1.bölüm

323 23 10
                                    

Merhaba canlarım. Nasılsınız? Biz çok heyecanlıyız.
balaca15
19 Nisan Pazartesi saat 3:20 bu bizim başlama tarihimiz.

Buraya Başlama tarihinizi yazarsanız seviniriz.

Multi~ Mümin Sarıkaya- Ben yoruldum hayat~

Sınır 5 VOTE

Keyifli okumalar...

10 yıl önce...

Küçük kız koşarak mutfağa girmişti. Burnuna gelen kokularla annesinin ona, en sevdiği yemeği yaptığını anlamış oldu. Kokuyu bir kez daha içine çekti küçük kız. Annesinin kokusundan sonra, sevdiği ikinci kokuydu sarma kokusu.

"Anne yoksa?" annesi küçük kıza gülümsedi.

"Evet!" Dedi içinda az sarma olan, ama küçük kızın midesi için çok olan sarma tabağını masaya koyarak. Küçük kız tam sandalyeye oturacakken annesinin uyarı dolu sesini duydu.

"Pişt! Önce ne yapıyorduk?" dedi hatırlatmak istercesine.

"Eller!" dedi kız ve hemen 2 oda ötedeki banyoya girip ellerini yıkayıp kuruladı. Sonra koşarak mutfağa girdi. Sandalyesine oturduğunda annesini bekledi. Yemekten önce dua okuduktan sonra ilk annesinin yemesini bekledi. Annesi ilk lokmayı yediğinde o da yemeğe başladı. Evde yanlızca ikisi yaşıyordu ve evin büyüğü olarak annesi ilk lokmayı yemeli sonra kendisi başlamalıydı. Küçük kız yemeğini afiyyetle yerken annesinin telefonun zil sesi duyuldu.

*Alo*

*NE?*

*Yangın nasıl çıkmış?*

*Başkomiserin haberi var mı?*

*Tamam. Hemen geliyorum.*

Küçük kız ne olduğunu anlayamamıştı. İlk defa annesi yemek bitmeden masadan kalkmış, birbirlerine 'afiyyet olsun' bile dememişlerdi. Annesinin yüzündeki endişeyi anlamıştı kız. Yemeğini bitirdikten sonra tabağını ve annesinin tabağını alarak lavaboya koydu. Annesinin odasına giderek kapıyı çaldı. Kapıyı açıp içeriye girdi. Annesinin formasını giydiğini gördü. Annesi polisdi ve kız bundan gurur duyuyordu. İlk başlarda bu meslekten korkardı. Bu işin tehlikesinin farkındaydı ama annesi ona ölmiyeceğine dair söz verdikten sonra kız rahattı.

"Anneciğim bir şey mi oldu?" kızın sesiyle annesi ona doğru endişeli gözlerle baktı. Bakıcı bu saatte gelmezdi. Komşuya bıraka bileceğini düşündü ve kızının yanına gelerek saçlarını okşadı.

"Güzel kızım. Benim bir işim çıktı. Seni şimdilik Hafize teyzenlere bırakıcam. Muhtemelen geç geleceğim. Beni beklemeden uyu tamam mı?"

"Tamam anneciğim" deyip kollarını miss kokulu annesinin boynuna doladı. Kokusunu içine çekerek önce saçlarından, sonra yanaklarından, en son ise alnından öperek bir kez daha sarıldı annesine.

"Hadi güzelim" diyerek telefonunu aldı kadın. Küçük kızın montunu, ayakkabılarını giydirdi ve evden çıktılar. Kapıyı kiritledikten sonra kızının elini tutarak Hafize teyzenin evine götürdü. Bakıcıdan sonra emanet edebileceği tek kişiydi Hafize teyze. Kapıyı çalıp bekledi. Kapı açıldığında Hafize teyzenin gülümsemesi yüzüne yayıldı.

"Kuzularım hoşgeldiniz. Gelin geçin" diye eliyle içeriyi gösterdi.

"Yok, Hafize teyzem. Acil iş çıktı. Tuanayı sana bıraksam bir sorun olmaz değil mi?"

"O nasıl soru kuzum? Elbette sorun olmaz." yaşlı kadının gülümsemesiyle küçük kıza doğru eğildi kadın.

"Bak saat 10 oldumu uyu. Beni bekleme Tamam mı?" deyip kızının saçlarını koklayarak öptü annesi.

Mortal / Ona ait */*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin