Bir Tutam Gençlik ✨devam ediyor✨

Bölüm 6

Mert'ten
Eve geldiğimde üstümü çıkarıp kendimi direk yatağa attım. Bugün olanları düşündüğümde kafam karmakarışık olmuştu. Berkay'ın Öykü'den hâlâ hoşlandığını bugün Öykünün de anladığına emindim. Öykü'nün kafasında neler döndüğünü bilmem gerekiyordu. Berkayla arkadaş olarak ayrılmalarının bir sebebi mutlaka vardı. Belki de ikiside birbirini kaybetmekten korktuğu için arkadaş kaldılar. Bunları düşünürken telefonumun çalmasıyla irkildim. Arayan can dostum her zaman her koşulda yanımda olan Anıldı.
"Alo kardeşim naptın ya hiç aramıyorsun sormuyorsun nasıl yeni okulun?"
"Vallahi kanka sana anlatacağım o kadar çok şey var ki haftasonu bizimkilerle bir toplansak mı?"
"Hmm bakıyorum cumartesiye randevum yok ,tamam olur Mert bey"
"Vaay kızlardan sıra bize geldi sonunda hee"
Deme lan öyle bu aralar çok sapım"
"Neyse bunları cumartesi konuşuruz bizimkilere haber vermeyi unutma koçum hadi görüşürüz"
"Görüşürüz aslanım"
Cumartesiye kadar neler yaşanır bilmiyorum ama bizimkilere anlatacak çok şeyim vardı. Aklıma Berkay gelince sinirleniyordum. Kendi kendimle konuşup Berkay'a sövmekten zevk alıyordum. Tam Berkay'a içimden sövüp gülerken içeriye annem girdi.
"Ne gülüp duruyorsun kendi kendine?"
"Hiç,aklıma bir şey geldi"
"Nasıl gidiyor yeni okulun her şey yolunda mı?"
"Yolunda yolunda merak etme sen"
"Akşama baban geldiğinde bir şey konuşacağız seninle"
"Yine okulumu değiştirmeye kalkmazsınız değil mi?"
"Hayır merak etme öyle bir şey değil"
"Tamam"
Öykü'den
"Niye iki saat kapıda beklettiniz yaa?"
"Balkondaydık duymadık ne bu stres kızım"
"Okul yorucu geçti anne, ben bir duşa giriyorum"
Duşa girdiğimde bedenimi tamamen suya bırakıp düşünmeye başladım. Berkayla ayrılmamın sebebi; onunla çıktığımız iki sene boyunca onu çok sevmiştim,ama sonra bir şeyler değişti. Belki de monotonlaşmaya başlamamız hislerimin arkadaşlığa dönüşmesine sebeb oldu. Onunla tamamen ayrılmak asla istemedim çünkü ona değer veriyordum,hâlâ veriyorum. Onu kaybetmek istemem fakat bugün olanlar sanki Berkay'ın hislerinin arkadaşlık değil de başka şeyler olduğunu ortaya çıkardı gibi. Korkuyordum,Berkay'ı kaybetmekten, onu üzmekten. Peki ya Mert ne olacaktı? Onunla güzel vakit geçirebileceğime emindim ama Mert Berkayla bu şekilde anlaşamazsa neler olur düşünmek istemiyordum. Kafam çok karışmıştı. Duştan çıkıp saçlarımı kuruttuktan sonra kafam dağılsın diye biraz ailemle oturup vakit geçirdim. Odama geçtiğimde hem fiziken hemde ruhen yorulduğum için erkenden uyuyakaldım.
Ertesi gün
"Öykü,Hadi kalk kızım"
"Ohh be sonunda lanet olası alarmla uyanmak zorunda kalmadım"
"Hadi hadi geç kalacaksın" dedi telaşlı şekilde annem.
"Sen niye uyandın ki?"
"Alarmı erken kurmuş baban bende uyandım,seni de uyandırayım dedim"
Annem odadan çıktıktan sonra yüzümü yıkayıp dolabımı açtım.
"Hmm ne giysem?" Dedim küçük bir kız çocuğu gibi. Siyah beyaz çizgili V yaka yakasında dantel olan bir tişört tercih ettim altına da siyah kot pantolon. Dünden kalma düz saçlarımı biraz taradım.
"Ben çıkıyorum"
"Hadi görüşürüz kızım dikkat et kendine"
"Tamamm"
Dışarı çıktığımda bugün havanın güzel olduğunu görüp mutlu oldum. Havayı içime çekip bir "oh" çektikten sonra durağa geçtim. Mert benden önce gelmişti.
"Günaydın"
"Günaydın"
Moralinin biraz bozuk olduğunu görünce sormadan duramadım.
"Moralin mi bozuk senin?"
"Yok yorgunum sadece"
Neden herkes yorgunluğunu bahane ediyordu moralinin bozuk olup olmadığını sorduğum da yaa?
"Öykü" ismimi duyunca yola bakan kafamı Mert'e çevirdim.
"Efendim"
"Berkayla sadece arkadaş mısınız?" 'Doğrularını bildiğim yalanları dinlerken ben' yüzünü yapınca bir şeyler hissettiğini anladım,yalan söylemeye ihtiyaç duymadım.
"Eski sevgilim ama arkadaş olarak ayrıldık"
"Hmm anladım"
"Neden sordun?"
"Merak ettim sadece" dedi ve gülümsedi. Yalan söylemediğim için rahatlamış gibiydi. Acaba nereden biliyordu eski sevgilim olduğunu¿