KADEH

(1. Bölüm)

        Tanımadığınız biriyle  evlenmeyi hiç biriniz istemez diye düşünüyorum. Kim ister ki?Benim babam bunların hiç birine önem vermez zaten 23 yaşına kadar hiç bir yere tek başıma gidemezdim okul ve en yakın arkadaşım yani karşı komşumuz Elçin hariç hiçbir yere! Tamam belki beni çok sıkıyorlardı evin tek çocuğuyum diye olabilir. Ama artık çocukta sayılmam. 23 yaşında olup da hala ailesiyle yaşayan az kişi var buralarda. Artık babamın ve annemin beni düşündüğünü değilde sanırım kendi istedikleri gibi yaşamamı istediklerini düşünüyorum. Yoksa NEDEN TANIMADIĞIM BİRİ BU GECE BENİ İSTEMEYE GELSİN!

(SAKİNİM)

"Annecim hazır mısın kuzum." 

"Değilim anne ben evlenmek filan istemiyorum. Adı ne? Kimlerden? Ne iş yapar bu çocuk? Hiç birşey bilmiyorum anne!"

"Haklısın kuzum ama babanı biliyorsun hayır dersek neler olacağını gayet iyi biliyorsun Buket."

Evet kahretsin ki neler olacağını çok iyi biliyordum. Ortalık birbirine girerdi ve hiç yemediğim kadar dayak yerdim. Zaten babam neye kızsa ya annemi ya beni döverdi yani evlenmekten başka çarem yoktu. Elimle ağzımı kapatarak kapını arkasına yavaşça çökerek ağlamaya başladım. Elimde değildi çünkü tanımıyorum ve bir erkeğe hele ki kocam olacak adama nasıl davranacağımı bilmiyordum bile. O da beni döver miydi? Nasıl yaşardık beraber kafayı yiyordum resmen.

"Çıkta bize yardım et kız."

"Yenge beni bir rahat bırak." dedim gözlerimi kapı arkasından devirerek.

"Sanki biz evleniyoruz şuna bak."

"Çok aşığım ya görmediğim bir adama." hıçkırmaya başladığımı fark etmiyordum bile.

"Ağlıyor musun sen kız." diyerek kapıyı açan yengemle göz göze geldik.

"Ağlamıyorum."dedim gözümü ellerimle ovuşturarak.

"Tamam anlıyorum hadi sen bi duşa gir hazırlan akşama baban eve gelince seni böyle görüp kızmasın." dedi ve odamdan çıktı.

Elimde olsa pijamayla çıkıcam şu dediğine bak. Yavaşça ayağa kalkarak odamda bulunan küçük banyoma elimde aldığım siyah iç çamaşırlarımla ve bordo renkli tiril tiril ve şık olan elbisemi alıp girdim. Güzel bir duştan sonra kendime geldim. Uzun sarı saçlarımı güzelce tarayıp kuruttum ve maşayla dalgalandırıp omzuma doğru saldım. Kirpiklerimi kıvırarak dolgun dudaklarıma parlatıcı sürerek aynadaki son halime baktım. Hadi kızım yaparsın sen diyerek odamdan çıkıp salona geçtim.

"Aman aman bu ne güzellik."

"Anne abartma babam laf yapmasın diye böyleyim biliyorsun." diyip arkama döndüğümde gözlerim yerinden çıkacak gibi hissettim.

"Hakan Amcanlarda geldi kızım."

Babamın sinir dolu bakışlarına aldırmadan.

"Hoşgeldiniz Ha-Hakan Amca."

"Amca demene gerek yok kızım baban sayılırım senin baba de bana." diyerek ortalığı neşelendirmeye çalıştı.

Nermin Teyzenin de elini öptükten sonra köşedeki koltuğa geçip oturdum. Oturdum çünkü evleneceğim denyoz hala evimize teşvik etmemişti.

"Eee Mert oğlumuz nerede Hakan bey."

"Kendisinin bir kaç işi var birazdan burada olur." derken bir yandan da telefonla uğraşıyordu tahminimce adının Mert olduğunu öğrendiğimi oğluna yazıyordu. 

(zil çaldı)

"Geldi geldi oğlum."

Annemin göz işaretleriyle  kalkıp kapıya doğru yöneldim. Evet o gelmişti siyah kot pantolon lacivert gömlek giyen yüz hatları sonuna kadar belli olan siyah saçlı beyaz tenli siyah gözlü ateşli kaslı Mert tamam daha fazla övmeyeceğim çünkü ona karşı ilk görüşte bir şey hissetmedim. İçeriye girip oturduk kahveleri yaptım isteme kısımıda bitince yüzükler artık isteksiz halimle takılmış bulundu. Nermin teyze artık kalkmaları gerektiğini her şey için teşekkür ettiğini dile getirdi ve...

"Yarın Mert seni alır malum en yakın zamanda düğünü de düşünüyoruz annenlerle."

İçimde dedim sanki sen evleniyorsun.

"Peki." diyerek kısa cevaplar vermeye özen gösterdim çünkü babam zaten geldiklerinde yaşanan olaydan dolayı hala sinirliydi biraz daha kızdırmaya gerek yoktu.

Tam kapıdan çıkacakları an arkada kalan Mert kulağıma fısıldayarak.

"Yarın saat 3'te seksi kızım."

Seksi kızın senin anandır yavşak tabiki de diyemedim. Odama giderek üstüme rahat bir şeyler giydim ve kendimi yatağa atarak kendimi derin bir uykuya bıraktım...