63

Chapter 4: Brother

Athena's POV

Ramdam ko parin yung bigat sa puso ko kagabi dahil sa kwento ni Ate Pi. She is very sweet and friendly when it comes to chatting. I can't sense any sadness whenever I try to talk to her. How can she hide those tears sa chats nya? I really admire her. 

10 AM na ako nagising dahil siguro sa mata kong namaga sa iyak. Hindi parin talaga ako maka-move on kay Ate Pi. May pasok ako ng 11:30 that's why naligo na ako. Sa school na rin ako kakain dahil tinatamad na ko mag luto. 

1st subject ko, hindi ko kaklase sila Jonas. Binagsak ko kasi to last last sem kaya kailangan i-retake, resulting, magulong schedule at napalayo ako sa block namin. May ibang subjects din naman kaming kaklase ko sila pero nakaka-OP parin minsan lalo na pag naguusap sila about sa subjects na hindi ko naman sila classmate. 

"Apollo told me to say hi to you." Napatingin nalang ako sa nagsalitang si Rehan. 

I rolled my eyes and flipped my hair to gesture that I don't care. I really don't fucking care. 

"Bastos ka parin. Kaya ka pinalayas sa inyo eh. Wala kang galang kahit kanino." Rehan said with his eyes fixated on me. May pagkasademonyo tong lalaking to kung titignan mo. 

Only my close friends know na hindi ako pinalayas ng bahay. Lahat ng tao including my relatives and of course pati yung mga nakiki-echos, ang alam nila is pinalayas ako. "Yes. And would you mind stop talking to me kung ayaw mong mabastos?" Tinignan ko rin s'ya ng masama. 

"Tina, you wouldn't want me na mabastos. Whenever I feel that, nakakasakit ako ng tao." Rehan grabbed my wrist. Sobrang sakit ng ginawa nya sa akin pero hindi ako nagpakitang ini-inda ko ang sakit mula dito. 

"You are still the same old Devil." Hawak nya parin ang kamay ko pero lumaban ako sa salita. I couldn't beat him sa physical but I can fight with words. 

"And you are still the same old bitch that I know." Mahinahon lang ang pagbitaw ni Rehan ng salita ngunit malakas nyang ibinato't binitawan ang kamay ko. 

Hindi na kami nag pansinan after ng nangyari. Ibang course ang kinukuha ni Rehan pero nagkataong block nila ang naenroll-an kong schedule. Napaka-swerte ko talaga. 

After the long awaited, kaklase ko na ulit ang mga kaibgan ko.. Finally.. 

"Same old Athena. Looking stressed." Umiiling pang sinabi ni Jonas sakin. 

Letche to! Try mo kayang maging kaklase ang isang Hudas. 

Agad na nakuha ang attention ko ni Jordan na ngayon ay nakahawak sa balikat ko. "Hey.. I know this is not the right time pero your brother told me na kamustahin kita. Send him a message daw." lumabas sa bibig ni Jordan na lubos kong ikinainis. 

"What's wrong with that stupid Apollo? Kahapon ikaw, kanina si Rehan tapos ngayon, ikaw nanaman. Akala ko ba wala nang pakialamanan? Bat ngayon nangungulit sya?" Halos pasigaw ko nang tanong habang nakatingen kay Jordan.

"I don't see any reason for you to vent out your anger kay Dan." Nakacross arms pang sabi ni Jonas. Yea I know. I feel sorry din. Minsan talaga pag galit ako, hindi ko na mapigilan ang bibig ko.

Tumingin nalang ako sa baba nangmarealize kong tama ang sinabi ni Jonas. "It's okay Tina. I understand you." Jordan pats my head while comforting me. 

Eto ang hirap sa akin. Ako na ang mali, ibang tao pa ang nag so-sorry. 

"Tin, Masama talaga ang pakiramdam ko sa pagkamusta nyang kapatid mo sayo. I mean, 2 years na kayong hindi nag uusap and suddenly he controls people or rather he ask people na kamustahin ka?" Cy said.