LAVİNİA |yarı texting|

İki

Yemeğimi yedikten sonra çayımı alıp odama geçtim. Ve telefonumu alıp şarkı dinlemeye devam ettim. Telefonuma mesaj geldi. Açtığımda biraz şaşırdım.

Bilinmeyen Numara: Hey nasılsın?

Siz: İyiyim sen?

Bilinmeyen Numara: İyiyim

Siz: Kimsin?

Bilinmeyen Numara: Ne zaman sorucan diye bekliyordum. Beni prensim diye kaydet.

Siz: Uğraştırma

Bilinmeyen Numara: Olmaz

Siz: Tamam o zaman sorduğum sorulara cevap ver.

Bilinmeyen Numara: Peki

Siz: Tanışıyor muyuz?

Bilinmeyen Numara: Evet

Siz: Sayısalcı mısın?

Bilinmeyen Numara: Evet

Siz: Bizim okuldasın di mi?

Bilinmeyen Numara: Evet

Siz: Seni tanıyabileceğim bir yaran var mı?

Bilinmeyen Numara: Var. Elimde dikiş izi var. Ama göremezsin herhalde.

Bilinmeyen Numara: Yeter bu kadar bir şey isteyebilir miyim?

Siz: Tamam

Bilinmeyen Numara: Beni yara izli olarak kaydeder misin?

Siz: Peki

Bilinmeyen Numara: İyi geceler Lavinia'm

Siz: İyi geceler Yara İzli

Telefonumu kapattım, tavana öylece bakmaya başladım. Ve uyuyakaldım.

Sabah uyandım ve hızlıca tuvalete gittim. Elimi yüzümü yıkayıp çıktım. Kahvaltı etmek için hızlıca mutfağa gittim. Yumurtaları dağıtan anneme sarılıp "Günaydın bebeğim" dedim. O da "Günaydın kuş" dedi. Abim geldiğinde ise küçüklüğümde bana öğrettiği  hareketi yaptı. Ona karşılık verdiğimde sarıldı. Ve "Günaydın tatlı dana" dedi. Bizim ailede herkes birilerine tatlı lakaplarla hitap ederdi. Kimse alınmazdı çünkü amaç kötü değildi.

Yemeğimi yedikten sonra hızlıca üstümü değiştirmek için odama gittim.
Beyaz üstünde bir kız olan tişörtümü, mavi kotumu ve üstüme de fıstık yeşili hırkamı giydim.(medyada var arkadaşlar)

"Anne, abi ben çıktım" dedim ve evden çıkıp okula yürümeye başladım. Bir yandan da kulağımda Shawn mendes- Never Be Alone çalıyordu. Bu şarkıyla tanıdım Shawnı bu yüzden yeri ayrı bende.

Okula geldiğimde direkt sınıfa çıkacakken panoların önündeki topluluğu gördüm. Merak edip yanlarına gittim. Şansıma ki Irmak bakmış ve geri dönüyordu. "Günaydın kuşum" dedim ve sarıldım. Sarılırken bir anda gözlerimi açıp karşımda Çınarı buldum. Aov. Bana gülümseyip "Suskun kız ağzını açtı" diye şaka yaptı. Gülümsedim.

Irmağa dönüp "Ne var panoda?" diye sorduğumda Irmak Çınara döndü. Çınar "Biz şarkı çalacağız, konser gibi olacak şarkı filan açabileceksiniz." dedi Çınar. O okulun müzik grubunda hem solist hem gitarist. "Ne zaman?" diye sorduğumda Çınar "Cumartesi" dedi. Artık terlemeye başladığım için oradan uzaklaşmak istedim ve "Teşekkürler. Sonra görüşürüz" dedim ve oradan ayrıldım.

*
Yara İzli: Bugün çok güzelsin

Siz: Teşekkür ederim

Yara İzli: Gelicek misin şu konsere?

Siz: Evet

Siz: Sen?

Yara İzli: Sen geliyorsan geleceğim.

Siz: Tamam

Yara İzli: Tamam

Telefonumu kapatıp düşümcelere daldım. Konser 2 gün sonra yani 2 gün sonra Çınarı istediğim kadar görebileceğim. Tabii böyle düşünen bir tek ben değilim. Çoğu kız Çınara hasta ama dış görünüşü için. Kabul ediyorum çok yakışıklı ama kalbi daha güzel görebilene.

Beni düşüncelerimden bölen şey zildi. Hızlıca hazırlanıp çıktım. Telefonumu alıp hızlıca Irmağı aradım. Telefonu açtı. Ben de hemen konuştum.

"Bebeğim bekle beni"

"Yalnız ben Irmak veya bebeğin değilim"

"Çınar?"

"Evet Çınarım. Irmak tuvalete girdi eşyaları da bendeydi."

"Tamam geliyorum"

Telefonu kapattığımda içimden Irmağa saydırıyordum. Abi her çıkılta ararım bunu biliyor niye veriyor telefonu Çınara ya!

Tuvalete vardığımda duvara yaslanmış Irmağın eşyalarını tutan bir adet Çınarla karşılaştım. "Merhaba" dedim o da "Merhaba" dedi. Irmak da saolsun çıktı tuvaletten. Sonra Çınardan eşyalarını aldı o giyerken montunu Çınar bana döndü ve "Biz bir şeyler içecektik sen de gel istersen" dedi. Şaşırdım. Çınar beni bir yere davet ediyordu. Vay vay vay.

Irmağa baktığımda kafasını olumlu anlamda salladı. Ben de "Rahatsız etmem di mi?" dedim. Çınar da "Hayır hayır. Bu cadıdan sıkılmıştım zaten" dediğinde gülümseyip yürümeye başladık. Anneme hemen mesaj attım geç geleceğime dair. Annem de anlayışlıdır bu yüzden tamam demişti.

Bir kafeye oturduk ve içeceklerimiz söyledik. Irmak hızlıca Çınara "Hangi şarkıları çalacaksınız?" diye sordu. Çınar "Süpriz. Ama isteklerinizi alabilirim" dedi bana bakarak. Aslında onun ağzında duymak istediğim bir şarkı vardı ama söylemeye utanıyordum. "Lavina sen bir şey mi söyleyeceksin?" dediğinde şaşırdım. Nasıl anladı lan! Hemen toparlanıp "Şey aslında Shawn Mendesin Never be alone şarkısını çalsanız güzel olabilir" dedim. O da gülümseyip "Ben zaten onu en başta söyledim bizimkilere." dedi. "Shawn dinler misin?" diye sordum. O da "Tabi ki. Çok severim tek sorun adam çok yakışıklı bütün kızları o kapıyor" dediğinde "Ben seninim zaten başka kızları ne yapacaksın" diye mırıldandım o da duymamış olacak ki "Ne dedin?" diye sordu. "Bende severim demiştim" diye geçiştirdim. Ama Irmak anlamıştı dediğimi bu yüzden yandan yandan gülüyordu.

İçeceklerimiz geldiğinde gözüme bir şey takıldı. Çınarın eli. Çınarın elinde dikiş izi var. Hemen ona dönüp "Eline ne oldu?" diye sorduğumda hemen elini çekti ve "Dikiş atıldı" dedi. "Tamam" dedim ve konuyu kapattım. Lan bu bilinmeyen olmasın, her özelliği oluyor ama bir dakika! Demişti ki sen geliceksen gelirim ama Çınar her halukarda gitmek zorunda.

Irmak "Arkadaşlar benim çarşıya gitmem lazım bu yüzden kalkıyorum. Özür dilerim" dedi ve ayağa kalktık. Çınar da bana bakarak "İstersen seni evine bırakabilirim" dedi. Ben de "Yok ya gerek yok" dedim ama aslında biraz daha konuşmak için her şeyi yapabilirdim. O da "Olsun olsun" dedi ve yanıma geldi.