#Cemal'in bakış açısından.
Artık Yasin'lerden uzak duracaktım.
Çünkü onların yanındayken sürekli Barış'ı kötülemelerini duymak istemiyordum.
Ben onların yerine utanıyordum, onlar ise hallerinden memnundu.
Bir kaç oyunu kazanmış olmamıza rağmen dokunulmazlığı kaybetmiştik ve Burak elenmişti.
Keşke Gizem elenseydi demiştim içimden, keşke.
Burak'ın konseyde söylediklerinden sonra Barış'ı Yunus Emre şahsiyetinden uzak tutmak için kafamda bir plan kurdum.
Neden bilmiyorum fakat, Barış'ın Yunus Emre ile takılmasını istemiyordum.
Ki son zamanlarda Yunus Emre'nin Yasin'e bir 'sempati' beslemiş olması da kimsenin gözünden kaçmıyordu.
Ulan daha bir kaç gün önce birbirinize giriyordunuz, ne bu samimiyet.
Sıkıntıyla oldukça rahatsız olan barakadan kalkıp, yüzümü yıkamak için nehire ilerledim.
Nehirin orada Yunus Emre ve Barış'ı görmem ile merakıma yenik düşmüş ve onları dinlemeye başlamıştım.
Yunus Emre bir şeyler anlatıyordu, daha doğrusu Barış'a yalakalık yapıyordu.
Yüzüme alaycı bir gülüş yerleşirken, kendimi toparlayıp sakin adımlarla yanlarından geçip nehir kenarına gittim.
Nehire ayaklarımı soktum ve eğilip yüzüme su çarptım. Üzerimde hissettiğim gözler ile gülümsedim.
Tişörtümüm eteklerinden tutup yukarı doğru çektim ve tamamiyle çıkardım.
Tişörtümü boynuma atıp yüzümü yıkadıktan sonra bacaklarıma da su serptim biraz.
Elim ile saçlarımı geriye doğru attığımda ellerim ıslak olduğu için saçlarım düzenli bir hale gelmişti.
Boynumdaki tişörtü yeniden giydiğimde nehirden çıkıp barakalara doğru ilerleyecektim ki bir şey farkettim.
Yunus Emre vücudumu süzüyor, Barış ise çatık kaşları ile bana bakıyordu.
Anlık panik ile gergince yutkunup onları arkamda bırakarak adımlarımı hızlandırdım ve barakaya gittim.
Olaylar biraz daha mı karışıyor ne? 😎
