KADEH

(3. Bölüm)

Yolda giderken ikimizde sessizdik Mert'in nefes alma sesini bile duyabiliyordum. Birkaç kez beki konuşur diye öksürdüm ama takmadı bile. Ormanın içine giden bir yola girince hafiften korkmaya başladım.

"Burası neresi pardon?"

Durduğumuz büyük 3 katlı gösterişli evi göstererek.

"Yeni evin-evimiz."

Gözlerimi kırpıştırıp tekrar baktım. Burası o kadar büyüktü ki 10 çocuklu bir aile bile sığardı.

"Gel içerisini gez güzelim."

Bana sen salak mısın? bu ne kadar saçma bir şey falan diyebilirsiniz. Bana da hiçbir şey mantıklı gelmiyordu burada neden Mert'le birlikte olduğumu bile sorguluyordum. SAÇMALIK!

"Buket orada daha dikilecek misin?

"Yo-yok geliyorum."

Büyük bir bahçe kapısından bahçeye girdik köpek kulübesi masa sandalye falan vardı sade ve şık bir şekilde döşenmişti. Hoştu ama bir yanım evin içine girmemem gerektiğini söylüyordu sonuçta o bir deli pardon şizofrendi. Bir anda kolumdan tutarak beni içeri çekmeye başladı arkamızdan bahçe kapısını kilitlemeyi ihmal etmedi...

"Sen ne yaptığını sanıyorsun ya?"

"Ya şimdi ya hiç biliyorum benle evlenmek istemiyorsun. Dün arkadaşınla yaptığın konuşmayı baban duymuş bana haber verdi yapacak başka bir şey yok kusura bakma güzelim zorundayım."

"Neyin zorundasın anlamıyorum ne yapacaksın ya bıraksana kolumu Mert!"

"Olmaz. Babana boşuna o kadar para vermedim ben."

Ne parasından bahsediyordu bu babam beni kendi öz kızını para için satmış mıydı? Neden nasıl böyle bir şey yapabildi. Dişlerimi sıkarak ağlamamaya çalışsam da gözümde akan yaşları durduramadım.

"Ağlamana gerek yok baban benim babamın yardımcısı ve bizden borç aldı ama geri ödeyemeyeceğini söyleyince seni benimle evlendirmesini söyledim doğru düşünüyorsun ne kadar çekici olsam da bir deliyi kimse istemez. İşte bu yüzden burada benimlesin."

"Neden beni buraya getirdin ve zorla kolumu sıkı sıkı tutuyorsun?"

"Benim olmazsan buradan kaçacağını düşünüyorum. Yani seni her şeyden çok istiyorum."

Benim olmazsandan kastı neydi bunun ne yapacaktı bana. İyice sinirlenmiştim babam ödeyemediği borcu için beni onunla evlendirmek istemişti.

"Benim olmazsan derken?"

"O saflığınla ne anlıyorsan güzelim."

"Güzelim demeyi kes ben senin güzelin falan değilim. Seninde olmayacağım."

"O kadar emin olma." dediğini duydum en son.

Uyandığımda yumuşacık bir yatakta yatıyordum. Ne kadar süredir uyuduğumu bile bilmiyordum. Etrafıma baktığımda boydan boya olan camdan orman manzarasını gördüm. Yataktan kalkacak gücüm yoktu. Zaten kıpırdamaya çalıştığımda çok canım yanıyordu.

"Uyandın demek."

"Be-ben noldu?"

"28 saattir falan uyuyorsun."

28 saat mi? Beni bu kadar uyutan şey neydi ki?

"Nasıl yani?"

"Cidden hiç bir şey hatırlamıyor musun güzelim?"

O anda kafama dank etti. Onun olacağımı söylemişti.

"Sen bana ne yaptın MERT!"

"Hey hey hey saki ol bu halinle kalmak istemezsin bence."

Üstümdeki örtüyü biraz havaya kaldırarak gözlerimi büsbüyük açtım.

"Allah seni kahretsin."

"Sevinmelisin bence çok güzel bir anne olursun sen."