Chapter 16: Tragedy

56 2 0
                                    

Daze:

KAKARATING lang namin dito sa restaurant ni Tito Reo, binati ko agad sila Lola Tessa ganun din sila Tita Allison at sila Felix

"Hmm? I didn't see Calix around. I have a gift pa naman.."  sabi ni Mama kay Tita Rosalie

"Kasama niya kasi ngayun si Aspen hehe"  nakangiting sabi ni Tita Rosalie na pangiti rin si Mama kaso na wala yun nung tumingin siya sakin

Ang alam kasi ni Mama gusto ko talaga si Calix...

Ngumiti ako kay Mama kaya nag simula ulit sila mag usap nila Tita Rosalie

Umupo ako sa upuan at uminom ng juice nang may lumapit sakin na binata.

"Daze!" sino siya? bat niya ko kilala?"Daze di mo na ko tanda? Ako 'to si Brian!"  tumayo ako at nakipag kamay sa kanya

"Brian?"

"Tsk! Ako yung kababata mo sa bulacan!!" 

Ahh. So siya yung batang laging gumugulo sakin

"I remember you now."

"Di ka parin nag babago english ka parin ng english" 

nag e-english lang naman ako tuwing ikaw nagiging kausap ko eh hehe 

"Oo nga pala, ngayun lang linggo kayo nag kakilala nila Felix 'no? kasi tuwing na punta ka sa bulacan hindi mo na aabutan sila Calix at Felix pumupunta dun diba?"

He already answer his questions. Tsk

"Yeah"  walang ganang sagot ko

"Pero di mo ba maalala si Aspen? Sabi niya kasi sakin, di karin niya maalala di ba kayo nag kikita noon?"

Na alala ko si Aspen. Siya pa ba?

Hindi kami nag karon ng pag kakataon magusap noon pero ako, nakikita ko siya

Lagi siyang andun sa tambayan kong puno, kaya laging na akyat ako ng puno ng mangga para hindi ko siya makita mag da-drama, tuwing andun kasi siya lagi niyang kinakausap yung ring na nasa kamay niya.

Sadyang gusto ko lang di siya makausap noon. Ayaw ko siyang maging kaibigan mukha kasi siyang bading noon ang lampa lampa niya kasi–

"Nope. We just met last week"

"Ah ganun ba. Na kita mo ba si Felix?"umiling lang ako sa kanya kaya tinapik tapik niya yung balikat ko  "Osige mamaya na lang Daze. Salamat"  ngumiti siya sakin kaya ngumiti rin ako pabalik

Hayst makulit parin siya.

May biglang na ngalabit sa likod ko kaya humarap ako dito

"Bianca?" tanong ko sa kanya, di ko siya masyado mamukhaan dahil tumangkad na siya at lalo siyang naging cute!

"Kuya Dazee!!"  niyakap niya ko tapos may bigla rin sumama sa yakap naming dalawa kaya tinignan ko ito

"Byron"

"Kala namin di niyo kami makikilala kuya"  masayang sabi ni Byron

"Kayo pa ba" 

Umupo kami sa upuan habang si Bianca naman nakakandong sakin

"Kuya kamusta na po pala kayo hindi na po ba kayo sakitin?"

Hindi naman talaga ako sakitin sadyang yun lang sinasabi ni Dad tuwing hindi kami nakakapunta sa bulacan kasi may sakit daw ako kahit wala naman.

"Hindi na"  tumawa ako ng pilit at ginulo ko yung buhok ni Bianca

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 23, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Bittersweet Tragedy (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon