Obsessed Love [YΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]

4. Επιστρέφουμε μαζί

Όταν λες μεγάλα λόγια, ο άλλος περιμένει μεγάλες πράξεις. Του δίνεις το δικαίωμα να τις περιμένει. Αν δεν ξέρεις ότι μπορείς να τις τηρήσεις μην πεις τίποτα. 

* * * * *

Οι μήνες που κύλησαν ίσως ήταν οι πιο ευτυχισμένοι στην ζωή της Δάφνης και του Γιώργου. Εξακολουθούσαν να μην έχουν πει λεπτομέρειες σε κανέναν, αν και η οικογένεια της Δάφνης ήξερε πως με κάποιον έβγαινε. Όσο και αν την πίεσε η Καίτη, όσο και αν έβαζε την Μάνια να το κάνει ή τον Γρηγόρη, απο το στόμα της Δάφνης δεν έπαιρνε κανείς κουβέντα. Ο Γιώργος πηγαινοερχόταν Οξφόρδη-Αθήνα, καθώς η Δάφνη δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να το κάνει και οι μήνες μαζί της του φαινόντουσαν σαν όνειρο. Η σχεδόν κρυφή τους σχέση τον γέμιζε αδρεναλίνη και γέμιζε ένα κενό μέσα του που δεν ήξερε καν ότι υπήρχε τόσα χρόνια. 

Σε ποιο σύμπαν η Ελισάβετ θα δεχόταν την σχέση τους;

Σε κανένα. 

Όμως αυτό ήταν και που τον έκανε να νιώθει πέρα για πέρα αποφασισμένο πως ήταν το σωστό. Η Δάφνη για εκείνον ήταν το σωστό. Η σωστή μάλλον. Πρώτη φορά ένιωθε πως είχε τον έλεγχο στη ζωή του, για αυτό άλλωστε και δεν αμφέβαλλε λεπτό για τις πράξεις του. 

Σεπτέμβριος 2019, Οξφόρδη. 

Ο Γιώργος παρατηρούσε την Δάφνη να τακτοποιεί τα πράγματα στον σάκο του. Τα είχε ήδη βολέψει όμως εκείνη επέμενε να τα φτιάξει καλύτερα. 

Πόσο τελειομανής πια; 

«Ρε Γιώργο, είναι δυνατόν να βάζεις τα πουκάμισα έτσι τσαλακωμένα;» δεν ήταν και πολύ τακτικός και η Δάφνη αγανακτούσε μαζί του. 

«Ναι;»

«Αποκλείεται! Θα τα βγάλω να τα σιδερώσω.» η κοκκινομάλλα κοπέλα έκανε μια κίνηση να τα βγάλει όμως ο Γιώργος την έπιασε απο την μέση σταματώντας οτιδήποτε πήγαινε να κάνει. Αρκετά με τα πράγματα. Ήταν η τελευταία τους ημέρα στην Οξφόρδη, η Δάφνη είχε έρθει να τον βοηθήσει μόλις τελείωσε την εξεταστική της και δεν θα την σπαταλούσαν στην τακτοποίηση. 

«Mπορείς να σταματήσεις ένα λεπτό;» κράτησε τους καρπούς της στο χέρι του. Το βλέμμα της Δάφνης γέμισε απορία όμως όταν τα χείλη του άγγιξαν απαλά τα δικά της, μαλάκωσε. Αφέθηκε στο χάδι του που ήταν πάντα γλυκό και στα χείλη του. Ήταν μαλακά σαν μετάξι και δικά της!