♥Bölüm 104♥

238 23 46
                                    

Eylem Fethinin dediği ile yataktan kalktı ve pencereye gitti. Camı açıp temiz havayı içine çekti. Gözleri dolmuştu nedensizce. Kendisi bile nedenini bilmeden canı yanıyordu. Acaba Fethi gerçekten mi boşanmak istemiyordu yoksa sadece hasta olduğu için mi öyle dedi? Kafasındakı sorular kalbine ok diğe batıyordu...

Bunları düşünürken arkadan birisi sarıldı. Kokusundan Fethi olduğunu anında anlamıştı. Fethi Eyleme sarıldı ve saçlarını koklamaya başladı. Eylem de sessizce durmuş Fethinin ne yaptığını anlamaya çalışıyordu. Fethi ani haraketiyle Eylemi kendine döndürdü ve yüzünü avuçları arasına aldı.

+ Noldu ?

- Hiç

+ Ne yani sen boşanmak mı istiyorsun?

- Aslında bana inanmadığın ve beni öyle bir gözle gördüğün için senden boşanmam gerek ama çocukları babasız koyamam

+ Yani?

- Yanisi yarın arayıp dilekçeyi geri çekebilirsin

+ Sonra?

- Ne sonra? Ben seni daha affetmedim Fethi. Sen karını bırakıp gidip o adama inandın

+ Eylem ben....

- Uyumak istiyorum ben yoruldum

Fethi geri çekildi ve Eyleme gitmesi için yol verdi. Eylem de yatağa girip uyumaya çalıştı. Fethi de yüzünü sıvazlayıp onun yanına geldi ve o da yatağa girdi. Eyleme dönüp ona bakmaya başladı. Eylemin kalbini kırdığının farkındaydı. Hangi kadının kalbi kırılmazdı ki zaten.... Fethi Eylemin hala yanında kaldığı için şükür etmeliydi hatta...

Sabah Eylem Can'nın sesine uyandı. Hemen koşarak çocukların odasına gitti. Can uyanmış ağlıyordu. Eylem onu kucağına alıp uyutmaya çalıştı. Bir kaç dakika kucağında salladıktan sonra Can tekrar uyudu. Eylem de onu öpüp yerine koydu. Zeynep de dünyanın kötülüklerinden habersiz uykusuna devam ediyordu.

Eylem de kendi odalarına geçti. Fethi uyanmıştı ve hazırlanıyordu. Eylem de ilk önce banyoya girdi ve sonra çıkıp rahat bir şeyler giyindi. Fethi onun yanına geldi ve karşısında dikildi.

+ Konuşmiycak mısın ?

- Ne konuşayım?

+ Bilmem. Yani her sabah Günaydın kocacım demeni özledim

- Günaydın

+ Sanada

Eylem Fethi'ye baktı ve salona indi. Sevgi çoktan kahvaltıyı hazırlamaya başlamıştı bile.

+ Günaydın kızım

- Günaydın Sevgi abla

+ Fethi daha kalkmadı mı?

- Yok kalktı gelir birazdan

Az sonra Fethi de merdivenlerle aşağı indi. Eyleme bakıp masaya oturdu. Sevgi de çocuklara bakmak için yukarı çıktı. Eylem Fethi'ye bir bakış atıp masada oturdu ve yemeye başladı. Bir birilerine ara sıra kaçamak bakışlar atıyordular. Eylem peyniri aldı ve Fethinin tabağına koydu.

+ Doydum ben

Fethi'nin bu sözünə Eylem sert bir bakış attı. Sanki "Susda yemeyini ye"  der gibiydi. Fethi de o bakışı görünce hemen önüne döndü bir şey demeden. Eylemin bu haraketi iyi bir nedendi. Demek ki hala onu seviyordu. Fethi de aklında Eylem ile barışmak için pilanlar kuruyordu.

Aşık Kadın(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin