Maghihintay

PROLOGUE

Maghihintay #1- Nicole Mandona
Maghihintay #2- Zachairo Echo Del sarte

NOTE

There will be wrong gramatical errors ahead,please bear with me.

This is a work of fiction

The Year,time,names,person,places,incidents,events,and acts in this story is just the authors imagination . Any resemblance to the person dead,or alive was pure coincidental.

Year started: April 25,2020.
Year Finished : -----

This will have mature content thus readers who only have high understanding,mentality,and psyche were able to understand the situation.

'It contains,enmility,quarrel,vengeance,jelousy and etc.'

HAPPY READING:)

Doon nalang sana ako mag tapos sa newyork since nasimulan ko nang mag start,pero pinilit akong dito na mag aral ng bestfriend kong si Sweden para rin maka dalo ako sa kasal ni kuya Junard.

"Nic, ito na suotin mo oh, it's so nice and I think it'll suit your petite body."si sweden habang narito kami sa wardrobe niya.

Bukas na ang weeding ng brother niya at since naging close ko silang mag kapatid ay ininvite nila ako, wala na akong magawa, it's been years also why not?

"Masyadong manipis, kita ang paa ko niyan."reklamo ko at patuloy na naghahanap ng susuotin.

"Tsk ts tsk, how 'bout this one, it is one of my latest collection."Aniya sabay abot saakin nung white gown na may naka palibot na jewels sa dibdib. I can also imagine wearing this gown and I think it suits me. Kinuha ko ito sakanya at sinukat sa labas.

"Hm.. Maganda siya. Eto na lang ."

"God, sawakas naman akala ko mag iinarte ka pa e."inirapan ko nalang siya at isinayaw ang gown.

"Pwede naman din akong bumili bakit pa ako manghihiram sayo!"reklamo ko. Napa kibit balikat lang siya at umiling.

"Wag na nga! Hindi ko pa naman ginagamit ang mga dresses ko, gagastos ka kang."

Sabagay din, isang araw lang naman yun at oras lang ang itatagal.

"By the way nic, may sasabihin ako."pag bubukas niya ng topic.

Nagsimula naman akong kinabahan sa thrilling ng pagkakabigkas niya.

"Hmm? Ano?"patuloy na inaayos ang susuotin haabang nag aantay sa sagot niya.

"Ininvite siya ni kuya, alam mo naman diba, mag tropa sila."alanganin niyang pagkasabi ngunit alam ko na agad ang kaniyang ibig sabihin.

So pupunta nga siya, hindi naman ako ang ikakasal pero nakaramdam ako ng paruparu sa tiyan ko, bumilis ang tibok ng puso ko at nanlalamig ako. Parang ayoko na tuloy pumunta.

"Sabi ko na e affected ka pa!"asik niya saakin at nagkibit balikat.

"So what kung meron nga siya, I've move on, and seriously? You keep on pushing me that, it's been years at nakalimutan ko na siya?"pamimilit ko.

I lied, I really didn't forget him.

"Really nicole? Ba't parang patanong yata?"sinabayan na niya ito ng mapaglarong ngiti at tinatantya ako.

Umiwas ako sakanya ng tingin at tumikhim, hindi ko gusto mag pahalata but my damn body is making some shitty noticeable moves, damn it!

"Nakalimutan ko na siya!?"pag uulit ko.