Bölüm II
Başlangıç
Saçlarından hayat akıyordu. O ki beni bir gülüşüyle başka diyarlarda hayallere daldırıyordu. Diyar dediysem cennet gibi bağlar bahçeler yok, tam tersi cehennem gibi. Acaba suçumuz çok sevmek miydi? Yoksa çok değer verip karşımızdakinin egolarınını tatminmi ediyorduk? Bize bu dünyada cehennemi yaşatanlara kızamıyorduk hem insan nasıl kızabilirdi ki sevdigine? Hayat çok garip. Bizim sevdiğimiz kişiler bizi neden sevmez ki? Ya da gönül eğlendirdiğimiz kişiler bize neden bu kadar çok değer verirdi? Hata kimde? Bizde mi? Yoksa bize değer veren insanlardamı? Bence suç bizde. Sevğimizi bozuk para gibi harcadıktan sonra ortalıkta neden kimse beni sevmiyor diye haykırıyoruz. İşte bu hikaye bizim bu mantıksız haykırışlarımıza en basit örnektir.
