𝑂𝑁𝐿𝑌 𝑇𝐻𝐸𝑁 🌧️ |Jikook <tamamlandı>

'12' (Final)

     Jungkook ve Jimin stüdyoda gelecek olan konserleri için çalışıyorlardı.

      Diğer üyeler çoktan çalışmalarını bitirmiş, dinlenmek için odalarına çekilmişlerdi.

      Şarkının bitmesinin ardından Jungkook kendini yere bırakmıştı.

     Çok yorulmuştu.

     Jiminde Jungkook'un uzandığı yerin yanına oturduğunda Jungkook'a gülümsedi.

     İkiside çok yorgundu ancak sevdikleri kişi yanındaydı. Bu yüzden hiç bir şeyi sorun etmiyorlardı.

  "Artık odaya gidelim. 1 kere daha tekrarlarsak bacaklarım kopacak."

      Jungkook nefeslerinin arasından konuştuğunda Jimin güldü.

     Miniğinin bacaklarından ve sırtından kolunu geçirip kucağına aldı.

     Jungkook telaşla kollarını Jimin'in boynuna sardı.

  "Hyung, biri görecek. Hyung!"

     Jungkook'un telaşlı sesine karşı Jimin kayıtsız kaldı ve gülerek stüdyodan çıktı.

    Uzun koridoru geçerek odalarının olduğu koridora saptı.

  "Sanki bilmiyorlar Kookie..."

     Sevgilisinin dediği şeylerle Jungkook kızaran yanaklarını saklamak adına başını önünde duran boyna soktu.

     Biliyor olabilirlerdi ancak bu Jungkook'un utanmasına kesinlikle engel değildi.

     Jimin odasan içeri girdi ve kapıyı arkalarından kapattı.

     Jungkook'u yavaşça yatağa bırakıp odanın içindeki büyük dolaba yöneldi.

     Hem kendisi için hemde Jungkook için pijama çıkardı.

     Jungkook'un yanına gittiğinde Jungkook yarı uyanık biçimdeydi.

     Onun tatlı görüntüsü karşısında gülümsedi Jimin.

     Onu hafif doğrultup üzerindeki siyah tişörtü çıkardı. Ardından dolaptan aldığı pijama beyaz üstünü giydirdi.

     Jungkook belli belirsiz gülümserken Jimin onun altını da değiştirdikten sonra dudağına öpücük bırakıp geri çekildi.

     Tam gidecekken koluna sarılan el ile durdu ve sevgilisine baktı.

  "Gitme... Yanımda yat."

     Jimin gülümsedi.

     Miniği hala bu durumun rüya olduğunu ve bittiğinde yine o kötü günlere döneceğini düşünüyordu.

     Jimin tabiki ona hak veriyordu.

     Yaşadıkları kolay değildi. Jungkook'u zor da olsa anlıyordu.

     Jungkook çok zor bir dönemin ardından her şeyin düzelmesine inanamıyordu.

     Jimin aynı durumda olsa o da inanamazdı belki.

     Ancak er ya da geç Jungkook'un korkularının geçeceğini biliyordu.

     Jungkook ve Jimin her şeyi atlatacaktı. En sonunda sadece ikisi kalsa bile birbirlerinin hep yanında olacaklardı.

     Jimin tekrar yaklaştı ve Jungkook'un alnını öptü, saçlarını kısaca okşadı.

  "Buradayım bebeğim. Gitmiyorum."