Yalnızlık Paylaşılmaz

HAVUZZ

murat boz - ben özledim

Direndim. Tam 4 gün gitmemek

için direndim. okulun her köşesinde aradım  onu yoktu hiçbir yerde yoktu.  Havuza gitmemiştim.Herkesin bir zayıflığı vardı. Benimkide su ...

Korkardım sudan denize girerken su seviyesi belimi geçmezdi. şimdi gitsem offfff... ama bir yandan da offfff.... ayaklarım beni havuza götürüyordu. İşte tam önündeydim. Derin  bir nefes alarak içeri girdim.

Bayağı büyük bir alandı. Ortada büyük bir havuz vardı.  çevresinde ise  şenzloglar vardı. ierledim havuzun içinde birisi vardı. Galiba oydu sevindim. Şenzlogların birinde havlu vardı. oraya oturdum. onun havlusudur diye tahmin ettim çünkü tek o yüzüyordu. onu izledim gerçekten güzel hatta çok güzel yüzüyordu. Her bir kulaç atışı ... nefes kesiciydi. Beni fark etmiş olacak ki havuzdan çıkıp bana doğru yürümeye başladı. Havlusunu ona uzattım. güzel bir fiziği vardı. saçları ıslaktı.Siyah saçları olduğundan daha fazla parlıyordu. ya o fiziğe ne demeli ........

baklavaları vardı ama hafifce iğrenç durmuyordu (tamam anlatamadım )ama hafif vardı işte.

" Geldin "dedi gülümseyerek.

"geldim " dedim bende gülümsedim.

" demek  HARRY POTTER hayranısın "

Nerden biliyordu ki Harry Potter hayranı olduğumu gerçektende hayranıydım. Nerdeyse Harry Potterin her sözünü ezbere bilirdim.

"Hayranı değilim Harry Potter e aşığım hem... sen nerden biliyorsun" dedim.

Gülümsedi bu gülümsemeyi aklıma kazıdım bir daha unatacağımı zannetmiyorum. Hem gamzeleri var .           "dövmen " dedi.

Tabi ya dövmem... Harry'in yara izi aynısını bileğime dövme olarak yaptırmıştım.

"sen de seviyor olmalısın baksana " dedim

Saçlarını kurutarak konuşmaya başladı. Dudakları çok güzeldi. Konuşuyordu ama onu dinlemedim.

"Demir "

"anlamadım "

"Demir adım Demir " dedi

üzerine beyaz bir tişört geçirdi. Çantasını aldı ve çıkışa doğru yürümeye başladı. "Yarın yine aynı saatte buradayım " dedi ve çıktı.
DEMİRİN AĞZINDAN

Gelmişti. Adımı merak ediyordu. Cumartesi onu gördüm. Acınacak haldeydi. Durmadan ağlıyordu. Yanına gittim. Konuştu içini döktü. Bende dinledim. Sadece dinledim. Gözleri yeşildi. Koyu yeşil onun da öyleydi. o ...o çok güzeldi. Gözleri ... saçları .... elleri Derin ona çok benziyordu. Derini ilk gördüğümde ona çok benzediği için yardım ettim.  O yüzden onu dinledim.....

TAM 1 YIL onsuz geçen 1 YIL .... Tam bugün... Tam bir yıl oldu onsuz günler bana haramdı. Bugün günlerden çarşamba  saat 2 dışarı çıkabilirim. Yurda gittim. Sıcak bir duştan sonra üstümü giydim. Tam çıkacakken Can seslendi. Can benim olmayan kardeşimdi. Babalarımız ortaktı. Bu sayede tanıştık belki de onların bana kazandırdığı tek şeydi Can.Can da o gün oradaydı. Tam 1 yıl önce o da oradaydı. İkiside ağır yaralıydı.Can kurtuldu ama o... o kurtulamadı.

" mezarlığa mı Demir " dedi. Oda o günü hatırlıyordu.

"evet " dedim

" ölenle ölünmez be Demir  " dedi

çıkışa doğru yürüdüm. Demesi kolay Can demesi kolay. Arabama bindim ve mezarlığa gittim.  Mezarlığın başında bir çiçekçi vardı. onun  en sevdiği çiçeklerden aldım. ve mezarlığa girdim. onu buldum.                ÖYKÜ TAŞNAK  DOĞUM 1997 ÖLÜM 2013

Yanına gittim. oturmak için taşlardan yer yapılmıştı. oturdum sessizce...
Özledim seni ÖYKÜ  çok özledim. O gün... beni bıraktığın gün... Hastane koridorunda o lanet doktorun öldü dediği gün....

İşte o gün bende öldüm ÖYKÜ sen kara toprağın altındayken ben nasıl  yaşayabilirim ki ... Hemde benim yüzümden orada yatarken...  "BENİ AFFET SEVGİLİM  SENİ  ÇOK SEVDİM  ÖYKÜ ÇOK " sesli söylemiştim.

" o seni affetti Demir " dedi biri arkamı döndüm.  Sedef Hanım ve Yaren...

Sedef Hanım Öykünün annesiydi. Yaren ise Öykünün en yakın arkadaşı bizim okulda okuyor.

Onlara cevap  vermeden oradan ayrıldım. Arabaya bindim ve oradan ayrıldım. Nereye gittiğimi bilmiyordum sadece çok hızlı kullanıyordum arabayı. aniden durdum ve telefonu elime aldım. Fotograflara girdim. Öyküyle birlikte sadece bir fotomuz vardı. açtım.

"SENİ ÖZLEDİM TATLI BELAM "