Chapters || Scorbus

Chapter Five: 𝘽𝙡𝙖𝙢𝙞𝙣𝙜 𝙔𝙤𝙪𝙧𝙨𝙚𝙡𝙛

Albus çektiği saçlarını bırakıp aynadaki yansımasına baktı. Sapsarıydı yüzü. Günlerdir Draco'nun zorla ağzına soktuğu iki lokma yemek dışında bir şey yemiyordu. Gözleri kıpkırmızıydı, ağlamaktan acıyordu. Zayıflamıştı, ölü gibiydi.

Birkez daha hıçkırdı, sonra dizlerinin üstüne düştü. Ellerini saçlarından çekti, öylece iki yanında sarktılar. İçeri birinin girdiğini duydu. Draco olduğundan emindi. Sevgilisinin babası yavaşça yanına gelip omzuna dokundu. "Yapma bunu Albus..." Albus kıpkırmızı gözleriyle Draco'ya baktı.

"Benim yüzümden öldü..." "Sakın!" dedi Draco sertçe. "Sakın kendini suçlama. Bunu kendisi yaptı, silahı kendisi buldu, tetiği kendisi çekti. Sen suçlu değilsin." Albus kafasını salladı. "Neden yaptı biliyor musun? Çünkü babam beni onu sevdiğim için istemedi, babam beni ona aşık olduğum için reddetti. Silahı babamın beni tekrardan seveceğini umarak buldu, tetiği babamın beni tekrar kabul edeceğini umarak çekti. Ve ölmeden önce bana ne dedi biliyor musun? Babanla aranızı bozduğum için üzgünüm sevgilim, bunu sana yapmamalıydım. BENİM YÜZÜMDEN ÖLDÜ!"

Draco bunları biliyordu. Ancak Albus'un bilmediği şeyler vardı. Onun Albus'a bir şeyler uyduracağını biliyordu. Ölüm tehditleri aldığını, zorbalığa uğradığını anlatamazdı sevgilisine akrep kral. Onun üzülmesini istemezdi. Draco ağlayan çocuğa baktı. "Senin suçun değildi Albus, biliyorum çünkü bana yazdığı mektup seninkinden farklıydı. Biliyorum çünkü oğlum asla sevdiği insanları onların sorunlarından dolayı terk etmezdi. Tam tersine onların yanında olurdu. Ama yorulmuştu Albus. Dayanamamıştı. Senin yüzünden değildi, kendi yaptı bunu. Ne olur suçlama kendini artık."

Albus kafasını salladı. "Pekala." Draco çocuğun sakin olduğundan emin olduktan sonra yavaşça odadan çıktı. Albus kendince sırıttı. Ayla sonra ilk defa kaslarını gülümsemeye benzer bir şey için kullanmıştı. O mektubu bulmalıydı.