Aşık Kadın(Tamamlandı)

♥Bölüm 36♥

Kapının çalmasıyla kalp atışımın artması bir oldu. Gözlerimi kapıdan çekemiyordum. Annem kapıyı açmak için ayağa kalkmak isterken ben ondan önce davrandım. "Annecim ben açarım sen otur."   Dedim ve kapıya doğru yürüdüm. Derin bir nefes alıp korku dolu bakışlarla kapıyı açtım. Karşımdakı kişiyi görünce sanki yanan yüreğime su serpmişlerdi. Kapıda babamı görünce hemen boynuna atladım.

+ Babacımm

- Kızım noldu? Korkmuş gibisin

+ Yok babacım

- Peki

Babam içeri girdi ve salona geçti. Bense yerimde kalıp sakinleşmeye çalışıyordum. Telefonum çalınca korkum tekrar başlamıştı. Ellerim titreyerek telefona cevap verdim.

+ Alo

- Eylemcim. Korkmuş olmalısın

+ Emre bunu kasten yapıyorsun di mi?

- Hayır. Sadece konuşmak istiyorum

+ Allahın cezası benimle böyle mi konuşacaksın?

- Yani. Şimdi eğer yarın benimle buluşup konuşmazsan korkuların gerçek olur. Gerçekten sizin misafiriniz olurum

+ Demek ölmeyi bu kadar göze aldın ha?

- Senin için evet. Buluşalım di mi?

Telefonda bir az sustuktan sonra tekrar konuştum.

+ Tamam. Ama son kez. Nerede?

- Ben sana yarın konum atarım

Telefonu kapatıp annemlerin yanına geçtim. Fethi soru dolu bakışlarla beni izledi. Bir şey anlamasın diğe bakışlarımı Fethiden kaçırmaya çalıştım.

+ Eylem kızım neden geç geldin?

- Telefon görüşmem vardı annecim

+ Kiminle kızım?

- Annecim  napıcaksın?

+ Yani bu saat'de aradığına göre önemli birisi

- Hayır önemsiz birisi

                                         ♡♡♡

Telefonuma gelen mesajla uykumdan uyandım. Saat'e baktım ve yatakta doğruldum. Emre şerefsizi konum atmıştı. Annemler daha uyanmamıştı ve ben bu fırsatı değerlendirip hemen kalkıp hazırlandım. Kahvaltı bile yapmadan evden çıktım. Arabam olmadığı için taksi çağırmıştım. Emrenin söylediği yere geldim ve yavaşca yürümeye başladım. Etrafta hiç kimse gözükmüyordu. "Sen yine napmaya çalışıyorsun Emre..."    Biraz daha yürüdükten sonra durmuştum. Çünkü gördüklerim karşısında napıcağımı şaşırdım. Emre her yeri süslemişdi. Beni görünce elindeki son çiçeğide masaya bıraktı ve yanıma geldi.

+ İyi ki geldin

- Sakın burdan bir şey çıkarma. Sadece seninle konuşmaya geldim o kadar. Son kez!

+ Olsun bu da iyi. Burayı hatırlıyor musun Eylem? Ben yıllar önce sana burada çıkma teklifi ettim

- Evet. Malesef senin şerefsiz biri olduğunu bilmiyordum

+ O gün boynuma atlayarak evet demişdin

- Ahh keşke boynuna atlayıp boğsaydım seni. Dünya bir pislikten kurtulurdu

+ Beni hala seviyorsun Eylem

- Sen öyle san. Sana zerre kadar bir şey hissetmiyorum anladın mı beni

+ Seviyorsun. Bak her şeyi baştan başlaya biliriz

- Biz sonuna geldik. Tekrar geri dönmek için yollar kapandı Emre bey

+ Eylem sen benim papatya kokulumdun biliyorsun

- Senin o papatyan tüm yapraklarını dökerek soldu unutma

                                       ♡♡♡

Fethi'den
Şirkete geldiğimde Eylem yoktu. Annesi izin vermedi diğe düşünmüşdüm ilk önce. Daha sonra çalışma esnasında Emel teyze aramıştı. Vakit kaybetmeden telefona cevap vermiştim.

+ Alo Emel teyze

- Fethi oğlum Eylem şirkete geldi mi?

+ Hayır. Bir şey mi oldu?

- Sabah erkenden çıkmış. Fethi lütfen bul onu nolur

+ Tamam Emel teyze. Merak etme bulucam

Telaşlı bir halde ayağa kalktım. Şirketten çıkıp arabama doğru koştum. O sırada da Yavuzu arayıp Baharın numarasını almışdım.

+ Alo Bahar

- Fethi sen misin?

+ Evet. Eylem seninle mi?

- Hayır

+ Bahar sana bir şey sorucam ama doğru söyle

- Tamam

                                       ♡♡♡

Eylem'den

Emrenin söyledikleri ve davranışları beni korkutmaya başlamışdı. Napıcağımı kesdiremiyordum. Zaten etrafta hiç kimsenin olmadığından kuşkulanmaya başlamıştım.

+ Eylem ben seni seviyorum. Seni kaybetmek istemiyorum

- Sen 5 sene önce gidince beni kaybettin zaten. Şimdi benden de ailemden de uzak dur

+ Senden uzak duramam ben

- Merak etme. Ateşim seni yakınca durucaksın

+ Sen o parktaki çocuğu seviyorsun di mi?

- Sanane. Bak eğer ona dokunursan seni mahvederim

+ Vaayy sevgilisinide korurmuş. Kızım sen benimsin

- Hastasın sen. Uzak dur benden

Emrenin üstüme geldiğini görünce yavaş yavaş geri adımlıyordum. Çok korkuyordum. Belki de bu korkum başıma geleceklerden dolayıydı. Emre bana yaklaşmışdı bile. Emre kolumdan tutarken arkadan birisi seslendi.

+ Çek elini kızın bileğinden

Ben tam arkaya dönüyordum ki Emre elimi bıraktı. O anda sadece bir şey duydum.

+ Eylemmmmm

Evett. Yeni bölüm geldi.💜☺ Hadi bakalım yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum💟🤗 Keyifli okumalar. Umarım beğenmişsinizdir💙🌼💚