The Hier

CHAPTER 49

KRIST POV

11:00 PM na, kinaladkad ako ng walangyang si dhon dito sa kwarto ko,

at ngayon, pinapanuod ko lang siya sa may couch nagaassembly ng.............baril?

pagkatapos niyang iassembly ang dalawang baril lumapit siya saakin

"use this when you think your in danger " seriously? pagagamitin niya ako nito? tumango nalang ako ng alanganin sakaniya...

pinatay niya ang ilaw sa kwarto ko pero kita pa naman namin ang isat isa dahil sa maliwanag ng buwan sa paligid,

naglakad siya papunta sa bintana at hinawi ng kaunti ang kurtina nito .

"they're here, remember krist. dont go anywhere, just stay beside me. got that?" tumingin siya saakin ng seryoso..

nagugulohan man, tumango nalang ulit ako, naglakad ba siya pabalik ng couch at prenting umupo dun,

sino naman kaya ang tinutukoy ng ugok na to.

tumayo ako at lumapit sa bintana saka sumulip, tinitigan ko ang nasa labas, wala naman atang tao eh..

pinagtititigan ko ang paligid at may napansin ako,

sa may puno?

sa may mga halamanan?

sino ang mga to? bat ang dami nila?

tapos iyong lalaki tumakbo sa kabila tapos iyong iba may nakahandusay

may mga dalang...........baril?

"oh.....my.....god...." bulong ko sa sarili ko,

dali dali akong napatakbo kay dhon na ngayon ay mukhang natutulog pa.

ano to? chill lang? may papatay na kaya saamin.

siniksik ko ang sarili ko sakaniya

"hoy, gising!" yogyog ko sakaniya

"may papatay saatin! duh! ayoko pang mamatay nu, aasawahin pa kita"

huh? ano daw?

tumingin siya bigla saakin at ngumiti ng nakakaluko

"ay, mali mali mali pala! tutuparin ko pa pala iyong pangarap ko"

pangarap kong maging asawa mo,..

dahil sa narinig niya balil ulit siya sa dati..

litching to!

bwisit to!

kinakabahan na nga ako dito dahil sa mga tao sa labas na may dalang baril at nilulusob ang pamamahay ko!

*bbooogggssshhh*

nakarinig ako ng ingay mula sa labas,

mukhang galing sa sala yun..

tumayo ako. kinuha ko iyong baril kong may silencer ganun din sakaniya, akmang lalakad na ako "where did you think your going?"

umirap ako sakaniya saka nagsalita "ililigtas ko ang pamamahay ko"

"tss," he smirked then stood up,

lumapit kami sa pinto saka niya unti-unting pinihit..

ang tahimik...

naglakad kami pababa ng hagdan, tanging mga yabag lang ng mga paa namin ang naririnig ko,

pagdating namin sa sala sobrang tahimik pa rin....