💗5💗

231 80 24
                                    

⊰᯽⊱┈──╌❊╌──┈⊰᯽⊱

SIKIT lagi dan siap!

Oh yeah, berpeluh-peluh aku mengemas barang untuk berpindah ke rumah maksu aku malam ni. Jap, kepelikannya di sini kenapa malam?

Kenapa tak esok mahupun lusa? Haiya kenapa lah aku tak sedar kalau tak boleh tanya maksu. Hurm, macam ada semacam je aku rasa. Ah spoiled mood aku je.

Nampaknya aku hanya akan mengangkut 2 bagpack and 1 beg luaggage. Yeah it's very simple isn't it?

1 beg penuh dengan maklumat biodata aku dengan sijil sekolah dulu,1 beg penuh dengan maklumat parents dan banyak sangat dokumen penting dalam beg tu.

Sebenarnya ada banyak lagi tapi hurm so boring. And lastly but not least, bag luaggage hanya untuk pakaian dan almost of them baju lengan panjang.
Yes aku tak selesa sangat kalau pakai baju pendek walau kat rumah sekalipun.

Aku keluar dari bilik bersama 2 beg sikut aku dengan beg roda itu. Aku tak suka sangat kalau keluarkan satu persatu, menyusahkan diri je.
Sebelum tu kenapa rasa ada yang tak kena ni hurm? apa ya?

Ah! (sambil petik jari) Tafsir turqoise aku! hadiah aku ke-15 dari abah dan umi macam manalah aku boleh lupa?!

Aku kembali berlari ke dalam bilik lalu mengambil tafsir ku.





















SEDANG aku berjalan semula ke ruang tamu sambil membawa tafsir turqoiseku, telingaku dapat menangkap desas desus yang ku rasakan ia datang dari ruang tamu. Dan jelasnya suara itu daripada maksu ku.

Memang maksu la kan? kalau bukan maksu siapa lagi? langkah tidak diteruskan sebaliknya aku hanya kekal berdiri cuba untuk mendengar dengan teliti setiap bait bait kata maksu.

"Iya. Siap kemas barang dah budak tu. Tidak sangka yang dia tu senang sangat kasi tipu. Hahaha, lurus macam uminya la kan?"

Aku kena tipu? lurus macam umi?

"Iya jangan kau risau. Budak tu tidak akan tau. Rileks ko, aku bagi discount sama kau asalkan ko jangan bagi tunjuk lagi mukanya sama aku. Hah?sampai sudah? Nice, lagi cepat dia berambus, lagi senang hidup aku. Kejap lagi aku panggil dia."

Maksu nak jual aku? Tak mungkin.
Mana mungkin sejahat tu maksu jual aku kat orang. Tapi aku rasa-

Ya aku rasa aku ditipu. Dan kali ni aku takkan ulang kesilapan yang sama. Aku takkan merapu lagi dah.
Namaku dipanggil maksu. Aku lagak biasa pergi ke ruang tamu just like nothing happen.

I'm amazed at your acting but sorry You can't fool me anymore. Simpan sahaja lah ya lakonan sampah kau tu.



"SUDAH kau check barang kau? nada yang tinggal?" soal maksu sambil membuka pintu utama.

Aku hanya mengangguk.

"maksu punya barang mana? Takkan la datang sini dengan tangan kosong kan?" soalan maut ku berikan. Heh aku punya la banyak barang. Dia? satu habuk pun tak ada. Handphone pun dia tak bawa? serious la?

"apa yang kau merepek ni? Kau lupa aku datang cuma lawat rumah abang aku manalah aku teringin nak bawa baju atau barang ke sini."

Aku tersenyum sinis. "Ina tak buta lagi la maksu. Alhamdulillah, Allah masih bagi saya penglihatan jelas untuk melihat yang maksu ada bawa beg besar tadi. Ingat Ina tak perasan yang maksu sorok beg tu kat belakang sofa? Ina nak bagi peringatan lah sikit. Lain kali kalau nak sorok sesuatu benda biarlah tempat yang tertutup, bukan kat tempat terbuka. Memang sah lah orang nampak."

Find Him,Before him {SU}Where stories live. Discover now