KOMANDOYLA AŞK-ASKIYA ALINMIŞTIR-

BÖLÜM ÜÇ: SADECE SIYIRDI

*SİLAH SESİNDEN SONRA*

Silah sesinin ardından Egehan üzerime yığıldı.Korkudan ne yapacağımı bile bilmiyordum.O silah sesiyle askerler çadırlardan çıkmış cephe almışlardı.Askerler komutan nerede dercesine davranırlarken sesimi duydular sanıyorum ki birkaç asker geldi.Iki tanesi bizi koruyor diğer iki tanesi Egehan ve beni güvenli bir yere götürmeye çalışıyorlardı.Bizi bir odaya getirip başımıza bir asker koydular.Kimse Egehanın yarasına bakmadı.Bende sinirlendim.

×Doktor yok mu?

+Neden ki?

×Yaa adam vuruldu! Neden ki ne demek yaa!

+Askerlerin çelik yelek giydiğini bilmiyor musunuz? Canı yanar ama ölmez tabi eğer siz benimle konuşmayı bırakıp dikkatimi dağıtmazsanız.

×Birşey sorduk alt tarafı yaa!Amma saygısız bunlarda, dedim söylene söylene.
Sinirlenmiştim.Komutanlarını düşündüğüm için azar işittim resmen.Neyse...

Bu sırada dışarıda işler kızışmıştı.Sanırım yardıma ihtiyaçaları vardı.Bizi koruyan asker Egehanın uyanması için dua ediyordu resmen.Çünkü onu korumasına gerek olmazsa kardeşlerine yardım edebilirdi. Ama o sadece eli kolu bağlı bizi olası bir tehlikeden korumak için beklemek zorundaydı.

×Hey git kardeşlerine yardım et.

+Bende çok isterdim ancak...

×Bak anlıyorum emri çiğneyemezsin.Ama yapmak zorundasın.Kardeşlerin için bunu yapmak zorundasın.

+Lütfen sessiz olun ve oturun.

×Eğer yardım etmezsen zaten hepimiz ölücez, Biran için tereddüt etti. Bende bu durumu fırsat bilip hemen sözüme devam ettim.

×Bana bak sana beni sağ salim Türkiye ye götürmen söylendi.Görev herşeyden üstündür ve ben senin görevinim.Şimdi görevin için git ve savaş, Sesim tam bir lider gibi çıkmış olacak ki onu ikna etmiştim.Tabancasını bana uzattı;

+Eğer lazım olursa-

×Gerek yok ben komutanın tabancasını kullanırım, benim bunu dememle kafasını salladı.Tabancayı da alıp menzile koştu.Vay be ne cesur evlatları var bu vatanın.
Tam o sırada gelen ses ile irkildim.

+Güzel konuşuyorsun.Tıpkı bir lider gibi, bunu söyleyen kucağımda yatan Egehan Üsteğmendi.Biran kendimle gurur duysam bile şuan ego kasmanın hiç sırası olmadığını düşünüp yapmadım.Ama bir şekilde gurur duyduğumu belli etmek istedim.

×Eee Babam kim sonuçta!

+Kim?,Gerçekten bunu soruyor olamazdı.Beni tanıyan çoğu insan bunu bilir bilmese bile tahmin edebilirdi.Bu adam cidden beni tanımıyor muydu?

×Mustafa Kemal. Benim babam Mustafa Kemal.

+Ooo... Diyosun, Bunu söylerken hafifçe kıkırdadı.Çok tatlı oldu ama bu benimle dalga geçtiğini düşünmemi engellemedi.

×Komik olan ne bunda?

+Komik değil de, ilk defa bir kızın Mustafa Kemal'e baba dediğini duydum.Birde ben bu kızı terör yanlısı diye suçlamıştım.Kendi salaklığıma gülüyorum.Nasıl sinirliydiysem o an düşünemedim, daha doğrusu düşünmek istemedim.Özür dilerim., Vay bee bu günleri de mi görecektik.Ben şaşkın şaşkın onu dinlerken lafının bittiğini anladım ve söze daldım.

×Biliyor musun? O an seni parçalamak istemiştim. Ve inan üzerindeki üniforma ve taşıdığın bayrak olmasa şimdiye kadar çoktan ölmüştün. Hemde benim ellerimden, ben bunları hafif tebessümle söylemiştim.O ise bu söylediklerime başta gülmüş sonra ifadesiz bir hale bürünmüştü.