63

Chapter 8: Saturday Drive

Athena's POV

Kasalukuyan ako ngayong nakaupo sa backseat ng sasakyan ni Apollo. Buong akala ko ay pupuntahan namin si Artemis o susunduin kung saan ngunit agad tumambad ang sama ng tingin nya sa akin matapos kong isarado ng padabog ang pinto ng sasakyan. 

"You still don't know what respect is hanggang ngayon, don't you?" Ganito talaga bumati tong si Art sa akin. Low tone but cold. If I could compare her to an animal, para syang pusang handa laging sumugod sa daga. 

"I-I didn't know you were here. Sorry." 

"Tanga ka kasi. Ano bang alam mo?" Sabi nya ulit. Mahinahon ang boses nya ngunit sigaw ang naririnig ko sa ulo ko. She hits slow but too sure. 

"So... San tayo Art?" Papatol na sana ako dito kay Artemis nang bumukas ang pinto mula sa driver's seat. 

"Tagaytay? Actually anywhere is fine as long as may nice view." Sagot ni Art na parang sila lang talagang dalawa ang nasa loob ng sasakyan. Bakit pa kaya nila ako sinama kung hindi naman nila ako papansinin. Baba na kaya ako? Talon na ko sa bintana..

"Leslie's? Alam ko may bago sila ngayon. Actually katabi lang sya nung luma." Sagot nanaman ni Art. 

Ako hindi n'yo tatanungin? Baka mamaya torturin ako ng dalawang to.. Oorder ng madami then sila lang kakain. OMG NOOOOOO!!

"Oh yea! I heard about that.. Dun nalang tayo." balik sa kanya ni Art. 

Damn it! Hoyy gutom na rin ako! Tanungin nyo ako pleaseee.... 

"I think after lunch, better na sa Twin Lakes na tayo dumerecho to grab a coffee. Corny naman kung uuwi na agad tayo." Suggestion naman ni Apollo. 

Uhmm... guys.. Baka naman balak nyo na ako itapon dun? Pakainin nyo muna ako bago nyo ko patayin please. Mamatay nalang ako, gutom pa.. Nooooo!! 

"You look like crazy Athena." Napalingon ako sa rear view mirror at aksidenteng nagkatapat ang mata namin ni Apollo and Artemis. They must be checking what I am doing dahil kanina pa ako tahimik. 

I dodge their glances.. "Hinihiling ko lang kay God na sana pakainin nyo muna ako bago nyo ako itapon sa Twin Lakes or Leslie's. Sobrang tragic naman kung mamatay na nga ako, gutom pa." 

Sana naman talaga. Kahit onting awa lang.

I heard a tiny laugh but I don't know kung kanino galing. 

"That Jonas acts like great protector but he couldn't afford to feed you?" Kunot noo nanamang nakasilip sa rear view mirror tong si Apollo. Minsan talaga hindi ko maintindihan ang takbo ng utak netong isang to eh. 

Sa totoo lang ay nag luto si Rhett ng almusal sana naming lima sa Monarch. Ilang beses din akong niyaya ng apat pero wala talaga ako sa mood kumain kanina. Sana pala kumain nalang ako kahit isang kagat lang ng hotdog. Di ako nainform. 

I rolled my eyes nalang since hindi ko naman alam ang isasagot ko. "I can't believe you are still with your dumb bestfriends." Gulat akong napatingen ulit sa rear view mirror para sana salubungin si Artemis ng sama ng tingin. Bigo ako. Walang tumambad na mata sa salamin. And bakit naman na divert yung topic sa mga kaibigan ko?

"Atleast they stayed. I didn't expect of all people, kaibigan ko pa ang mananatiling kasama ko sa buhay." Lalaban ako kahit sa salita lang. They can offend me anytime they want but not my friends. Not them who chose to stay and fight with me. 

"How come you can be sure na they will remain until the end? Iiwan ka rin nila Tina. Pauwi na si Daddy and I'm sure he won't let anyone pass by. Lalong lalo na ang mga kaibgan mo. Don't act stupid." Apollo sure gets on my nerves. Nakakainis s'ya. Pero alam ko.. I am aware na lahat damay na.. But as far as I can, I won't let anyone na madamay.