I Love You More Than He Love You

Chapter 23

Matapos ang mahabang araw sa loob ng campus, nakauwi narin ako at nakapagpalit ng damit..
Tiningnan ko ang tiyan kong medyo hindi pa halata. Pero mapapansin ang paglaki ng balakang ko.

"Anak bumaba kana para kumain ng hapunan.!! Sigaw ni mama sa labas ng kwarto ko..

'Sandali lang po ma mag bibihis lang po ako..

Hindi na sumagot si mama siguro nakababa na ito.
Pagkatapos kung magbihis agad akong lumabas para kumain..
Naabutan ko si mamang naglalagay na ng kanin sa plato niya..

"Umupo kana at para makakain..
"Siyanga pala anak.. hindi kopa nakikita yang bf mo bakit hindi mo siya imbitahin dito???..

"Sa susunod po pag may time siya...

"Bakit?? Busy ba siya lage para hindi siya maka punta kahit isang araw lang,

"Hindi naman po.. wag po kayong mag alala sasabihan kopo...

"Mabuti na yung maaga ko siyang makikilala...
At tuloy tuloy ng sumubo..

Nagmadali akong kumain kasi baka anu pang itanong ni mama kay Gino.. alam kung hanggang ngayon hindi parin niya natatanggap ang pagbubuntis ko.. at naiintindihan ko naman yun.

Pumasok na ako sa kwarto at umupo sa malapit sa bintana..
At naisipang kong mag log in sa Facebook. Matagal tagal narin noong nag log in ako at nakita kong may kasamang iba si jake..

Click.....
Scroll....
Scroll. ...
Scroll. ...

At naphinto ako sa isang picture na post ni jake..
Family picture ito at napatoon ang pansin ko sa isang lalaki na sigurado akong siya yun..

Si Gino??

Hindi ko maiwasang mapaisip kong bakit nasama si Gino sa picture ni jake..

May hindi ba ako alam kay Gino??

Medyo sumakit na naman ang ulo ko sa kaiisip kaya agad akong nag log out at saka humiga sa kama para matulog.

Kinabukasan maaga akong nagisin dahil sa ingay sa labas.. ng silipin ko ang bintana, may kakaiba yatang nangyayari parang nag kakagulo.

"Mama anu pong nangyayari dito??
Naabutan ko kasi siyang umiiyak at nag mamakaawa sa mga tao sa labas..

"Anak.. pasensiya na, ginawa ko lahat pero hindi ko talaga kinaya..

"Anu pong ibig niyong sabihin mama?? Sa puntong to napapaiyak nadin ako.. nagugulohan ako kay mama.

"Anak.. matagal na tayong pinapaalis dito..

"Bakit tayo pinapaalis ehh bahay natin to mama...
Dito na ako lumaki...
"Ito ang kinagisnan kung tahanan...

"Nakasanla ang bahay na to anak... simula ng mamatay ang papa mo..
Nalubog ako sa utang at hindi ko kinayang mabuhay mag isa kaya ko nagawang isangla to..!! Hagul hul ni mama sa harap ko.. akala ko kaya kung tubusin to pero hindi pala..

"Bakit ngayon mo lang sinabi to sakin ma!! Ehh di sana natulungan kita..

"Ayukong mamroblima ka anak.. lalo na ngayong buntis ka..

"Pasensiya na aling Elisa pero kailangan niyo nang humanap ng ibang malilipatan..
"Pinagbigyan kona kayo ng mahabang palugit....
Sabi ng lalaki ng sa tantiya ko siya ang pinagsanglaan ni mama..

"Kuya!! Please baka pwede po pag bigyan niyo pa kame kahit isang buwan manlang..

"Pasensiya na iha pero masyadong mahabang palugit na ang binigay namin sa inyo.. kaya hindi kita mapag bibigyan..

"Hayaan niyo po muna kaming makapag impaki ng gamit..
At agad namang tumango ang lalaki.

"Bilis bilisan niyo lang at may pupuntahan pa ako...

Nasa itaas kame ngayon at nag liligpit ng mga gamit na pwede naming madala ni mama...
Hindi ko alam kung saan kame nito pupulutin..

"Ma.. saan tayo pupunta...??

"Wala tayong ibang pupuntahan anak.. kung di ang umuwi sa probinsya..

"Pero ma.. panu ang pag aaral ko???

"Titigal ka nalang muna siguro.. total buntis ka rin naman..
"Sa susunod na taon ka nalang ulit pumasok..

"Ma, sayang ang taon na to.. at matagal pa naman akong manganganak...

"Mag isip ka nga scarlet! Sino ang tutulong sayo dito?? Kaya mo bang mag paiwan mag isa dito??

"ako na po bahala dun mama... pwede po akong humanap ng part time job..
At tungkol sa titirhan ko, pwede ako mag rent ng boarding house..
"Di ba uso yun dito pag malayo sa magulang..

"Iba ang kalagayan mo ngayon scarlet.. hindi pwedeng magtrabaho ang buntis..

"Kaya ko naman ma.. wala ka bang tiwala sakin??

"Nag aalala lang ako sayo..
Pati sa magiging apo ko..

Yinakap ko si mama para mapanatag ang loob niya..
Alam kung mahirap itong pagsubok na pinagdadaanan namin pero alam kung hindi kame bibigyan ng diyos ng isang pag subok na hindi namin kayang lagpasan...

:21marupok..

Injoy reading guys..