ZIO
“MAMA!” napalingon siya kay Cathalia na nanonood ng TV at siya naman ay naghuhugas ng kanilang pinagkainan.
“What is it Cathalia?”
“I have jokes Ma” lumapit siya sa dito dahil tapos nadin naman siya maghugas ng plato. Binuhat niya ito at pinaupo sa kaniyang hita.
“Let me hear it”
“Why does Gary the snail never share his kibble?” bahagya niyang pinisil pisil ang muka nito at umaaktong nagiisip
“Hmmm. Why?” tanong niya dito. Cathalia is giggling.
“Because he’s shellfish” Cathalia is Laughing while Zio didn’t get the jokes but she just laugh too acting like she really understand the Jokes just to support her stepdaughter.
Yes, stepdaughter. Simula ng magkamalay ito nung nasa Hospital siya ay hindi niya na ito ibinalik pa sa dati nitong tinitirahan.
She found out that Cathalia's mother died after giving birth, so her aunt adopted Cathalia, her mother's sister.
Nag asawa ng iba ang asawa ng kaniyang Tita kaya naman nabaliw ito, araw araw nagiinom ng alak hindi na nag t trabaho kaya si Cathalia nalang ang pinag t- trabaho nito at pinagbebenta ng kung ano ano.
With the help of her attorney, Cathalia’s aunt is now in Mental Hospital. Hindi ito dinala sa prisinto dahil baka daw ay manakita pa ito.
Naawa siya sa bata dahil buong akala nito ay ang nanay niya ay iyong tita niya na nananakit sa kaniya but she didn’t know that her real mother is already die. Kaya napagdesisyunan niya nalang ampunin ito pero hindi niya pa napapapalitan ang apilyedo nito.
Her Family already know about Cathalia and her plan about adopting her well… except her mother.
Bahagya siyang natawa ng maalala ang reaksiyon ng ina niya.
FLASHBACK:
Nagpasundo siya kay Manong Jose para magpahatid sa kanilang bahay. Kakalabas lang nila ng Hospital dahil bumuti na ang lagay ni Cathalia kaya hindi na ito kailangan pang magtagal sa Hospital.
NANG makarating sa bahay ay agad na silang bumaba ng sasakyan. Hawak hawak niya ang kamay ni Cathalia at malalim na bumuntong hininga.
Natagpuan niya ang mga magulang niya at ang kapatid niya na nasa dining table at masayang nag uusap at kumakain. Pinapunta niya si Cathalia sa likod niya.
“Ma,Pa,Kuya” tawag pansin niya sa mga ito. Hindi naman masyadong malakas ang pagkakasabi niya, sakto lang para marining nila. Kaagad naman siyang napansin ng mga ito.
“Oh hija nandito ka pala. Bakit hindi ka umuwi ng ilang araw?” tanong sa kaniya ng Ina. Napatingin siya sa Dad niya at nakatingin lang sa kaniya ito at walang emosyon ang muka at ng tignan niya naman ang kuya niya, hindi sa kaniya ito nakatingin kundi sa batang nasa likod niya. Ang talas talaga ng paningin ng kuya niya.
“Explain” naulos siya sa kinatatayuan niya ng magsalita ang kaniyang ama. Hinila niya na paharap si Cathalia.
“Ma.Pa.Kuya Zale…” humugot muna siya ng hininga bago magsalita ulit “ Si Cathalia po…”
“Anak mo!?”sigaw-tanong sa kaniya ng Ina. Tumayo pa ito at bahagya pang dumuro duro at tila ba hindi makapaniwala.
“Sino ang nakabuntis sa iyo!? Sino ang ama ng batang iyan!? Nasaan ang ama!?” Lumapit sa kaniya ang mama niya at hinawakan ang magkabilang pisngi niya “Anak pananagutin natin ang gagong lalaking iyon. Nandito lang kami anak gagabayan ka namin” hindi niya alam kung ma a appreciate niya ba ung sinabi ng kaniyang ina o matatawa siya.
Tumungo ang mama niya at lumapit kay Cathalia “Ang ganda ganda mo naman. Manang mana ka sa maganda mong Lola pero lagot padin sa akin iyang tatay mo. Naku naku!” sigurado siyang naguguluhan si Cathalia sa pinagsasabi ng kaniyang ina kaya hindi niya mapigiling mapangiti sa nakikita niya.
“Anak , akin na muna ito si Cathalia ha? Gusto kong makilala pa itong apo ko” tumango tango nalang siya at kinuwa na nito si Cathalia at umakyat sa Master Room.
Naiwan naman silang tatlo ng Papa niya at ng Kuya niya.
“Pa, Kuya… Cathalia is not my daughter.” Kinuwento niya sa mga ito kung paano niya nakita at nakilala si Cathalia at kung ano talaga ang nangyari.
Mukang naintindihan naman ng dalawa.
“Ich werde dich unterstützen, stelle nur sicher, dass du auf das Kind aufpassen kannst. Wenn Sie ein Problem haben, sind Ihr Bruder und ich gerade hier.”
She hug her father and Brother. “Vielen Dank”
END OF FLASHBACK
Inilapag niya na ang natutulog na si Cathalia sa kama. Nandito sila ngayon sa Penthouse niya.
Lumabas siya ng kwarto at pumunta sa isa pang kwarto kung saan nandoon ang iba’t-ibang instrumento niya.
Kinuha niya ang violin at sinimulan kalabitin ang mga strings gamit ang stick at daliri naman sa bandang taas nito.
Nasa kalagitnaaan siya ng pagtugtog ng Love Story ng biglang tumunog ang cellphone niya.
Kinuha niya ito at nakitang unknown number ang tumatawag. Hindi siya sumasagot ng tawag lalo na kapag hindi naka save ang number pero sa pagkakataong ito parang may nag udyok sa kaniya para sagutin ang tawag kaya naman sinagot niya ito.
“Hello?”
“Miss me, baby?”
Bumilis ang tibok ng puso niya dahil sa kaniyang narinig. Hindi niya inaakala na ang lalaki pala na iyon ang tumawag sa kaniya.
Ilang araw na din ang nakalipas ng huli sila magkita at iyon ay nung nasa Black Restaurant pa siya.
“Zacchaeus?”
“Yes, it’s me. I want to see you tomorrow.” Nag salubong ang kilay niya sa narininig.
“I’m not free tomorrow”
“ I don’t accept ‘no’.” Sagot nito sa kaniya. Hindi niya alam kung ano ang kaniyang sasabihin.
Napatingin siya sa kwarto nila ni Cathalia kung saan mahimbing na natutulog na ang bata.
“I’m really not---” hindi niya na natapos ang sana pagpapaliwanag niya dahil bigla naman itong nagsalita.
“I’ll pick you up tomorrow. See you, bye”
Wala na siyang nasabi dahil binabaan na siya nito. She didn’t know what she will going to do.
Hindi pwede makilala ni Zacchaeus si Cathalia at hinding hindi niya din hahayaan na makalapit ito.
•J O Y F U L•
Ano kayang binabalak nito ni Zacchaeus? ~_~
