-----------
Chapter 2
Dhon POV
at last nakauwi din ng pilipinas matagaltagal din akong nawala dito sa pinas simula noong.. ahh never mind,
by the way, im dhon tristan smith 17 yrs old of age, yun lang..
"pare welcome back"
sigaw na salubong sa akin ng mga kaibigan ko
"putcha! bat ang tatagal niyo"
binato ko kay lester yung bag ko
"kasalanan ng dalawang kambal hindi ako" pagtatanggi ni lester
"master hindi ako, si bryan yun"
pagtuturo ni braine sa kambal niya
"anong ako? ikaw jan, ang tagal mo mag-ayos ng buhok sa salamin" pagtatanggol naman ni bryan sa sarili
"anong ako ikaw jan"
"ikaw"
"ikaw"
"ikaw jan"
"ikaw sabi eh"
"tumigil nga kayong dalawa jan,!" awat ko sa kambal
"asan ba si kurt"
"ayun ohh" nginuso ng tatlo kung asaan si kurt
sinundan ko ng tingin yung turo nila at ayun.
hindi pa rin nagbabago ang luko,
Casanova kasi yan sa school..
nilapitan ko si kurt sa pwesto nila ng babae niya
"tapos kana ba jan"
humarap siya sa akin at pati yung babaing mukhang kabayo
"yo! anjan kana pala dhon"
"tss"
humakbang na ko pabalik
"bye honey" rinig ko pang paalam ni kurt sa babaing kabayo at sumabay na siya sa akin ng lakad,
pati yung tatlo sumabay na rin sa amin papalabas ng NAIA..
kinuha ng driver ko yung mga gamit ko..
pagkalabas palang namin nagpunta agad kami sa kanya kanya naming sasakyan..
after 20mins. nakarating na rin kame sa hide out namin total 8:00 in the evening na rin, nagpark na kami at bumaba na sakaniya kaniya ning sasakyan
"walang kupas pa rin"
mention ni kurt sa bar
"tss"
naglakad na ku papasok sa loob ng bar sumabay na rin sa akin yung apat na mukong pagjapasok namin dumiretsyo kame nina Kurt, braine at bryan sa vip room, si lester naman ay nagtungo sa bartender nila..
nga pala si lester ang may ari ng bar na ito..
pagdating namin sa vip room nagsiupuan sa dating pwesto
"aba! si lester talaga laging handa ahh" - kurt
"tss"
"nga pala dre nasa school niyo din pala nag-aaral yong leader ng black puma" bungad na sabi ni lester sa amin
"so, alam ko na yan" kampante kong sabi sakanila
"kelan pa dhon" tanung sa akin ni kurt
"tagal na"
"kanino mo nalaman"
hindi ko na sinagot ang tanung nila tumayo na ko at naglakad palabas.
papalapit na ko sa labas when someone coat my attention,. she's wearing a black jeans and a simple white shirt, ang ganda talaga nito..
kaso nga lang,.
"DHON TRISTAN SMITH"
patay tayo niyan
si divine..
ang amazona kong kapated dinaig pa ko kung umasta yan, para siyang lalaki..
"oh divine smith"
"aba ha!"
"problema mo"
"sumunod sa akin" utos niya sa akin
"susi?"
binigay ko sakaniya ung susi at ibinato kay kurt,
lukong yun ahh sumunod pala sa akin hindi man lang ako tinulongang tumakas kay ate
i glared at kurt pero tinaas lang niya kamay niya at nagsmirk lang..
lagot ka sa akin mamaya
"lets go"
sumunod na ko kay ate papunta na kame ngayon sa parking lot
pumasok siya sa loob ng kotse niya at ako naman umikot para pumesto sa driver seat...
pagkaupo ko palang sumalubong na pisngi ko ang sweet na sundok ng ate ko..kh
"tingin mo maganda iyong ginawa mo ha mr.smith"
mko. .sw
"tss,"
binatukan ko "hoy! kapag ginawa mu ulit iyon hindi lang yan gagawin ko sa iyo" iniwan ko kasi siya sa seoul,
dapat sabay kaming uuwi kaso naiinip na ko kaya nauna nalang ako
"nakauwi ka naman" then i smirk
"leching to,!" binatukan na naman ako
"aray naman divine, nakakailan kana ha"
"so?!"
"tss"
i start the engine and we're drag the road until we get in our house..
nasa harap n kame ng gate ng bumusina ako para buksan nila ang gate, after awhile bumukas na din pinarada ko sa garahi ang kotse (alangan naman sa basurahan).. at lumabas na,
hinagis ko kay ate yong susi niya
"hoy dhon hinihintay ka ni mommy sa office niya" pahabol na sabi sa akin ni divine
nagtuloy na ko sa loob at dumitsyo nalang ako muna ako kwarto ko, bukas ko nalang haharapin si mommy tyak na mahabang sermon na naman ito..
pagkadating ko sa loob ng kwarto ko nagshower, nagbihis at kung anu ano pa
at lastly matulog na ko

BINABASA MO ANG
The Hier
Teen Fictionpride can destroy everything. even the most important person in your life. so, learn to say sorry and learn to forgive.. we may love the wrong person but one thing is for sure, mistake help us find the right person.. --- magkaparehas ang ugali? mag...