Annemin Gelini Olur Musun? (Fanfic)

Dilhan'ın Fanfic'i

Her şey bizim için yolunda gidiyordu tek sorunumuz Özlem'in hala sap olmasıydı. Yekta Aksen'i, Caner Hazel'i, Ben ise Tamer'i bulmuştum ama Özlem hala saptı. Gelen erkekleri geri çevirip Efkan'ı gördükçe 'Bebe istiyorum!' demesi hepimizin alışmış olduğu bir tepki olsa da dışarıdan biri bu hallerini görünce garipsiyordu.  Caner, Efkan'ı kucağına almak için ayağa kalktığında ondan önce davranıp Efkan'ı aldım. Caner'in ters bakışlarını umursamayıp koltuğa oturduğum da Özlem hemen yanıma gelmiş ve Efkan'ı mıncıklamaya başlamıştı.

"Rahat rahat sevdirmediniz çocuğu."

"Ne yapayım çok tatlı."

"Sende yap bir tane rahatlayalım." Diye söylendiğim de yüzünde anlamlandıramadığım bir ifade oluştu. "Sanki bebek yapacak kişi buldum da yapmıyorum."

"Karşına çıkanları reddetmesen belki bulacaksın?" Yüzünü buruşturduğun da Caner biranda kucağımdan aldı Efkan'ı "Caner!"

"Yeğenimi seveceğim." Bir şey demeyip sadece ters ters baktım. "Hiç biri sevilecek tip değildi ki."

"Haksızlık etme çocuklara." Yekta, Aksen'le birlikte salona girdiğinde gözlerim Tamer'i aramıştı. "Tamer nerede?"

"Sana da merhaba Dilhan." Yekta'ya aldırmayıp Aksen'e baktım. "Bilmiyorum az önce evden çıktı sana haber vermedi mi?" Hayır anlamında başımı salladım, nasıl olsa buraya gelecekti ve hesap verecekti. Yekta, Aksen'e sırnaşmaya başladığında Aksen onu itmeye çalışıyordu.  Bu hallerine güldüğüm de kapı çaldı herkes kendi halinde olduğu için kalkıp kapıyı açtım. Gelen Tamer'di ama yanında tanımadığım biri daha vardı. "Dilhan bu Murat, Murat bu da Dilhan sevgilim."

"İçeri geçin." Onlar içeri girdikten sonra bende kapıyı kapayıp yanlarına gittim. "Murat benim eskilerden arkadaşım. Buralarda işi varmış gelmek istedi."

tanıştırmaya başladığında Özlem'in yüzünde ki sırıtışından Murat'ı beğendiğini anlamıştım. Yanına gidip onu dürtükledim. "Dikkat et fazla açık veriyorsun."

"Ama çok yakışıklı, şuna bak. Baklavaları da vardır şimdi bunun." Bu sözleri üzerine kahkaha attığım da koluma vurdu. "Bize bakıyor!"

"Baksana Efkan'ı kucağına aldı ne kadar da yakıştı. Bence hemen evlenmelisiniz."

"Bencede!" Hayatımda ilk defa Özlem'in birine bu kadar beğeniyle baktığını gördüğüm için şaşırsam da hak vermeden edemiyordum. Çocuk fazlasıyla yakışıklıydı. "Murat'a bakmayı sürdürürsen kapı dışarı edeceğim." Tamer'in sesini kulağımda duyduğum da gülerek ona baktım. "Kendim için bakmıyorum ki."

"Kim için bakıyorsun?"

"Özlem için."

"Sonunda birini beğendi bizim ki desene." O da benim gibi gülmeye başladığın da Özlem bir köşede durmuş Murat'ı izliyordu. "Sevgilisi var mı?"

"Yok diye biliyorum."

"Tamam o zaman bu işi sen halledeceksin."

"Ne yapabilirim ki?"

"Orasını da sen bul artık." Deyip omuz silktiğim de Caner, Hazel'in omzuna kolunu atıp kendine çekti. "Bizim de Junior Caner yapmamız gerekiyor." Hepimiz aynı anda 'Hayır!' deyince Caner bize baktı. "Size ne oluyor ? Bebeği yapacak olan biziz."

"Biz sana katlanamıyoruz bir de senden bir tane daha olmasına nasıl katlanırız."

"Bebeğiniz olursa amcasına benzemesi için dua edersiniz artık." Tamer kendisinden büyük egosuyla konuştuğunda hepsi baygın baygın ona baktı. "Tabi sonra çocuk eve girmesin değil mi?"

"Eskide kaldı onlar. Şimdi öyle şeyler yaptığım mı var?"

"Yapamazsın zaten." Diye çıkıştığım da konuyu değiştirmek istercesine bana Özlem'le Murat'ı gösterdi. "Şunlara bak."

"Çok tatlı gözüküyorlar." Caner nereye baktığımızı anladığında bağırdı. "Yardır Murat!" İkisi birden utanarak bize baktıklarında Aksen Caner'in kafasına vurdu. "Rahat bıraksana, Özlem'in bir erkekle konuştuğu nadir anlardan birindeyiz."

"Bizim yırtıcı Özlem sakinleşmiş. Bu anların tadını çıkarın." Özlem ve Murat aramıza döndüklerin de Caner bütün patavatsızlığıyla konuştu. "Hadi hayırlısı Özlem az daha #SapÖzlemeHayır diye etkinlik başlatacaktık."

"Sesini kesmezsen senin cenazen için etkinlik düzenlemek zorunda kalacağız." Caner susup Hazel'e yanaştı. "Canına mı susadın sen?" Hazel hem konuşup hem de Caner'i Özlem'den korumak istercesine sarıldı. "Bu şiddet içerikli sahnelere Efkan'ın dahil olmasını istemiyorum." Aksen, Efkan'ı göğsüne bastırdığında Murat'ın burada olması Caner'in canını kurtarmıştı. Yekta, Aksen'in yanağına öpücük kondururken Efkan'da Yekta'nın yanağına tokat atıyordu. "Çocuğu sinir hastası edeceksin Yekta, sana vurması için bilerek beni öpüyorsun."

"Bu durumlara alışması lazım bu ne böyle karımı öpemiyorum!" Yekta ve Aksen'in bu hallerimi içimi ısıtmaya yetmişti. "Bence bizde yapalım bir tane" Tamer'e hayretle baktım. "Sapık!" Benim şaşkınlığıma karşın onun gülmesi benimde gülmeme neden olmuştu. Özlem mutfağa gittiğinde bende peşinden gittim. "Ee neler oluyor?" "Hiiç.."

"Hadi hadi anlat bakayım."

"Hoş çocuk sevgilisi de yokmuş öyle konuştuk sadece." Özlem utanarak konuştuğun da bu haline güldüm. "Sen bu çocuktan hoşlandın!"

"Bağırmasana!"

"Senden daha çok heyecanlandım resmen. Sonunda birini buldun."

"Murat'ın hiçbir şeyden haberi yok ne bulması."

"Eğer seninle ilgilenmese o kadar konuşmazdı."

"Bilmiyorum." Murat'la Tamer mutfağa geldiklerin de Tamer bana göz kırptı ve içeri geçmemi işaret etti. Bende dediğini yapıp içeri gittim, benden bir iki dakika sonra Tamer'de peşimden geldi. "Ne oluyor?"

"Murat bizimkini beğenmiş. Yalnız kalsınlar biraz." Keyfim yerine geldiğinde arkama yaslanıp etrafıma baktım. Aksen ve Yekta bir kenarda Efkan'la uğraşırken, Caner ve Hazel televizyon izliyorlardı. Bizim içinse her şey yolunda gözüküyordu. Ve son olarak aramıza katılacak çiftimiz Özlem ve Murat olacak gibi gözüküyordu. Yaşasın yalnız olmayan gençler topluluğu!