Dredziarzowi opadła szczęka, na pliku były wszystkie informacje o adrianie i kilku innych osobach.
Plik Hubertowi wyglądał jak plik z zdjęciami osób które mają zniknąć.
Najgorsze było to że był tam Adrian, pewnie się zdziwicie bo Hubert go nie lubił ale dredziarz nie chciał jego śmierci.
Szybko wykręcił numer do Kaina ale ten nie odbierał, dredziarz się wkurzyl i ciągle wydzwaniał aż ten odebrał.
- No halo co się stało?
Kain zapytał zdziwiony.
-Przeczytałem plik oco chodzi?!
Dredziarz powiedział zdezorientowany.
-Aaa. To plik do mojego nowego wiersza "zemsta" z postaciami z zdjęć.
Powiedział roześmiany Kain.
-To niby gdzie jesteś?
-W maku zamawiam jedzenie bo głodny jestem.
Kiedy kain mówił było słychać kasjera.
W słuchawce rozległa się cisza, po ciszy Hubert zaczą strasznie się drzeć na Kaina po czym skończył, Kain przeprosił i się pogodzili.
Dredziarz wyłączył komputer po czym udał się na parter.
Na parterze nikogo nie było więc ten udał się do kuchni gdzie zobaczył Wiolę.
Gdy Wiola zobaczyła Huberta odrazu na niego ruszyła i mocno się przytuliła z tekstem:
-Myślałam że cie zabiją..
Lecz nagle zobaczyli że Karina już tam stoi i zrobiła im zdjęcie.
Kiedy to zauważyli odrazu się odepchneli z tekstami.
-fuu ja jej/jego nawet nie lubię!
-Wykasuj to!
Po tych tekstach zaczeli się ganiać żeby wyrwać Karinie telefon niestety nie udało się bo ta weszła do pokoju kamerzysty i zamkneła się.
Nagle Wiola zaczeła krzyczeć na Dredziarza.
-Co ty zrobiłeś nienawidzę cię!
Po tych słowach Wiola odeszła wkurzona a Hubert nie mógł zrozumieć co właśnie się odwaliło.
Więc żeby nie kusić losu poprostu poszedł do swojego pokoju gdzie położył się zatracając się w muzyce.
