlum belki dedim. Neyse Egemen nerde?''
''Konuyu değiştirme söylesene'' dedi Berke o sırada telefonuma bildirim geldi. Bir numaradan mesaj gelmişti.

''Ne oldu kardeşim Egemen mi?''
''Hayır''
''Kim peki''
''Bilmiyorum.''
''Okusana ne yazmış?''
''Bir gün elbet herkes son nefesini verecektir ve elbet herkes ölüm ile göz göze gelecektir. Kimi erken kimi geç. Peki son nefesini verirken kim koparacak onun hayat bağını. Kimininkisini kaza, kimininkisini hastalık bazılarının ise intikam. Elbet bir gün bir intikam alınacak ve o intikam kimi alacak?''
''Kardeşim bu ne böyle''
''Ne bileyim Berke''
''Ne intikamı ya?Egemen... Egemen nerde?''
''Burdayımmmm. Hahahaa hahaaaaaaaa''
''Ne gülüyon be''

''Oğlum dalga geçtim ben attım o mesajı''
''Off Egemen valla sen nasıl avukat olacaksın böyle şaka mı olur''
''Abartma Berke sadece mektubun etkisinden çıkardım sizi''
''Hakikaten Gökmen bu kız kim?''
''Ne bileyim kardeşim siz bir şey bilmiyorsunuz ben de bilmiyorum.''
''Kardeşim bu kız yakınlarda bizi duyuyor''
''O zaman kardeşim kıza tek bir sözüm var. Beni sevgilim terk etmedi Hanımefendi benim kardeşim intihar etti. Tek kardeşim,kız kardeşim, biricik kardeşim intihar etti. Siz bana anlattınız sıra bende hanımefendi. Kardeşimin 1 ay önce sevgilisi terk etmiş. Daha sonra ona geri dönüp seni asla bırakmayacağım deyip umut vermiş. Daha sonrasında seninle evleneceğim deyip onunla yatmış. Daha sonrasında zorla birkaç kişi ile birlikte olmasını sağlamış.Bazı özel fotoğraflar çekerek seni rezil ederim demiş.Onu bu şekilde zorla başkalarıyla birlikte olmaya zorlamış.Ve her seferinde aynı tehdite başvurmuş. Benim kardeşimde dayanamayıp intihar etti bana ise bir mektup bıraktı. Sizin gibi bana mektup bıraktı. Ama sizin mektuplarınız gibi devamı gelecek şekilde değil tek bir mektup. O benim hayattaki tek mutluluğumdu. Onu elimden aldılar. Gül gibi kardeşimi benden çaldılar. Umarım sizin başınıza böyle bir şey gelmemiştir umarım sizin başınıza böyle bir şey gelmez.'' Fark etmemiştim herkes bana bakıyordu. Birden kafamı kaldırınca herkes gözyaşları içinde bana bakıyordu. Fazla bağırmıştım. Fazlasıyla hemde. Ve yine bana bakan o güzel bal köpüğü gözleri gördüm. Ve uzunca baktım sanki bana mektupları gönderen  kişi oymuş gibi uzunca. Ve ayağa kalktı.Bana bakarak bana doğru yürüdü. Gözleri ıslanmış bana bakarak bana daha da yaklaştı. İçimden bir ses bu o diyordu. Bu sana mektup gönderen kişi. Bana yaklaşınca gözlerinin rengi sanki değişmişti. Gözleri yeşildi. Evet evet gözleri yeşildi ama bu nasıl olabilirdi ki? Uzaktan bal köpüğü gözleri yakından yeşil olamazdı derken etraf karardı ve o ses ''Abi neden yaptın neden söyledin neden sırrımı açığa vurdun. Abi ben sana ne yaptım sen bana bunu yaptın? Abi seni asla ama asla affetmeyeceğim.Bunu sakın unutma ben senin o yeşil gözlü birtanecik kardeşin değilim.Ben senin güzel kardeşin değilim.'' Ve tekrar karanlık...

________________________________________________________________________________

Merhaba canlarım. İlk olarak kitabın ikinci bölümünü yayınlamış bulunuyorum ve umarım beğenmişsinizdir. Bazı satırları yazarken gözlerim doldu. Bu arada Egemen'in şakası berbattı. Evet yorumlara şu an favori karakteriniz kim yazar mısınız?

Bir sonraki bölümü yazmayı ve sizlerle tekrardan buluşmayı dört gözle bekliyorum.