Fethi sinirle kitabın arasındaki fotoğrafları çıkardı ve Eyleme uzattı. Emreyle Eylemin sarılmış bir kaç tane fotoğraf vardı. Belli ki çoktan kalmıştı ama Fethi buna çok sinirlenmişti. Elini masaya vurarak fotoğrafları Eylemin karşısına koydu. Eylem ayağa kalkıp fotoğraflara baktı.
+ Bb-buu nasıl orda kalmış bilmiyorum gerçekten
- 5 yıl bu orda kaldı haberin olmadı Eylem
+ Fethi kitabı ben daha bugün farkettim. İşte bir ara koymuşum aklımdan çıkmış
- Tabi acaba başka neyleriniz var böyle unuttuğun
+ Fethi şu anda yargısız infaz ediyorsun
- Ben?! Kusura bakma Eylem ya. Ben alışkın değilim sevgilimin eski sevgiliyse sarmaş dolaş fotoğraflarını görmeye
+ Sarmaş dolaş? Helal ya gerçekten aferim sana Fethi. Daha dinlemeden hemen cezanı kesiyorsun
- Eylem o adamın fotoğrafını neden sakladın?
+ Söyle ya söyle çekinme. Ne de olsa daha önce söylemiştin. Sen hala o herifi seviyor musun Eylem diğe sorsana
- Eylem yapma ben öyle....
- Bir de bana güvendiğini söylüyorsun!
Eylem sinirle Fethiye baktı ve fotoğrafları yırttı. Daha sonra göz yaşları içinde odadan çıktı. Fethi arkasıyca gitmeye cesaret edemedi. Eylem şirketin bahçesine çıkıp bankların birinde oturdu. Hıçkıra hıçkıra ağlmaya başladı. Göz yaşları teker teker yanağından süzülüyordu. "Neden ya neden?! Neden hep ben acı çekmek zorundayım?! Neden geçmiş beni rahat bırakmıyor?! Neden mutlu olduğumda hemen araya bir şey giriyor?! Artık kalbim dayanmıyor! Böyle yaşayamam ben!" Eylem sinirle kendi kendine söylenmeye başlamıştı. Belki en az 10 dakika orda oturup ağlamıştı. Gözleri kıpkırmızı olmuştu. Ayağa kalkıp yürümek isterken başı döndü ve tam düşecekken arkadan birisi onu tuttu. Eylem başını kaldırıp baktığında Fethini gördü. Sinirle kendini Fethinin kollarından geri çekti.
+ Eylem iyi misin?
- Niye önce üzüp sonrada hatrımı mı soruyorsun?
+ Eylem ben öyle demek istemedim
- Tam da demek istediğin gibi söyledin Fethi
Eylem aceleyle şirkete girdi ve hemen kendi odasına çekildi. Siyah koltukta oturup tekrar ağlamaya başlamıştı. Fotoğrafı görmesi değil de Fethinin sözleri canını çok acıtmıştı. Fethi odaya girip kapıyı arkadan kilitledi. Sonra da perdeyi kapattı.
+ Napıyorsun sen?!
- Konuşmaya çalışıyorum
+ Sen anca beni kırmaya çalışırsın Fethi bey
Fethi gelip Eylemin yanında oturdu. Eylemin kızarmış gözlerini görünce içi gitmişti. Kendini suçlu hissediyordu. Eylemin yüzünü avuçları arasına alıp okşamaya başladı.
+ Özür dilerim sevgilim. Çok üzgünüm
- Senin özür dilemenle benim kırılmış kalbim hemen tamir olmuyor
+ Ben onları bir anlık sinirden dedim seni çok kıskandım. Bu yüzden öyle dedim
- Kıskandın mı? Yoksa bana inanmadın mı?
+ Eylem ben sana kendimden bile çok inanıyorum
- Onu az önce gördük!
+ Eylem yapma böyle. Allah benim belamı vers...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşık Kadın(Tamamlandı)
FanfictionAşka küsmüş bir kadın ve kadınlarla beraber aşka nefret eden bir adam. Ama gün gelir onlar ikiside aynı yerde, aynı anda aşk yağmuruna tutulurlar. Onları biri birinden ayrı tutan kötü bir hastalık ve acı bir terkediş. Geri gelipte sevdiğini koyduğun...