Yetişkin içerik barındırır!
Lalisa manoban, kim taehyung'u istiyordu. Ve onu elde etmek için her şeyi yapabilirdi.
[kim taehyung & lalisa Manoban]
To darthstar ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ariana Grande - break up with your girlfriend, i'm bored
3, next-door neighbor?
Servis arabasını sürerek içeri giren otel görevlisini fark ettiğimde, acıkmışlığın verdiği huysuzlukla ellerimi belime yerleştirip ayakta dikilmeye başladım.
"Neden bu kadar geciktiniz? Kahvaltımı akşama kadar bekleyecek miyim ben?" diye bağırmadan, ama sert bir ses tonuyla sorduğumda takım elbiseli genç görevli, özür dileyerek ellerini önünde birleştirdi ve başını eğdi.
Kaba davranıp çalışanların moralini düşürmenin yersiz olduğunu düşünerek "önemli değil, bir daha olmasın." diye ikaz ettim ve belime yerleştirdiğim ellerimden birini indirip servis arabasına doğru yaklaştım. Gözlerimle eksik bir şey var mı diye kontrol ederken dilimlenmiş salatalıklardan bir tane ağzıma attım.
Tam gülümseyip teşekkür edeceğim sırada gözüme takılan şeyle kaşlarım çatıldı. Masanın bir köşesine konulmuş bardağı elime alıp havaya kaldırdım çalışanın gözüne sokarcasına.
"Badem sütüne kakao koyun demiştim." Sinirli bir sesle bardağı aldığım yere geri koyduğumda çalışan çocuk utançla başını eğmiş özür diliyordu fakat ben çoktan ağzımı açmış, gözümü yummuştum.
"Korece bilmiyor musunuz siz? Neden siparişim düzgün gelmiyor? Kendi otelimde bile düzgün hizmet göremeyecek miyim ben!" Odanın içinde çıplak ayaklarımı yere vurarak sinirle dolaşmaya başladım.
Derdim otelin ailemize ait olmasını vurgulamak değildi. Zaten ben hiçbir zaman cebimdeki parayı insanların gözüne sokma gereği duymamıştım. Sadece yeri belli olan insanlarla olduğum statüden konuşuyordum. Benim alt tabakadan bir kişiye cebimdeki parayı dillendirmeye zaten ihtiyacım yoktu.
"Yoksa siz diğer müşterilerede mi böyle yarım yamalak hizmet ediyorsunuz?"
"Çok üzgünüm lalisa hanım, bir daha olmayacak." Çalışan çocuk ağlayacak gibi olduğunda söylenmeyi bırakıp tekrar masaya doğru yaklaştım ve doksan derece öne eğilen çocuğa kalkmasını söyledim.
"Neden ağlıyorsun?" Domates gibi kızarmış suratıyla kafasını kaldırıp yüzüme baktığında kollarımı birbirine bağladım konuşmasını bekleyerek.
"Efendim, bu işte çok yeniyim. Siparişin sizin odanıza geleceğini duyunca heyecanlandım ve her şeyi batırdım."
İtirafı bir nebze olsun egomu tatmin ederken kızgınlığı bir kenara bırakıp alay dolu bir bakış attım ve "pekala," dedim bir öncekine nazaran daha sakin çıkan sesimle.
