MR. STRANGER (COMPLETED)

Chapter 28

SHANLEI POV.;

Malalim na ang gabi subalit hindi  parin ako dinadalaw ng antok dahil hanggang ngayon bumabagabag parin sa aking isipan ang nangyari insidente kanina at ang biglang pagsulpot ni Tyler. I thought he's gone but I'm wrong, he's still kicking and alive. Pero kaninong abo  ang iniyakan ko at bakit siya hindi nagpakita sa amin. Litong lito na ako.

Natatakot akong matulog dahil baka paggising ko sa umaga ay panaginip lang pala ang lahat. Natatakot ako para sa kaligtasan ng  mga mahal ko sa buhay.

Sa maliit na parte ng aking puso ay nakakaramdam ng galit dahil bakit kailangan niyang palabasing patay siya kung sa gayon  ay buhay paman ngunit mas  malaki sa parte ng aking puso ang pagkasaya dahil buhay ang ama ng mga anak ko at buhay ang asawa.

Ipinikit ko ang aking mga mata at taimtim na nanalangin sa puong maykapal na sana ay panatilihin niyang ligtas ang aking asawa kasama ang kanyang mga kaibigan at makauwi sa kanikanilang mga tahanan na ligtas. Hinihiling ko rin na sana'y matapos na ang gulong ito at masugpo na nila ang mga  taong may gustong saktan ang aking mga mahal sa buhay.

Hinalikan ko ang aking bunsong anak sa aking tabi  na mahimbing na natutulog at ipinikit ko ang aking mga mata. Sana'y pagmulat ko ng aking mga mata sa umaga ay narito na muli ang aking aasawa.

Naimulat ko ang aking mga mata sa ingay sa aking paligid at nakita ko ang aking mga anak naglaroro sa kama.

Maliliit na hagigik ang naririnig ko mula Kay Sydney habang kiniliti ng  kambal.

"You really wanna play??" Sambit ni Princess sa kapatid at mas  lalong humagigik sa tawa si Sydney. Napangiti ako sa kanila.

"Good morning.!" Bati ko sa kanila at napahinto naman ang mga sa ginagawa at napatingin sa akin.

"Good morning too ma'am..!"  Magkasabay na saad nina Prince Princess at bumalik ang mga ito sa akin.

Bumangon ako at ginawaran ng halik si Sydney. "Good morning Baby Sydney!"

"Mommy, Tito Hellion called earlier. He said that you have something to tell us. What is it mom?" Princess asked me at she looked at his brother.

"Auhm..later sweety but for now I need take a bath first. Pakibantayan  mona  ang kapatid niyo baka mahulog sa kama sa sobrang kalikutan." Bilin ko at tumayo ako.

"Yes mom." Prince replied.

"Yes mommy." Princess replied.

Pumasok ako sa banyo at napabutong hininga. Ano kaya ang magiging reaksyon ng mga anak ko kapag malaman nila na buhay ang kanilang ama pero sigurado akong magiging masaya ang mga ito. Wala silang ibang hinihiling sa tuwing nagdadasal ay sana makasama nila ang kabilang ama.

Tanging gatas lamang ang  ininom ko dahil wala akong ganang kumain. 

"Mom, are you okay?" My son asked me in sudden and I looked at him.

"I'm fine son." I answered.

"Are you sure mom?" Sundan tanong ni Princess at lumipat ito sa aking tabi at umupo.

"Yes. Mga anak, may gustong sabihin sa inyo si Mommy at tungkol sa iyong da....."

"It's all about daddy mommy?" Putol sa akin ni Princess.

"Yes. Ano kasi ....kasi ang totoo ay ....."

"He's alive." Bulong ni Prince at lumaki ang aking mga mata. How did he know about it.

"You already knew about it?" Gulat Kong tanong sa kanya at napayuko  siya.

"I'm sorry mom. Actually, three months ago, we already knew about it. Sorry if we didn't tell you the truth because we made a promise to dad. Gusto niyang siya mismo ang magsasabi sayo." Nakayukong wika niya.