#Barış'ın bakış açısından.
Yedeklerle de fotoğraf çekimi yapılacağı için asıl kadroda olan bizleri, bir kaç gün daha Türkiye'de tutmaya karar vermişlerdi. Bu sayılı günleri güzel değerlendirmek için arkadaşlarım ve ailemle vakit geçirmeye karar vermiştim. Günümün uyku vakitleri hariç neredeyse bütün kısmını onlara ayırıyordum. Pişman değildim, onlardan çok uzakta kalacaktım. Büyük bir yorgunlukla eve geldiğimde kendimi hemen salondaki deri koltuğa attım. Bacaklarımı uzatıp gözlerimi kapattım, uzun olduğum için ayaklarım dışarıda kalıyordu fakat umrumda değildi.
İki gün geçmişti, yarın uçağa binip Türkiye'den ayrılacaktık. Uçakta olmasa da, umarım otelde Cemal Can ile görüşebilirdim. Evet aklım hala daha o çocuktaydı, o zümrüt yeşili gözlerini görmek için can atıyordum istemsiz. Bana sonsuza kadar baksın istiyordum hatta. O akşam Instagram'da feci şekilde stalklamıştım onu. YouTube kanalına attığı iki videoyu da yaklaşık on defa izlemiştim.
Uykum gelmeseydi daha çok izlerdim de, uyuyakalmıştım.
Yorgunluktan gözlerim kapanıp, içim geçecekken telefonumdan bildirim sesi geldi. Sinirle gözlerimi ovuşturup telefonumu elime aldım ve kimden geldiğine baktım. Arkadaşımdandı, tanıtım videoları yayınlanmış onlara bakmamı istiyordu. Sinirle derin bir iç çektim ve YouTube'dan videoları açtım. İlk ünlüler takımına baktım. Hayır hayır, takım arkadaşlarımı merak ettiğim için değildi. Kendi sahnemi merak ediyordum sadece. Kendi sahneme gelince sırıttım, iyiydim.
O sırada aklıma geldi.
Cemal Can.
Gönüllüler takımının videosuna da girdim, Cemal ortalara doğru çıktığında sertçe yutkundum.
"İcraat önemli." demişti.
Öyleydi.
Fakat şuanda dediği şeyler umrumda değildi, ses tonunun güzelliği de.
O,
çok hoş bir adamdı.
Neler düşündüğümü farkedince hemen telefonumu kapattım ve çok sert olmayan bir biçimde kendime tokat attım. Hemen duş alıp, odama gittim ve güzelce dinlendim.
Yarın benim için güzel olacaktı, büyük ihtimalle Cemal'i yeniden görecektim. Fakat bu sefer benim için daha farklı bir şey olacaktı.
Onunla konuşmaya çalışacaktım.
Arkadaş olurduk belki, ha?
