Yalnızlık Paylaşılmaz

BİTİŞ VE BAŞLANGINÇ

BÖLÜM ŞARKISI :İNDİLA TOURNER DANS LE VİDE :):)

Son kez odama baktım. Artık yalnızca hafta sonları görecektim. siyah  taytımı ve de beyaz bir gömlek giydim. hava soğuktu bu yüzden üzerime yeşil kazağımı giymek zorunda kaldım. saçlarımı kendi haline bıraktıktan sonra aşağı indim. Annem ve babam kahvaltı yapıyorlardı. bende oturdum tabağımdaki zeytinle oynamaya başladım. çatalımı batıracaktım ki zeytin kaydı ve babamın  takım elbisesinin üzerine geldi. babam bana sinirle bakarak bağırmaya başladı. "napıyorsun sen düzgünce yesene şunları! " dedi.
masum kız bakışı atarak "üzgünüm" dedim. babam tam ağzını açmış konuşacakken annem araya girdi. "ikinizde kesin şunu zaten son gününüz yeterince gerginim daha da germeyin beni "dedi. şu.an hiçbirşey hissetmiyordum.  beni ne bekliyor bilmiyorum ve gerçekten çok çaresizdim."ne zaman gideceğiz "diye sordum anneme soğuk bir tavırla. bana cevap vermek yerine babama döndü. "derini ben bırakırım gelmene gerek yok "dedi
Annem kahvaltısını bitirdirdikten sonra çıktık. Yağmur  yağmaya başlamıştı. Artık derslerime önem vermeliydim. Çünkü yalnızdım.

Araba  durmuştu galiba gelmiştik bn tam inmeye yeltenmiştim ki annem "derin bnle vedalaşmayacak mısın "dedi. Gözlerinin içine baktım. "benle dalga mı geçiyorsun?  kurtuluyorsun işte benden daha ne eminim akşam evde parti bile verirsiniz... söylesene anne ben bunu hakedecek ne yaptım? neden? neden?  neden beni sevmedin anne neden?  neden  ben sana ilk aşkımı anlatamadım?neden anne neden? neden seninle bir gün bile alışverişe gidemedik? neden birlikte pastalar yapmadık? neden birlikte parka gitmedik? neden dizine başımı koyup ağlamadım  artık ağlıyordum
"biliyor musun anne ben gök gürültüsünden korkuyorum. ama nerden bileceksinki?  artık çok geç anne bazı şeyleri düzeltmek için çok geç " dedim.  oda ağlıyordu. artık çok geç anne
arabadan indim. yağmur şiddetini artırmıştı.valizimi aldıktan sonra  okulun bahçesine girdim. Kocaman bahçesi vardı. Okul 3 bloktan oluşuyordu. Biri kızların yurdu diğeri erkeklerin yurdu diğer bina ise okuldu.  okulun bahçesinde bir erkek grubu oturuyordu.beni görünce içlerinden biri ıslık çalmaya başladı. " bu fıstık yeni galiba öyleyse tadına bakalım " dedi. Aptala bak ama ben bu lafın altında kalırmıyım? asla
"işine baksana sen? ."dedim. Böylelerin dilinden iyi anlardım. çünkü hergün takıldığım barda milyonlarca bu tip insanlar var.
Hızla yürümeye başladım. okulun içine girdim
müdürün odasını bulmam ćok zor olmadı. kapıyı tıklatıp içeri girdim.okul müdürü oldulça yaşlıydı.önünü gördüğünden bile
şüpheliydim.
"hoşgeldin kızım otur şöyle" gösterdiği yere oturdum. "babanla konuştuk ben okul müdürün yavuz dersinin başlamasına daha 25 dakika var sana kalacağın yeri göstereyim "dedi ve birlikte odadan çıktık sıkılmıştım.Binadan çıkıp kızların kaldığı binaya doğru yürümeye başladık bahçe iyice kalabalıklaşmıştı. Binanın içi sıcaktı.müdür bana kalacağım yeri gösterdikten sonra çıktı. 14 yatak vardı demekki 14kız kalıyordu. benim için ayrılan dolaba kıyafetlerimi dizdim. Daha sonra  banyoya girip  eyeliner sürüp dudağımı renklendirdim. Çoğu kızın aksine makyaj yapardım. bol dekolteli kıyafetler tercih ederdim.sigara alkol kullanırım. boyum kısa olduğu için topuklu ayakkabı tercihimdir. Normal kafelerde takılmam barlar her zaman tercihim. Aslında bunları özellikle  çevremi takıldığım yerleri aileme inat seçmiştim.(sigaraya başlamam en güzel örnek)  başıma hep bela açmıştım.  kesinlikle saf değildim. Hani annelerin 'onlar serseri çocuklar onlarla takılma' dediği cinsten. Kötüyüm sorumsuzum dünya umrumda değil. ve hiç arkadaşım olmadı ihtiyaçcımda yok. zil çalınca bende oyalanmadan sınıf8ma gittim.
    ------
şükür dersler bitmişti. kitaplaplarımı alıp kaldığım yurda girdim. Burda ki öğrencilerin çoğu benim gibi eski okulumda  dışarı sigara içmeye çıktığımda hepsi benden iğrenerek bakardı.burada sigara kullanmayana öyle bakıyorlar.üstümü değiştirdikten sonra yatağ8mın üstüne çıkıp oturdum. bir kız yanıma geldi.

"yemek saati istersen yemekhaneye kadar eşlik edebilirim " dedi
siyah ve uzun saçları vardı. bal renginde gözleri vardı.şuana kadar hiç arkadaşım olmamıştı. neden yanıma geldiki. neden olmasın bir arkadaşa ihtiyacım vardı piskoloğuma göre
"olabilir " dedim ve yatağın üzerinden indim. gülümsedi. beraber bir alta indiğimizde tüm okul yemek alma çabasındaydı.bizde sıraya girdik. yemek aldıktan sonra boş bir yer bulup oturduk. "bu arada ben yaren" dedi gülümsedim suyumdan bir yudum alırken "derin " dedim. sonra salatamı yemeğe başladım. durmadan konuşuyordu. çok acıktığım için onu dinlememiştim.cümlesini bitirdiğinde aklıma gelen ilk soruyu sordum. "akşamları dışarı ćıkabiliriz değil mi? "
kafasını hayır anlamında salladı."maalesef haftaiçi 5ten sonra dışarı çıkmamız yasak. haftasonları zaten herkes evinde "diye açıklama yaptı. madem yasak bende  yasaklara uymam. canım istediğinde istediğim yerde olurum. yemeğimizi yedikten sonra kalktık. yarenle biraz sohbet ettik. insanın arkadaşı olması güzel birşeymiş. yorgundum sevgili arkadaşıma iyi geceler dedikten sonra uyumaya çalıştım.

  .......
ertesi gün okul çıkışı :)
kitaplarımı topladıktan sonra yurda gittim.duş aldıktan sonra yarenle birlikte yemekhaneye gittik. akşam okuldan kaçmayı planlıyordum. hızlıca yemeğimi yedikten sonra herkesin uyumasını bekledim. eğlence başlıyor.
siyah deri büstiyerimi giydim altınada siyah yine deri taytımı giydim. siyah yüksek topuklu deri çizmelerimi giydikten sonra deri ceketimi ve çantamı alıp çıktım. yaptığım delilikti ama yeter br barı özlemiştim. kıyafetimi aldırmadan duvarı tırmanarak atlattım.koşarak oradan uzaklaştım sorunsuz atlatmıştım. hemen bir taksi durdurup bara geldim. dışarıdaki adamları selamladıktan sonra içeri girdim. doyasıya içip dans ettim. tam çıkacakken bir adam beni köşeye sıkıştırdı. kolumu sıkıyordu canım acıyordu
"bırak beni" diye bağırdım  beni tınlamayınca bende ona tekme atıp oradan koşarak uzaklaştıp o adam ve 2 kişi daha benim peşimden koşuyordu. şimdi ne bok yiyecektim bilmiyorum topuklularla koşmak çok zordu ve donuyordum ceketimi içeride unutmuştum. bilmediğim ara sokaklara girince korkum arttı  yollar yoluş ve engebeliydi. kurtuldum diye düşünürken içlerinden biri saçımı çekti ve beni yakaladı.duvara yaslasdı. bunlar bana tecavüz edeceklerdi. pis sakallı adam pis pis sırıtarak "yolun sonu "dedi  tam o sırada biri "bırakın lan kızı "diye bağırdı. bunu söyleyen kişiyi daha önce tanımıyordum. "naparsın lan "dedi beni duvara yapıştırmış olan adam  çocuk yanımıza gelip adama yumruk attı.siğerlerinin hamle yapmasına izin vermeden aynı yöne doğru koşmaya başladık. ah hadi ama sendede hızlı koşuyo olamazdım hemde 10 santim topuğumla  bana yetiştiğinde dursu ve benide durdurdu. kolumdan tutup çekerek iki evin arasına saklandık.alan çok dardı birbirimize o kadar yakındık ki nefeslerimiz birbirine karışıyordu kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu ve üşümüştüm. bana yardım eden çocuk ceketini çıkarıp bana veri itiraz etmeden giydim. "ben teşekkür ederim " dediğimde "şşşt "diye beni susturdu. gözleri siyahtı saçlarıda öyle sokak lambası yüzünü aydınlatıyordu beyaz teni vardı "çıkabiliriz " dediğinde sessizce sokağa girdik. nefes alışım düzene girmişti. sanırım bir teşekkür borçluydum. beraber karanlık sokakta yürürken mırıldandım "teşekkür ederim yani şey sen olmasaydın baba tecavüz edeceklerdi saol "dedim
"önemi yok " dedi yarım saat boyunca sesizce yürüdükten sonra işlek bir caddeye çıktık. ben bir taksi dilurduktan sonra "teşekkür ederim tekrar" dedim ve ceketini çıkarıp ona uzattıktım. "önemi yok ceket kalabilir " dedi "iyi geceler "dedikten sonra taksiye binip okula geldim. sesuzce içeri girip yatacakken yarenle karşılaştım beni görünce şaşırdı "sesiz ol "diye uyardıktan sonra ayakkabılarımı çıkardım ve yatağın içine girip uyumaya çalıştım. sadece biraz eğlenip mutlu olmak istedim onu bile çok gördü bana evren...