Gallavich // one shots

iki ruh, iki acı

Close As Strangers - 5SOS

******************
4×12 sonrası

"Ruhum acılar içerisinde. En kötüsü de ne biliyor musun? Senin de öyle. Hatta benden bile kötü... Ne olacak bu işin sonu kızıl? Nasıl başaçıkacağız? Nasıl eski 'biz' olacağız? Bilmiyorum..

Her şey o gün başladı, yatakta öylece yattığın o gün. Bugün 5. gün sanırım ve sen hala o lanet olası yatakta öylece yatıyorsun. Ben ise siktiğimin salonunda otururken zihnimden geçenlerini kağıda aktarıyorum çünkü sanırım bir tek böyle rahatlayacağım.

Nasıl bu kadar yakınken uzak olduk? Neden acılarını dindiremiyorum, nedenini neden anlamıyorum? En çok bu kahrediyor beni. Elimden hiçbir şey gelmiyor.

Gün sonunda yanına öylece yatıyorum. Varlığımı bile hissetmiyorsun sanırım. Nasıl yatıyorsan öyle yatıyorsun, genelde sırtın bana dönük, sana bakıyorum öylece dakikalarca, saatlerce. İçinden neler geçiyor? İçinde kopan fırtınalar canını yakıyor mu? Sabah uyandığımda bazen yastığının bir kısmı ıslak oluyor. Ağlıyor musun yoksa?

Dediğim gibi sadece 5 gün oluyor ama ben sanki aylar geçmiş gibi hissediyorum. Siktir, neşeli sesini duymayı özledim. 5 gündür mırıldanmaların hariç sesini doğru düzgün duymadım bile. Yüzünü sadece sana yemek bırakırken ya da bazen bana dönük yattığın zaman gördüm. Sana doya doya bakmayı özledim. Tamam, bunu hiçbir zaman yapmadım ama yapmak istiyorum...

Belki de Fiona haklıdır, gerçekten seni o hastahaneye götürmeliyiz fakat bunu istemiyorum. Sensiz kalmayı istemiyorum. Ya iyileşemezsen? Ya her şey daha da kötü olursa? Belki de bunlar sadece bir kuruntu, benim lanet olsası korkularımın örnekleri ama düşünmeden edemiyorum.

Artık iyileş olur mu? Artık yeniden dön bana, acıların seni terk etsin. Kalbim çok acıyor Ian, inan çok fazla.. Sana nasıl bu kadar aşık oldum-bunu dile getirmek benim için zor- bilmiyorum ama bu beni berbat hissettiriyor. Sanki sensiz nefes alamayacak, aldığım her nefes canımı yakacak gibi hissediyorum. Benden hiç gitme olur mu? Hep yanımda kal, aklın yerinde olmasa dahi çünkü sensiz nasıl yaşayabilirim bilmiyorum.

Kağıdın sonuna geldik, bunu görsen yazabildiğim için benimle dalga geçerdin ya da ağlaya ağlaya bu cümleleri yazdığım için.

Seni seviyorum Ian Gallagher, ömrümün sonuna dek de bundan vazgeçmeyeceğim.

Milkovich"

Ian, kocasının eski evindeki odasındaki eşyaları toplarken bulmuştu bu mektubu. Buraya yeni evlerine taşınacakları için eşya almaya gelmişti fakat şu an yıkılmıştı. Kalbi acı ile atıyor, aşık olduğu o minik adamın o iyi değilken aklından geçeneler onu üzüyordu.

Gözlerinden düşen birkaç damla yaşı sildi ve kağıdı bulduğu kutunun içine geri koydu. Oturdu yataktan kalktı, eşyaları koliye doldurmaya devam etti. Sanırım kocasına bu kağıttan bahsetmeye gerek yoktu yani en azından Mickey'nin böyle isteyeceğini umuyordu fakat aklının bir köşesine onu ilk gördüğünde sarılmayı not etti.

**************
Bir anda yazdığım, sanırım içimdeki hüznü yok etmek, rahatlamak için yazdığım bir bölüm oldu. Nasıl oldu bilmiyorum bile..

Kendinize dikkat edin'❤