Annemin Gelini Olur Musun? (Fanfic)

Senem'in Fanfic'i

Son günlerde oldugu gibi bugün de Tamer'in beni aramasiyla uyandim. Okula gitmeden önce birlikte kahvalti edelim dediğinde olur dedim. Hazirlanmam icin yirmi dakikam vardi ama akşamdan ne giyeceğimi belirlediğim icin hic strese girmedim. Siyah kot pantolon ve gri salas tisörtü kombinleyip üstüme gecirdim. Ayaklarima da beyaz converselerimi giydim. Hirkami da üstüme gecirip cantami taktim. Ve hazirdim!

Tamer arabasina yaslanmis ve yüzünde o aşık oldugum gülümsemesi ile bana günaydin dedi. Arabaya bindik ve ilk kez Tamer söylemeden emniyet kemerini taktim. Bu hareketime karsilik Tamer yanagimdan makas aldi. Bir an afalladim, çünkü daha önce hic böyle bir sey yapmamisti. Sessizlige daha fazla dayanamadigim icin elimi uzatip radyoyu actim.

 

Bu sirada Tamer "Siradaki sarki bizim sarkimiz olsun Masal" dedi. Gülümseyerek başımla onayladım. Siradaki sarkiyi merak icinde bekledim ve beklenen sarki sonunda duyuldu. En sevdigim Sezen Aksu sarkılarından biri olan Seyirlik değil ömürlük olsun arabayi doldurdu. Nihayet sarki bittiginde Tamer "Sarkimiz hayirli olsun güzelim" dedi.

Nihayet araba durdugunda geldigimizi anladim. Emniyet kemerini cözdüm ve arabadan. Tamer'le yan yana yürürken aklimdaki tek düsünce acaba onunla bir gün iki yakin arkadastan öte olacak miydik? Bu düsünceme burun kivirdim. Böyle bir sey olmazdi. Benim aksime, Tamer beni arkadas gibi görüyordu. Maalesef... Tamer'i sevdigimi üniversitenin ilk senesinde kabul etmistim. Bu gercegi de üç kisi biliyordu, Yekta, Aksen ve Caner. Tamer'in bana seslenmesiyle kendime geldim ve yürümeye devam etti. Actigi kapidan iceri girdim ve her zaman oturdugumuz masaya oturdum. Büyük bir istahla kahvaltimiz ettik. Kahvalti boyunca ikimizde cok fazla konusmadik. Bugün Tamer'de bir gariplik vardi. Söylemek istedigi bir sey var, ama söylemeye cekiniyor gibiydi. Kafam da türlü türlü senaryolar kurdum. Tamer kendine yeni sevgili yapti, hatta yeni sevgiliyse evlenmeye bile karar verdiler. Bu can sıkıcı düsünceyle beraber var olan istahim kacti. İcimden kendime bildigim en agir küfürleri siraladim ve Tamer'e kalkalim mi artik diye sordum. Tamer hesabi ödedi ve bende arabaya dogru yürüdüm.

Sıkıcı bir onbes dakikalik araba yolculugundan sonra sonunda okula gelmistik. Tamer'i beklemeden, okulun bahcesinde bizimkileri gördüm ve yanlarina gittim. Onlarla kisaca sohbet ettikten sonra sinifima ciktim ve sirama oturdum. Dersin baslamasina daha bes dakika vardi.

Bas agrisindan kafam patlamak üzereydi ve son iki derse girmemeye karar verdim. Aksen'in tüm israrlarina ragmen sirf Tamer'le karsilasmamak icin tüm gün siniftan cikmamistim. Tam siniftan cikiyordum ki birden karsimda Tamer'i görmemle sasirdim. Kolumdan tuttugu gibi beni pesinden sürüklemeye basladi. Ne kadar "Tamer kolumu acitiyorsun" desemde beni dinlemedi ve cekistirmeye devam etti.

Bir kez daha "Tamer kolumu acitiyorsun" diye tekrarladim ve bu sefer kolumu birakti. Göz göze geldik. Bana asırlar gibi gelen sessizlikten sonra Tamer'in bagirmasiyla oldugum yerde sicradim. "Ne derdin var seninde tüm gün siniftan cikmadan?" diye herkesin önünde deli gibi bagriyordu. Sorusuna verebilecek adam akilli bir cevabim yoktu. Hem ne diyebilirdim ki? Yeni sevgilinle mutluluklar dilerim Tamer mi? Bunu istesemde yapamazdim.

Ben yine kendi hayal alemimde kaybolmusken Tamer'in o erkeksi sesiyle bakislarimi ona cevirdim. "Söylediklerimin hic birini duymadin degil mi, Masal?" demesiyle kafami utancla salladim. Güldü ve hic istifini bozmadan biraz önce söylediklerini tekrar etmeden önce uzanip elimi tuttu. "Masal, seninle uzun zamandir tanisiyoruz. Ama son zamanlarda sana karsi hissettiklerim arkadastan öte duygular. Nereye baksam, nereye gitsem hep sen varsin. Hep senin yaninda oluyum istiyorum. Sen de benim yanimda ol istiyorum. Lafimi bölme Masal. Cesaretimi toplamisken icimdekileri söylemek istiyorum. Seni seviyorum, Masal. Seni o kadar cok seviyorum ki artik bir günümüz daha ayri gecsin istemiyorum. Karim olmaya ve gelecekteki cocuklarimin annesi sen ol. Seni bu kadar cok seviyorken senden vazgecmem Masal. Evlen benimle."

Dört yil sonra...

Hic olmadigim kadar mutluydum. Hayatimin askiyla evlenmistim. Tamer'le evleneli dört yil olmustu. Bu dört yil icinde ailemize iki kisi daha katilmisti. Enes ve Elif. İkizlerimiz. Babalarinin kopyasi olan dünya tatlilisi iki çocuk ve çocuklariyla ilgili bir eşe sahiptim. Bu hayattan daha ne isteyebilirdim ki?

Son...