I Love You More Than He Love You

Chapter 4

Papalabas na ako ng paaralan ng may huminto na kotse sa harap ko.
Nung magbaba ito ng bintana agad kong nakita si jake na nakangiti sakin.

"Jake!!! Akala ko ba next week kapa uuwi??

Sabay lapit sa kinaroroonan ng kotse nya.

"Ayaw mo nun? surprise nga diba? tsaka hindi na ako makapaghintay ng next week... miss na miss na kita ehh!

"soss miss daw, ehh bihira mo na ngalang ako tawagan ehh!! nakakatampo na kaya minsan..

"Alam mo naman busy ako diba?
wag ka nang magtampo' nandito na ako ohhh !
Tara hatid nalang kita pauwi!

Sabay bukas nya sa driver set.

Nung makasakay nako, agad din nyang pinaandar ang kotse.
Panandaliang katahimikan muna ang bumalot sa loob ng kotse nya.
Ibang iba na si jake ngayon.
Hindi na sya yung dating jake na nakilala ko nung una.
Kung dati simpleng T shert at pantalon ang soot nya, ngayon naman naka amirekana na.
Gwapo naman si jake dati pero mas gwapo na sya ngayon.

"uuuhhmm
Pagbabasag ko ng katahimikan.
Dahilan para lumingon sya sa gawi ko.

"Ganun parin bahay niyo dati??

"aahh Oo walang nagbago! tsaka hindi naman kame lumipat!

"By the way, uhmm i forgot to tell you na maybe im staying here for a few months!!..

"Panu ang pag aaral mo dun? pwede ba yun?

"its okay...
"pwede ko naman ipagpatuloy yan habang nandito ako! while using enternet... alam mona hightic na tayo ngayon..

"Iba na talaga basta asintado ehh noh!!
Nang makarating na kame sa tapat ng bahay, niyaya ko syang pumasok muna. Pero tumutol sya.
Magpapahinga daw muna sya dahil napagod sya sa byahe.
Niyakap niya lang ako at hinalikan sa check at agad ding umalis.

First boyfriend ko si jake.
High school palang kame nang mag umpisa syang manligaw sakin.

FLASHBACK

Isa akong transfere sa isang skwelahan dito samin.
Walang kaibigan walang kakilala.

"Okay class! Lets welcome our new tranfere student
Miss scarlet flores.

Agad din namang ngsi palakpakan ang mga kaklase ko.

Exept sa isa. Nakatotok lang sya sa mga notes nya.
Parang may sariling mundo yata.

"You may set miss flores..

"Thank u maam"

Agad din akong tumungo sa upoan kong saan bakante.
Sa tabi ng mokong na yun.
Ni hindi nya manlang pinansin kong sino ang tumabi sa kanya.

Boung oras nakikinig lang ako sa sinasabi ng guro namin.
ganun din ang katabi ko.
Hindi kopa sya naririnig magsalita.
Hindi naman cguro sya pipi.

Malakas ang ulan ngayun at wala pa naman akong dalang payong.
Hapon na panu ako makaka uwi nito....

Sumilong muna ako sa waiting area ng paaralan namin.
Wala ng masyadong tao. Dahil ang iba nag siuwian na.
Maya maya pa may dumating na lalaki sa kinaroroonan ko.
Habang tumatagal lalong lumalakas ang ulan.
Hindi nako mapalagay palagi kong sinisilip ang oras sa cellphone ko.
Tsak nag aalala na sina mama sakin.
Unti unti naring nalalamon ng kadiliman ang paligid lalo nat malakas ang ulan.

"Scarlet right??

"Huh"

"Here gamitin mo...

Sabay abot ng polo nya sakin.
Naka plain white tshirt nalang sya ngayon.

"Hindi na ok lang,;
'Hintayin ko nalang na humina ang ulan.;

"Kung maghihintay ka sa pagtila ng ulan, aabutin ka ng gabi dito..."

Wala akong ibang choice kundi ang tanggapin ito.
Mababasa din naman ako dito pero atleast manlang hindi gaano.

"Pero paano ka",

"Dont mind me"

"Lika sukob nalang tayo;..

Medyo nag alangan pa sya pero sa huli pumayag din.

"Saan ba bahay niyo??

Pagtatanong nya.

"Dun lang sa may pangalawang kanto...

Pagdating namin sa bahay, pinapasok ko muna sya para mag kape.
Pero tumanggi sya..
Kaya pinahiram ko nalang sya ng payong para hindi na sya masyadong mabasa..

Simula nung araw na yun palagi na kaming nag uusap sa school.
Palagi na din kaming magkasa sa canteen.
At nalaman ko malapit lang din pala ang bahay nya sa school namin.
Kaya palagi na nya akong hinahatid sa bahay.

Hanggang sa isang araw linigawan nya ako.
Hindi din naman ako nag alinlangan at sinagot ko sya agad.

Naging masaya naman kame. Lalong tumatagal.. mas lalo ko syang nakikilala.

Pero sadyang napaka mapaglaro ang tadhana.

"Ohh bat ang lungkot mo yata ngayon?? May problima??

"Si mama ehh..
"Gusto nyang sundan si papa sa amirica.;

"Anu?.. eh panu pag aaral mo dito??

"Na ayus na daw lahat ni papa dun."
"Doon na daw ako papag aralin..."

Bigla nalang akong tumahimik. Alam ko sa sarili ko na ayuko syang malayo sakin pero anung magagawa ko kong yun ang gusto ng parents nya.

"Mamimis kita.."

Sabi ko at kusang nagkarera ang mga luha ko sa pisngi..

"Shhh stop crying..
Babalik naman ako ehh..
"Promise;

"Talaga? Hihintayin kita ha..

At niyakap niya ako ng pagka higpit higpit.
Kinabukasan hindi na sya pumasok sa school..
At dumaan pa ang ilang araw na hindi na sya ngpapakita sa paaralan.
Yun na ang huling araw na pag uusap namin ni jake.
Hanggang sa nalaman ko nalang na nakaalis na sya nung tumawag sya sakin... saying his goodbye.

END OF FLASHBACK

:21marupok