HER POSSESSIVE LOVER (COMPLETED)

CHAPTER 12

CHAPTER 12

“L-Lucas?” hindi ako halos makapaniwala sa nakikita ko ngayon, he tucked the loose hair on the back of my ear before he gave me a bright smile, halos mabilis akong bumalikwas ng higa at mabilis siyang niyakap. I felt him sighed but then hugged me back

“I missed you” anito na dahilan ng aking pagiyak, I felt him became worried because of my sudden burst out, mabilis ako nitong tinahan at bahagyang inalo alo, Muli ko siyang tinitigan at gulat parin na nandito siya at yakap yakap ako.

“W-why are you here?” bahagya itong tumingin saakin at saglit na natitigan, hindi nito iyon sinagot bagkus ay nagbigay lamang ng ngiti, he cupped my face at bahagya nitong hinaplos ang aking pisngi,

“You hungry?” tanong nito, saglit akong natigilan at inilibot ang paningin sa paligid, mukha namang nakuha nito ang ibig kong sabihin

“He’s outside” anito, bahagya akong napasinghap atsaka siya tinitigan, sad is obviously showing in his face. I was teary eyed when he met my eyes and again hugged me

“Im sorry, im sorry Lucas, im sorry” paulit ulit lamang iyon na sinasabi ko habang mahigpit siyang niyayakap, he sighed on my back bago ako niyakap muli pabalik.

I felt my chest tightening, sobrang sakit sa dibdib na nakikita ko siyang malungkot rin sa nangyayari, malungkot siya, we should’ve been in this situation if it isn’t about Lucian! Ngayon bumabangon muli ang galit sa aking puso, at hindi ko mahanap ang kapatawaran para rito. I looked at Lucas bago siya hinawakan sa kamay niya.

“I know this isn’t the time for this” aniya sa mahinang boses, she sighed once again at magsasalita na sana nang mabilis na naagaw ng atensyon nilang dalawa when suddenly Lucian with a grim expression came on the door

“Kakain na” iyon ang anito atsaka tinalikuran na sila, she felt her chest tightened at hindi niya alam kung para saan ang emosyong iyon.

Lucas was just staring at his brother hindi nito alam kung bakit niya nararamdaman ang teribleng sakit sa kaniyang dibdib. Ganto ba nasasaktan ang kaniyang kambal ngayon? They say na kung ano ang nararamdaman ng isa sa mga kambal ay nararamdaman rin ng isa pang kambal. Maybe it is really true, based on the pain that he is feeling, mas masakit pa iyon sa namatayan.

He sadly looked at his brother, bakit ba kailangan nilang magmahal ng iisang babae? Bakit sa dami ng babae sa mundo si Julia din ang mahal nito. He smiled bitterly before he looked at Julia, marahan niyang hinaplos ang mukha nito at bahagya itong pinak    atitigan.

“You eat first okay?” anito kay Julia bago nito inakay ang buntis para makatayo, Julia sighed as small pain creep on her chest, samut saring pakiramdam ang kaniyang nararamdaman ngayon para sa magkapatid.

Parang ampangit naman atang tingnan na magkakasama sila. She sighed before she ate the food on her plate, tahimik lamang din si Lucas while Lucian is also silent, silang dalawa ni Lucas  ang magkatabi while Lucian is in their front.

“You want this?” tanong ni Lucas at iniumang ang isang ulam, bahagya siyang napatikhim at tumango na lamang at bahagyang sinulyapan si Lucian, he wasn’t looking at them, tahimik lamang itong nakatingin sa kanila at walang ginagawa kundi nakatungo at paunti unting kumakain lamang. Hindi rin mkapagsalita si Julia dahil ibang tension ang nararamdaman niya sa pananahimik ng dalawa

Sandali pang lumipas ang oras at tila doon na gusting magsalita ng magkapatid ngunit nauna lamang si Lucas sa pagsasalita, naputol ang katahimikan na nakapaligid sa kanila at ang tension ay mas kumapal

“I don’t like this set up Luccerus”  panimula ni Lucas, naibaba na lamang niya ng walang gana ang kaniyang kutsara at tahimik na nakinig sa pinaguusapan

“I don’t like it too” ani ni Lucian, halata sa boses nito ang pagtitimpi

“I hate you Luccerus” iyon ang inani ni Lucas na nagpaangat saakin ng tingin, halata sa boses nito ang galit at pagtitimpi, this may be their first time to talk about things.

“I know” mahina lamang iyon ngunit sapat para muling manahimik ang lamesa

“I- I still love Julia” napasinghap na ako ng tuluyan at napatitig kay Lucas na matalim lamang ang titig sa kambal nito

“Luther” halos bulong muli ni Lucian na tila hindi makapaniwala, kita ko sa mga mata niya ang panghihina bago nito inilipat ang tingin saakin, I remained emotionless because I don’t want to show anything to them.

“Sa totoo lang si Julia lang ang nakipaghiwalay at hindi ako pumayag roon” Lucas looked at me “at kung ipagpapatuloy namin ang relasyon namin ay wala kang magagawa” I saw how Luccerus shocked face became soft, its as if his toughness a while ago were gone completely.

“a-ako ang ama” iyon ang nanghihinang ani ni Lucian dahilan para mapatitig ako sa kaniya his eyes were turning red, namumula na rin ang tenga nito

“So?” matapang na ani ni Lucas while just looking at his brother, Lucian looked so fucking helpless

“You raped her remember?” tumaas na ang boses ni Lucas at halos mamutla naman ng todo si Lucian. Napahigpit ang pagkakakuyom ko sa aking kamao at napapikit na lamang, I have things in mind.  And I must tell them, how I really want to stay away from Yutengcos, that’s what I’ve been thinking the whole time.

“You should be behind bars by now, Luccerus, you belong there” napayuko na lamang si Lucian at wala ng sinabi

“You don’t deserve her Luccerus”  pagpapatuloy ni Lucas, saglit itong tumingin saakin bago muling tinitigan ang kapatid

“You don’t deserve to be a father, rapist”