Aşık Kadın(Tamamlandı)

♥Bölüm 11♥

Öylen olmuştu. İşten başımı zar zor kaldırdım. Saatime baktım. Gözüm sürekli telefondaydı. "Sen iyicene delirdin Eylem. Çocuğun işleri vardır. Sürekli seni arayacak değil ya."     Tam bunu söylemiştim ki Fethi aradı. "Bu beni mi gözetliyor?"    Dedim ve telefona cevap verdim:
+ Alo
- Nasılsın?
+ İyiyim sen?
- İyi. Öylen yemeğine çıktın mı?
+ Daha değil
- O zaman her zamankı kafeye gel
+ Olur gelirim
Telefonu kapatınca gülmeye başladım. Sonra arkadaşım Baharı aradım. İkinci çalışta açmıştı telefonu.
+ Eylem nasılsın canım?
- İyiyim hayatım sen?
+ İyi
- Bahar Türkiyede misin?
+ Akşam olurum İstanbulda
- Gelir gelmez hemen bize geliyorsun
+ Bir şey mi oldu?
- Anlatırım akşam
Baharla konuştuktan sonra bende çantamı alıp kafeye gittim. Fethi çoktan gelmişti. Hatta siparişleri bile vermişti. Az sonra yemekler geldi.
+ Arkadaşınla konuştun mu?
- Evet. Akşam gelecek
+ Tamam. Ben sizde kalamam. Ama bahçeye bir kaç tane adam koyucam.
Hiç bir şey söyleyemiyordum. Sanki o Amerika öküzü gitmiş yerine Amerika centilmeni gelmişti. Fethi çayından bir yudum alıp dedi "Ben seni aradığımda cevap ver. Geciktirme." 
Ben tam gözlerinin içine baktım. "Sen iyicene başıma gardiyan kesildin. Ya hiç babam beni bu kadar sıkboğaz etmedi."
"Bu sadece babanlar gelene kadar sürücek. Geldikten sonra her şeyi anlatıyorsun."
İçimde konuşmaya başladım. "Sen öyle san. Zaten 2-3 güne unutulucak."     Fethi yüzüme bakıp dedi "Sakın bir kaç güne unutulucağını sanma. Ben unutmam."    Şaşkınca ona bakmaya başladım. Aklımdan geçenleri okumasına şaşırmıştım. 10 dakika sonra kalkmıştım. Ben arabamı tamirden aldım. Eve döndüğümde bahçede adamları gördüm. Ama yine de içimde bir korku vardı. Bahar için bir kaç hazırlık yaptım. Zaten birazdan olurdu burda. Telefonum salonda çalıyordu. Gidip telefonumu aldım. Annem arıyordu. "Acaba Fethi bir şey mi söyledi?"
+ Annecim
- Kızım nasılsın?
+ İyiyim siz nasılsınız?
- İyiyiz tatlım
+ Babaannem nasıl?
- İyi. Hatta seni sordu
+ Öyle mi. Ne zaman dönersiniz?
- 2 gün sonra geliriz. Her şey yolunda mı?
+ Evet annecim. Merak etme
- Tamam kızım. Kendine iyi bak
+ Sizde
Kapının zili çaldı. Gelen Bahardı galiba. Açınca çok mutlu oldum. Hemen sarıldık. Bahar Fransa'ya okumak için gitmişti. Neredeyse 3 yıldı onu doğru dürüst göremiyordum. Baharla beraber yemek yedik. Ardınca salonda kahve içtik.
+ Eee Eylem. Anlatsana olanları
- Ya Bahar hayatımda böyle şeyler yaşamadım. Şimdi şöyle oldu
Fethiyle ilk karşılaştığımız günden bu güne kadar neler yaşandıysa hepsini anlattım.
+ İşte böyle
- Yuh yani. Bu kadarı da fazla. Neler yaşamışsın öyle canım benim
+ Evet
- Eylem belki sana aşıktır?
+ Ne? Yok artık. Hem biliyorsun ben o işleri bırakalı yıllar oldu. O sadece aile dostumuz olduğu için bana yardım ediyor
- Tabi canım öyledir
+ Bahar!!
- Ne Bahar ya. Kızım sen daha gençken hayatın en zor aşamasıyla karşılaştın. İnşAllah her neredeyse o en kötü durumlara düşer. Kalbi bin parçalara ayrılır
+ Bahar tamam. Hatırlatma şunu
- Hala hatırladığında üzülüyorsun. Bence Fethi senin tüm yaralarını sara bilir. Sen yaralarını açmıyorsun
+ Artık hiç bir erkek benim yaralarımı saramaz. Gerçek aşklar sadece masallarda olur.
Tam bunu demiştim ki kapı çaldı. Gidip kapıyı açtım. Az sonra Fethi ile beraber salona geçtik. Bahar hemen ayağa kalktı. "Selam"      "Selam" 
+ Tanıştırayım. Fethi bu Bahar. En yakın arkadaşım. Bahar bu Fethi. Emir amcanın oğlu.
- Memnun oldum
+ Bende
Fethi dönüp bana baktı. "Nasılsın diğe bakmaya geldim."      "İyiyim"     Bahar hayretle bizi izliyordu. Fethi kapıyı işaret etti. Yalnız bir şey konuşucağını farkettim. "Tamam o zaman. Ben gideyim."   Fethini kapıya kadar geçirdim. Salona geri döndüğümde Bahar gülmeye başladı.
+ Niye gülüyorsun?
- Hiç
+ Söyle söyle. Zaten sen çatlarsın demesen
- Ya kızım. O ne bakışmaydı öyle. Senin gözlerinin içine bakıyordu resmen.
+ Baharcım seni buraya dedektiv olarak mı gönderdiler? Ya her şeyi analiz etmek zorunda mısın?
- Evet canım. Huyum bu. Bana bak çocuk baya da yakışıklı
+ Bize ne?
- Yarın öbür gün başkası kaparsa ağlama
Baharı susturmak için kanapenin üzerindeki yastığı kafasına doğru fırlattım. "Beni bununla susturamazsın"  deyip yastığı bana geri attı. Açıkçası Fethini arkadaştan başka bir şey olarak görmüyordum. Zaten göremezdim. Hem odun hemde kaba. Kaç yıl oldu ben kalbimin kapılarını kapatalı. Bir daha da açmam zaten.

Fethi'den
Akşam yemeğinden sonra odama çıktım. Yatağıma uzanıp kitap okuyordum. Ama nedense aklım hep Eylemdeydi. Onu düşünmekten kitapta okuduklarımı da doğru düzgün anlamamıştım. "Allahım acaba nasıl? Gerçi arkadaşı yanında ama."  Telefonumu komedinin üzerinden alıp Eylemi aradım. İlkinde açmamıştı. İyice meraklandım.

Eylem'den
Telefonum mutfakta kalmıştı. Birisi arıyordu. Ben yetişene kadar kapanmıştı. Fethiden cevapsız arama vardı. Tekrar aradım onu.
+ Alo
- Aramışsın
+ Evet. Bir şeye ihtiyacın var mı diğe sorucaktım
- Yok. Her şey yolunda. Merak etme
+ Adamlar 24 saat ordalar. Bir şey olursa beni ara. Hadi iyi geceler
- Tamam. İyi geceler
Bahar sabahtan beri bizi izliyordu. Telefonu kapattıktan sonra gülerek onun yüzüne baktım. "Hadi canım. Söyle içindekiler"
Bahar dayanamayıp hemen döküldü. "Eylem, bu çocuk sana tutulmuş resmen. Baksana gece saat 12. Çocuk seni merak etmiş."     "İnsanlık namına yapıyor canım. Bir şey yok."       "Eylemcim zaten ne oluyorsa bu insanlık namına yapılan iyiliklerden sonra oluyor."  dedi ve gülmeye başladı. "Hadi saat çok geç oldu. Uyuyalım artık"      Baharla yukarı çıktık. Bahar misafir odasında  kaldı. Ben kendi odama geçtim. Yatağıma uzanıp telefonda kurcalanmaya başladım. Aniden Baharın söyledikleri aklıma takıldı. "Ay Eylem. Sende delirdin iyice. Zaten bu işlerden bir kere ağzın yandı. Daha ne istiyorsun. Sen bunlardan uzak due kızım. Sana aşk yaramıyor..."

Evettt. Nihayet bir bölüm daha geldi.😍😊 Bölüm biraz uzun oldu. Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın.❤☺😄 Hepinize şimdiden teşekkürler.💛🙂😊