Kabanata 20
Totoo ba talaga 'yon? Ilang ulit ko nang inisip kung panaginip ba ang nangyari. Napukaw ako sa aking malalim na pag-iisip nang magring ang cellphone ko.
From: 09*********
Hindi pa tayo tapos, may kailangan ka pang ipaliwanag sakin.
So it's not pure imagination!
"Pero ano ang sinasabi niyang dapat kong ipaliwanag?" I ask myself. Wala naman akong dapat ipapaliwanag ah, nag sorry na ako kanina.
Siguro gusto niyang ulitin yung pag sosorry ko kanina, akala ko ba okay na kami, hindi siguro siya nakinig nung nag sorry ako! Salbahe.
***
"Dito nyo nalang po ako ibaba."turo ko sa kabilang dako ng kalsada. Agad namang sumunod si manong ako hininto na ang sasakyan.
I checked my face first at inayos ang palda ng uniform ko after I opened the backseat door of the car.
Bumaba si manong para bigyan ako ng payong dahil mainit init na. Dapat niya akong ihatid sa gate but I refused. Zach was waiting for me there.
Nag text kasi siya kanina na maghihintay siya sa gate, kahit nasa kabila naman yung school nila.
"Wag na po manong hindi pa naman ganun ka init, salamat." I said as I walk towards the main gate of our campus, there I saw zach leaning in the wall while his hands were on his side pockets.
He's lovely.
At the same time kinakabahan dahil ito sa text niyang mag ipapaliwanag ako, hindi ako ready.
He's just waiting while watching me walk towards him, nang nasa harapan niya na ako, wala siyang salita,patuloy lang siya sa pagtitig sakin. I can't help but blush.
"Don't look at me like that."saway ko,feeling irritated and uncomfortable.
He laughed and then look at me again.
Why does his laugh sound so sexy to me? Weird. What the heck is happening to me, did I just said it's sexy? It's not, it's irratating kaya!
"Nag ba blush ka ba?"pangungutya niya? I raised my brow.
"Mainit kaya, assuming mo."I rolled my eyes to him, 8:20 na kaya mainit. Wala namang nakakakilig sa sinabi niya pati siya walang nakakakilig sakanya. So why would I blushed? There's no reason.
"Edi sana nag blush din ako."he scoffed. Hindi parin nawawala ang nangungutyang ngisi niya.
"My skin is fussy about the temperature."
"Ako din fussy."he laughed again, Wala bang ikakaseryoso to? Siya lang siguro ang natatawa sa sarili niyang joke.
I rolled my eyes before walking away from him. Nagbalik na naman ang dati niyang kabaliwan.
"Teka naman babe,baka ma fussy din ako."natatawang aniya habang nakikisilong sa payong ko.
Yuck bumalik na din ang pagka baduy niya, mukhang mas type ko yung awra niya kahapon, pero nakakatakot naman 'yon pag mangyayari ulit. Mas mabuti pang ganito nalang lagi para lagi ko siyang ma bully.
"Yuck ang baduy mo."aniya at hinila palapit sakin ang payong.
"Crush mo naman kaya okay lang."wika niya at kinindatan ako.
"Hindi kaya, nagbibiro lang ako uto uto ka naman."seryosong wika ko kaya bigla siyang huminto sa paglalakad kung kaya't huminto din ako.
Ano na naman kaya ang trip nito?
BINABASA MO ANG
Maghihintay
RomanceLove can Forgives Love can Heal Love can Protect Love can Survive Love can Wait