BENİMKİ! Texting (Tamamlandı)

~35~

"Ee daha daha nasılsınız"

"Asrın kız istemeye gelmiş gibi ne bu ya" yavuz haklıydı. Hemen olaya el attım.

"Hira siz Poyrazla sevgilisiniz de mi?"

"İkizim diye söylüyorum yaptı öyle bir mallık"

"Barış!" bunlar nasıl ikizlerdi böyle

"Bence yakışıyorsunuz" Beste de sonunda konuşmaya dahil olabilmşti.

"De mi ya ? " Poyraz öyle bir heyecanla söylediki bunu sanki daha yeni sevgili olmuşlar gibi.

"Ben çok uğraştım gel dedim ikiz seni bir göz doktoruna götüreyim dedim kabul etmedi"

"Abi senin benle zorun ne ya?"

"Sus lan zibidi" bunlar baya komiklerdi yalnız

"Tahmini ne zaman yakamızı bırakırsın acaba"

" Cevap veriyorum hiçbir zaman "

"İnşallah sevgililerinizin abisi olurda bir güzel dayak yersiniz"

"Amin" Asrın o kadar içten söylüyorduki bunu manyaktı herhalde. Gülmemi bastıramıyordum.

"Ne var ya ben razıyım Toprak abiden de Ayaz abiden de dayak yemeye"

"Kardo emin misin?" Hakan'ın uzun zamandır ciddi olduğunu daha yeni görüyordum.

"Eminim tabi"

"Toprak abi artı Ayaz abiye ne diyorsun"

"İnşallah diyorum"

"Deli la bu " Anıl'ın verdiği ani tepki herkesi güldürmüştü.

Öğle arasından sonra birkaç kez karşılaşsakta çok konuşmamıştık ama kızlarla çok iyi anlaşmıştık. Duru için aynı şeyi söyleyemiyordum. O insanları kendi dünyasına çok çabuk almazdı. Kızlarda onu anlayışla karşılamışlardı.

Sonunda çıkıştı ve Asrınla buluşacaktık. Bizimkilerle veda edip hemen aşağı indim. Asrın yanında bir kızla konuşuyordu.

"Asrın bak en azından bir deneyelim "

"Esra bak başkasını seviyorum senide üzmek istemiyorum"

"Miray de mi? Sen ona ne kadar bakarsan bak o seni görmüyor "

"Esra kalbini kırmak istemiyorum"

"Ne o doğruları söylemem zoruna mı gitti? Sen beni sevmiyorsun tamam ama onun seni seveceğini mi sanıyorsun. Hiçbir zaman sevmeyecek seni"

Asrın'ın sarsıldığı belliydi hemen yanlarına gittim.

"Asrın gidelim mi?"

"Ama siz" Esra denen şıllık mosmor olmuştu.

Asrın cevap vermeden hemen yürümeye başladı. Hala o gerizekalının söylediklerini düşünüyordu belliki yavaşça yanına gittim ve elini tuttum. O bilmese de ben ondan çoktan hoşlanıyordum.

"Biz el ele mi tutuşuyoruz şimdi?"

"Günaydın"

"Oha biz bu seviyeye geçtik mi?"

"Asrın ben sizi duydum"

"Ha şimdi anlaşıldı"

"Yine ne anladın acaba?"

"Sussun diye yaptın bunu " yavaşça başını yere eğmişti. O kadar nahif biriydi ki. Asla göründüğü gibi değildi. Sadece bana özeldi belki bilmiyorum. Bir çok kez birilerini döverken sağı solu yıkarken görmüştüm geçen senelerde. Sonra katlar değişince fazla görememiştim.

"Evet sussun diye"

"Ha kabul de ediyorsun yani" sesi kırılgandı .

"Kabul ediyorum tabi"

"Anladım"

"Asrın"

"Hı"

"Sussun istedim çünkü haksız olacağını bilsin istedim. Sanırım senden birazcık hoşlanıyor olabilirim" hala yüzüme bakıyordu söylesene bir şey oğlum.

"Asrın " birden yaklaşmaya başladı.
Yavaşça yüzüme yaklaştı. Ay bayılıcam şimdi. Önce burnumu sonra alnıma yavaşça öpücük bıraktı.

"Asrın"

"Söyle güzelim"

"Bayılıcam şimdi"

"Ben bayılmadıysam sen bayılmazsın merak etme" kinayeli bir şekilde söylemişti.

"Ya gülme" hala çok yakındık.

"Miray , ben seni görmek için gece gündüz farketmesizin o yolu yürümek istiyorum. Ayaz abiden Toprak abiden dayak yemek istiyorum. Yılbaşı, doğum günü farketmeksizin her an yanında olmak istiyorum. Sevgili olalım mı artık?"

"Bilemedim şimdi"

"Nne bilemedin "

"Kabul ediyim bari"

"Et bari"

Hemen sarıldı çok güzel kokuyordu. Her an yanımda olması fikride güzeldi. Bu adam çok güzeldi.

"Hadi bir şeyler yiyelim güzelim"

"Ne yiyoruz "

"Çiğköfte" ikimizde aynı anda söylemiştik. Sonra birden gülmeye başlamıştık iyice deliriyordum.

Saatlerce yan yanaydık çok güzel vakit geçirmiştik. Sonra önce beni eve bırakmıştı sonra da kendi eve gitmişti. Tam eve gülerek giriyordum ki kendime bir tokat attım annem büyük tehlikeydi. Ve anneler biz söylemesekte elbet anlardı.

Kitabı buraya kadar tek bir emoji ile anlatır mısınız?