Aşık Kadın(Tamamlandı)

♥Bölüm 10♥

Yavaş yavaş kendime geldim. Gözlerimi açtığımda karşımda Fethini görünce şaşırdım. Kalkıp Fethiye sarıldım. "İyi ki geldin."        Fethi kendisini suçlu hisseder gibi dedi
+ Özür dilerim daha erken gelebilirdim.
- Sonunda geldin. Hiç gelmeyede bilirdin.
+ İyi misin peki?
- İyiyim
+ Hadi kalk hastaneye gidelim.
- Gerek yok iyiyim
+ Başını kötü çarpa bilirsin
- İyiyim dedim ya. Sadece korktum o kadar
+ Yiğit amcalar nerede?
- İzmire gittiler. Onlara söylemesek iyi olur
+ Hayır. Bilmeleri gerekir
- En azından dönene kadar. Fethi, benimle kalır mısın?
+ Tamam. Annemlere gelemeyeceğimi söyleyeyim
Fethi bir kaç dakika telefonla konuşup geri geldi. "Saat çok geç oldu. Hadi uyu sen."
Çocuk gibi inat etmeye başladım. "Uyumam ben. Uyuyamam zaten"    "Eylem hadi. Uyumaya çalış."     "Ya yine gelirse?"    "Gelmez. Buradayım ben"      Yatağıma uzanıp uyumayı denedim. Fethinin odadan çıktığını görünce sordum. "Nereye?"     "Salona"     Yatağımda Fethiye oturması için yer verip dedim. "Nolur gitme. En azından ben uyuyana kadar."        Fethi gelip yanımda oturdu. Ben gözlerimi kapattım. Rüyamda hırsızı görünce bağırarak uyandım. Fethi uyanıp bana baktı. "İyi misin?"     "Rüyamda gördüm"     "Tamam geçti. Ben buradayım."
Fethi elimden tutup beni sakinleştirdi. O anda da uykuya dalmıştım.
                                         ***
Sabah uyandığımda başım Fethinin omuzundaydı. Kendimi çok iyi hissediyordum. Sonra elimin Fethinin ellerinde olduğunu farkettim. Sıkıca elimden tutmuştu. Elimi geri çekmek isterken Fethi elimi daha sıkı tuttu. "Ayy buna da yardım et dedik. Yardım mı ediyor sapıklık mı belli değil."      Fethi yavaş yavaş gözlerini açtı. Aniden gözgöze geldik. Kendimi gözlerinde kaybetmiş gibiydim. "Özür dilerim. Uykuya dalmışım"     dedi ve hemen kalktı. Odanın kapısını açtı ve dışarı çıkarken bana döndü. "Ben salondayım. Sende hazırlan gel."      "Tamam"    Yataktan kalkıp dolabımdan kendime giyecek bir şeyler aldım. Hemen hazırlanıp salona indim. Ben geldiğimde kahvaltı hazırdı. Fethi börek tabağını masaya bırakıp dedi "Şaşırmana gerek yok. İnsan 4 yıl Amerikada yalnız kalınca her şeyi öğreniyor"    "Böreği de ben yaptım deme"    Fethi gülerek "Yok canım. O kadar da değil. Sen beni iyice ev hanımı belledin. Sipariş verdim."     Açıkçası çok acıkmıştım. Masada oturdum. Tabağımı doldurdum ve yemeye başladım. Fethi hayretle beni izliyordu. "Yavaş boğulacaksın."       "Sen bakmakla yetinsen aç kalacaksın."  
+Annenler ne zaman gelecek?
- İki gün sonra
+ Sen evde yalnız kalamazsın.
- Arkadaşım bugün yurt dışından geliyor. Ona söylerim benimle kalması için
Fethi garip bakışlarla bana baktı.
+ Arkadaşım kız. Merak etme.
- Tamam bu olur
+ Benim işlerim var. Çıkmam gerek. Sende hazırlan. Seni de işe bırakayım
- Tamam  dedim ve odama çıktım. Hazırlanıp evden çıktık. Aslında dün yaşadıklarımdan sonra hiç iş havasında değildim ama kafamı dağıtmam gerekti. Fethi beni şirkete kadar bıraktı. Ben arabadan inerken Fethi elimden tuttu. O an ki garipliyimi, heyecanımı tarif edemem. Sonuçta kaç yıldır kimse benim elime dokunmadı...

Evet. Bir bölüm daha. Arkadaşlar bu bölümle ilgili düşündüklerinizi yazmanızı istiyorum. Oylamayı unutmayın. Şimdiden teşekkürler❤😍💛