Mortal / Ona ait */*

7. bölüm

Merhaba canlarım. İyisinizdir İnşallah.

Sınır 5 VOTE

Media~ Murat Göğebakan-Vurgunum~

balaca15 yazarımızın seçimi.

Keyifli okumalar...

Ne demişti az önce o? Ne dediğinin farkında mıydı? Ben eşyamıydım da bir cana karşılık beni istesin?

"Ne?!" Dedim şaşkınlıkla.

"Beni duydunuz! Senin ve ailenin canına karşılık onu bana vereceksin!" Dedi bu sefer gözlerimin içine bakarak.

"Sen ne dediğinin farkında mısın?! Ben hiç bir yere gelmiyorum!" Dediğimde Hakan bey kalkarak benim yanıma geldi. Kollarımdan tutarak sarstı.

"Asıl sen ne dediğinin farkında mısın? Onunla gitmezsen hepimizi öldürecek!"

"Hiç kimseyi öldürmeyecek." Dedi Hakan beye bakarak.

"Denemek ister misin?" Dedi Alayla Mortal denen adam. Bu sefer Zinet hanım yanıma gelerek ellerimden tuttu.

"Sana yalvarırım onunla git!" Dedi ağlayarak. Dilan ve Ömer'e baktığımda bir birlerine sarılmışlardı. Ömer ağlıyordu. Kolumdaki baskı arttığında Hakan beye baktım.

"Eğer onla gitmezsen sana hiç bir zaman Ömer'in yüzünü bile göstermem!" Dedi bağırarak

"Anlamıyor musunuz?! Asıl onunla gidersem Ömer'i hiç bir zaman göremeyeceğim!"

"Nc nc nc nc aile trajedisi. Gözlerim yaşardı!" Dedi Alayla gülerek o adam. Ona sertçe baktığımda bize doğru yaklaştı. Hakan bey kolumu sertçe bırakarak o adama döndü.

"O istese de istemese de onu buradan götürün Mortal bey" dediğinde o güldü.

"Karşında 3 seçenek var. Birincisi ya benimle güzellikle gelirsin, ikincisi ya benimle zorla gelirsin, üçüncüsü ya da ailendeki herkesi öldürür seni yine alırım! Seçim senin!" Dediğinde sinirle ona baktım.

"Sen ne tür bir pi-" parmağını havaya kaldırarak olumsuz anlamda salladı.

"Bu 3 seçenekten birini seçmelisin. Bilmeni isterim ki her şekilde de benimle geleceksin!"

"Gelmiyorum!" Dediğimde aramızdaki 2 adımlık mesafeyi en aza indirerek kolumdan tuttu.

"O zaman zorla gelirsin!" Dediğinde beni çekiştiriyordu. Ömer'e baktığımda Dilanı itip bana doğru koşmuştu

"Bırak annemi! Benim o! Annemı bırak dedim!" Bağırarak ağlıyordu.

"Bırak! Zorluk çıkarmayacağım! " Dedim Mortala bağırarak. Durduğunda kolumu ondan kurtarıp Ömer'e sıkıca sarıldım.

"Annee!" Diye ağlıyordu. Birbirimize öyle sıkıca sarılıyorduk ki, sanki birbirimizden koparırcasına değil, kelimenin tam anlamıyla bizi bizbirimizden ayırıyorlardı.

"Küçüğüm" dedim saçlarından, yüzünden, burnundan, alnından öpüp koklayarak.

"Anne gitme! Beni yalnız bırakma!" Dedi hıçkırarak.

"Gitmem gerek küçüğüm. Senin iyiliğin için" dedim ellerinden öperek.

"Anne yanlız kalacağım. Gitme! Sensiz yapamam ben!" Dedi ellerini yanaklarıma koyarak. Saate baktığımda 00:05 olduğunu gördüm. Ömer'in doğum günüydü.