MR. STRANGER (COMPLETED)

Chapter 24

SHANLIE

Hanggang ngayon, gumugulo parin sa aking isipan  ang mensahe na aking natanggap noong nakaraan Sabado. Sinabi ko  ang tungkol doon  Kay Hellion at siya na daw ang bahala upang alamin kung sino ang nasa likod  nito. Pero kahit ganuon paman, malakas ang aking kutob na kilala ko ang nagpadala sa akin ng mensahe.

"Wait for me and  I'll be back."

"Wait for me and  I'll be back."

"Wait for me and  I'll be back."

"Wait for me and  I'll be back."

Paulit ulit iyon sumasagi sa isipan ko. Sino naman ang hihintayin ko at sino naman ang babalik?   Arrrggggg!!! Mababaliw na talaga ako sa kakaisip. Mabuti pa nga at kalimutan ko mona ang tungkol sa mensaheng iyon.

"Mommy!!!!!"  Nagulat ako sa malakas na tili ni Princess  mula sa sala kaya mabilis Ko siyang pinuntahan.

"Hey, bakit ba lakas lakas ng tili.
m...." Naputol ang sasabihin ko ng madatnan ko si Skiegh sa sala.

"Hi.." Bati niya sa akin at ngumiti.

"Oh my God!! Your here...!!"  Gulat Kong sambit. I can't believed it that she's here. My long lost best friend is back. Totoo na nga ito. But wait, saan ba siya pumunta nitong nakalipas na taon.

Mabilis itong lumapit sa akin at hinagkan.

" I miss you so bad and I'm sorry." Bulong nito  sa akin at narinig ko mahihina niyang hikbi.

"Ssshhh....."tahan na.." Pagpapatahan ko sa kanya at tumahan naman ito.

"Mommy and tita ganda, take sit first before you talk. Mommy your tummy is so heavy  for you, so take a sit now." Parang matandang saad ni Princess habang  nakatingin sa amin at natawa naman kaming pareho sa kanya.

"Yes boss.!"  Saludong sambit ni Skiegh at umupo naming dalawa.

"Sweety, can you please tell to your  yaya Jane to prepare snacks for your tita ganda."  Pautos Kong sabi sa anak ko.

"Yes mommy." She replied and she walked toward to the kitchen.

Napangiti ako ng makita Kong nakatingin si Skiegh sa anak ko habang may maliit na ngiti sa mga labi.

"Napakaganda ng anak mo. Manang mana sayo." Nakangiti nitong saad at napangiti ako.

"Hey, you can start now."   I said in sudden.

"What do you mean?" She asked me and I rolled my eye on her.

"Eh di magkwento ka kung anong nangyari sayo nitong nakaraang taon at bakit kaba mawala nalang na parang bula. I need explanation." Saad ko sa kanya at napabuntong hininga lamang ito.

"Mahabang istorya at pasenya kana kung umalis  ako ng walang  pasabi sayo. Biglaan kasi iyon kaya hindi ko nasabi  sayo.
Noong araw na umalis ako ay ang araw din na nadakip ako.  Someone kidnapped me. Binaboy at inalipin niya ako. Shan, ginawa niyang impyerno ang buhay ko. I suffered for how many years."  Lumuluha niyang kwento.

"Pero paano ka nakatakas sa kumidnap sayo?"  I asked her.

"No, hindi ako  nakatakas dahil kahit saan ako pumunta may mga mata paring nakasunod sa akin at kahit gustuhin ko mang umalis ay hindi ko magagawa iyon dahil hawak niya ang anak ko. He just give me two months to think to accept his offer."

"Anong klaseng offer?" Mabilis Kong tanong sa kanya.

"To marry him or he will kill family." Walang gana nito sabi.