GECE ve GÜNEŞ

♣3- DÜŞMAN♣

Tüm bölümler düzenlemeye alınmıştır. Düzenlenen bölümler çoğunlukla değiştirilmiş olaylar eklenmiştir. Okumanızı tavsiye ederim.

Yerlerimize geçip kendimizi tanıtırken bütün sınıfın odak noktası olmuştuk hocanın hangi okuldan geldiniz gibi saçma soruları da bitince dersini anlatmaya devam etmişti. Yerimde huzursuzca kıpırdanırken arkasına dönen Hazalla dikkatimi ona vermiştim.

 "Nasıl konuşmayı planlıyorsun? Aklında bir şeyler var mı?" Fısıldayışına karşılık kafamı olumsuz anlamda sallarken göz kırpıp tekrar konuşmaya başladı. 

"Sen merak etme hallederiz bir şekilde."

Çocukluğumuzdan beri biz erkekler hep düz mantık düşünürken mantıklı yanımız Hazal olmuştu kavgalarımızda bizi dizginleyen, derslere çalışmak için teşvik eden kısacası Doruk hariç bize kardeş eksikliğini hiç yaşatmamıştı ama Dorukla aralarında ki çekim hep daha farklı daha özel olmuştu şimdi ki gibi, sonra Yağmur'un hayatımıza girmesiyle omuzlarındaki yük hafiflemiş Yağmurla birlikte idare etmeye çalışmışlardı bizi hayattaki en büyük şansım da onlara sahip olmaktı onlar gibi sürekli yanımda olan dostlara. Yağmur ve Hazal onunla konuşur yakınlık kurardı ama asıl sorun benim onunla yakınlık kurmamdı bu benim için oldukça zorken yılların bilinmezliğiyle çıkmaz bir girdaptaydım şimdi. Zilin çalmasıyla sınıf ayaklanırken biz oturduğumuz yerden kalkmamıştık gözlerim hedefime doğru yönelirken yanında ki arkadaşıyla konuşuyordu.

 "Sizin ailenin genleri de ne sağlammış be kardeşim kız erkek fark etmiyor maşallah." 

Söyledikleriyle gözlerimi Can'a dikerken tek kaşımı kaldırmıştım fakat kendisi bana bakmak yerine gözlerini kardeşime dikmişti. Doruk ayağına vururken kendine gelip sonunda bana bakmayı başarabilmişti. Kırdığı potu fark ederken sessiz küfrünü duymazdan gelip bakmayı sürdürdüm. 

"Yanlış anlama be abi kardeşinde sana benziyor demek istedim." 

Ne kadar yemezler demek istesem de şuan daha büyük bir sorunum olduğu için patavatsızlığını rafa kaldırıp aklımdan geçen düşünceleri söyledim. 

"Bu konuya sonra gelirim ben nasıl olsa ama şuan daha büyük bir soru işaretim var. İyi güzel geldik bu okula aynı sınıfa girdik ama nasıl arkadaş oluruz hiç düşünmedim."

 "Hayatım sen onu Hazalla bize bırak biz bir şekilde hallederiz o konuyu." 

Hazalla Yağmur birbirlerine bakarken çoktan gözleriyle konuşmaya başlamışlardı bile akıllarda bir plan olduğu açıktı ama ne?

"Yuh artık ciddi misin sen Güneş?" Sesin kaynağına yönelirken Güneş'in yanında ki kızın inanamayarak ona baktığını gördüm. 

"Biraz daha bağırsaydın Derin duymayan kalmadı sayende." 

Olayın asıl nedenini bilmezken içimdeki merak duygusu da artmaya başlamıştı. Konunun nedenini merak ederken aklımda beliren düşüncelerin olmamasını diledim. 

"Sevgilisi yoktur değil mi?" 

"Kardeşim şimdi yalan söyleyip içini rahatlamak isterdim ama sonradan öğrenirsen hazırlıklı ol diye söylüyorum bence vardır." 

Kafasına sağ elimi geçirirken bunu söyleyen tabiki de Can dan başkası değildi. Gerekmediği durumda ağzını açmazken bugün çenesi yeterince düşmüştü ama ben o çeneyi toplamasını bilirdim. 

"Doğruyu söylemekte mi suç ben seni hazırlıyorum sadece. Hem sevgilisi olduğunu öğrenince ne yapacaksın?" 

Söylediği şeyle kendime gelirken doruluk payını düşündüm ne yapabilirdim ki, yıllardan sonra karşısına çıkıp hayatına karışmaya hakkım var mıydı?