ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

~2~

Γνωριστήκαμε σε πολύ μικρή ηλικία μέσο του ιντερνέτ όταν εγώ ήμουν 14 και πήγαινα τρίτη γυμνασίου και αυτός 15 όταν πήγαινε πρώτη λυκείου. Εγώ μέχρι τότε δεν είχα κάνει άλλη σχέση και ούτε ήθελα. Αλλά με αυτόν ήξερα ότι θα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Ήθελα βέβαια και να δοκιμάσω και το πρώτο φιλί. Είχα ακούσει, ότι το πρώτο φιλί είναι ένα συναίσθημα το όποιο θα σε αγγίξει και μάλιστα θα σου μείνει αξέχαστο. Και όντως όταν το ένιωσα ήταν πραγματικά αξέχαστο στην δικιά μου την περίπτωση.

Από το πρώτο μας ραντεβού ξέραμε πως εγώ και αυτός θα είμαστε ο ένας για τον άλλον. Θα είμαστε το δεξί χέρι του άλλου. Στην αρχή ήταν όλα όμορφα αλλά μετά όσο περνούσε ο καιρός, άρχιζαν και τα προβλήματα. Ποιο πολύ την ζήλια. Κακό πράγμα η ζήλια. Έχει χαλάσει πολλές σχέσεις η ζήλια. Αλλά λένε πως αν δεν ζηλεύεις δεν είσαι και ερωτευμένος. ΜΠΟΎΡΔΕΣ! Έρωτας; Που; Στο ''ποιος είναι αυτός; Τον ξέρεις; Από πού είναι; Γιατί σε κοιτούσε παράξενα;'' Και, φέξε μου και γλίστρησα. Όχι ότι εγώ βγάζω την ουρά μου απέξω όχι. Και εγώ μια από τα ίδια ήμουν και ποιο πολύ εγώ, γιατί ο κύριος έδινε ποιο πολλά δικαιώματα από μένα. Οκ δεν το είχα καταλάβει ότι ο άλλος μου την έπεφτε μπροστά στα μούτρα μου γιατί πολύ απλά ήμουν άμαθη σε αυτά δεν πήρε μια που τα ξέρει όλα για τους άντρες. Ούτε καμιά από αυτές τις, ''σεμνές'' κοπέλες. Ήταν λάθος αυτό που έκανα οκ. Από τότε μέχρι σήμερα μου το χτυπάει συνέχεια. ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΟΜΩΣ! Τι να κάνω όμως κατάφερα να μην του δίνω και πολύ σημασία.

Αλλά και αυτός, δεν πήγαινε καθόλου πίσω. Από πού να αρχίσω; Από τις ξεπεταγμένες φίλες που είχε στο facebook; Που δεν ήξερε σχεδόν καμιά από κει μέσα και όλες το ίδιο ντύσιμο. Με το ντεκολτέ ανοιχτό και την φούστα μέχρι πάνω! Αναστέναζε η φούστα και η μπλούζα ή το άλλο; όταν βγαίναμε για να μου την σπάσει κοιτούσε άλλου. Που; Δεν θέλετε να μάθετε που! Τις περαστικές που περνούσαν έξω από την καφετέρια ή αυτές που ήταν ήδη μέσα στην καφετέρια. Οκ είναι άντρας. Θα κάνει το κέφι του. Αλλά όταν έχεις ρε φίλε μια άλλη δίπλα σου, την σέβεσαι και με το παραπάνω αλλιώς, στείλε την για να κάνεις και εσύ την δουλειά σου σωστά. Να μην παιδεύεται και η ίδια κάθε βράδυ, που μόνο το αρκουδάκι της ξέρει πόσο κλάμα έχει φάει στην ζωή του και πόσα παράπονα έχει ακούσει και δεν τα έχει πει σε σένα.

Ναι το αρκουδάκι μου ήταν η μόνη παρηγοριά όταν τσακωνόμασταν. Μου το είχε πάρει την ημέρα το αγίου Βαλεντίνου. Το καημένο είχε πανιάσει με τόσα δάκρυα που είχε εισπράξει από μένα αλλά αυτό εκεί ράκος. Να με ακούει αλλά να μην μου απαντάει. Ήταν το μόνο αρκουδάκι που δεν με είχε πληγώσει.

Παρόλο που ο κανονικός αρκούδος με έχει ξεσκίσει με τα νύχια και τα δόντια του ψυχή τε και σώματι. Και αυτό το κατάλαβα όταν μου έμπηξε χωρίς να το περιμένω την πρώτη νυχιά του.