Hoofdstuk 1

1.2K 109 2
                                        

Het stond er. Het stond er echt. Ik kon mijn ogen niet meer van de krant afhouden. Het leek alsof de tijd stil stond. Ik slikte. 'Marie, het is echt zo', fluisterde ik tegen mezelf. Even sloot ik mijn ogen. Een paar tellen maar. Daarna zuchtte ik diep en opende ze.

+ Klaas Hubertus

10-8-14

Donker BlauwWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu